Έφυγε το καλοκαίρι…

Η μουσική της Ελένης Καραΐνδρου ταιριάζει όσο καμία άλλη μουσική στον αποχαιρετισμό του καλοκαιριού. Πάντα μελαγχολική. Πάντα θλιμμένη. Σαν να κρύβει τον πόνο που κουβαλάμε κρυφά ο καθένας μας. Πάντα φεύγει το καλοκαίρι για να αφήσει την θέση του

της Ευγενίας Ηλιοπούλου

Η μουσική της Ελένης Καραΐνδρου ταιριάζει όσο καμία άλλη μουσική στον αποχαιρετισμό του καλοκαιριού. Πάντα μελαγχολική. Πάντα θλιμμένη. Σαν να κρύβει τον πόνο που κουβαλάμε κρυφά ο καθένας μας. Πάντα φεύγει το καλοκαίρι για να αφήσει την θέση του στο φθινόπωρο. Εμείς οι κουβαλητές του φόβου και της απογοήτευσης ξυπνάμε στην σκληρή πραγματικότητα...

Πέρασε ένα θερμό και βασανιστικό καλοκαίρι, γεμάτο εντάσεις και αμφισβητήσεις. Γεμάτο πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα, δίχως ωραίες αναμνήσεις, αφήνοντας μόνο άσχημες ουλές στην ψυχή μας. Φόρτωσε με θλίψη και αγανάκτηση την καρδιά μας. Επιβράβευσε την τελεσίδικη κατάντια μας. Ως λαός, ως έθνος και ως κράτος. Από ελεύθερος και περήφανος λαός φτάσαμε ικέτες και ας κοκορευόμαστε για τις ανασκαφές και για την ένδοξη ιστορία μας.

Δεν βγάζουμε τσιμουδιά ότι πάμε και παρακαλάμε στα Παρίσια για τα αυτονόητα. Να μας αφήσουν να πάρουμε μια ανάσα ζωής. Να μας αφήσουν να χαρούμε τις ολιγοήμερες διακοπές μας. Να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας για να αντέξουμε την καινούργια υποδούλωση. Την καινούργια προδοσία των ιδανικών μας. Έτσι και αλλιώς θα κουβαλάμε το νερό (θα πληρώνουμε το δάνειο) αλλά είκοσι χρόνια. Σαν τις Δαναΐδες, που στον Άδη, μετέφεραν και έριχναν αιώνια νερό σε ένα τρύπιο πιθάρι για να τιμωρηθούν για τη δολοφονία των Αιγυπτιαδών (ήταν η τιμωρία της εργασίας χωρίς τέλος και σκοπό).

Έφυγε το καλοκαίρι και εμείς πρέπει να γυρίσουμε στις επάλξεις. Τέρμα η χαλάρωση. Σε λίγες ημέρες έχουμε τις πρωθυπουργικές δηλώσεις στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης. Θα ακούσουμε, από τα επίσημα χείλη, πολλά θα, πολλές θεωρίες για "εξαφάνιση" του μνημονίου. Παράλληλα και δελεαστικές, αλλά γεμάτες πονηριά υποσχέσεις. Θα το χάψουμε το παραμύθι και θα αφεθούμε μοιρολατρικά στα χέρια της απογοήτευσης; Τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα! Χιλιοδοκιμασμένη συνταγή. Με λίγα ψιχαλάκια, για δήθεν βελτίωση της ζωής μας, θα μας μελώσουνε το χάπι με κάποιες παροχές και μια μηδαμινή περικοπή των φόρων. Θα καταλάβουν ότι μας έχουνε στραγγίσει και δεν βγαίνει άλλο λάδι; Θα μας παρακαλέσουνε να κάνουμε πάλι υπομονή και να αντέξουμε για να βγάλουμε το 2015;

Πότε θα αγανακτήσουμε; Πότε θα φωνάξουμε; Πόσο θα τους αφήσουμε να συνεχίσουν την τακτική με το καρότο και το μαστίγιο από τους εταίρους της Ε.Ε.; Τι άλλο πρέπει να μας κάνουν για να ξυπνήσουμε;