Τα δύο καρύδια

Πολλές φορές, στην ζωή μας, την πεζή, ερχόμαστε αντιμέτωποι με ανθρώπους και καταστάσεις που μας «σφραγίζουν», δηλαδή μας προκαλούν έντονη συναισθηματική φόρτιση. Οι αναμνήσεις μας, μας ξεχωρίζουν από τους διπλανούς μας ακριβώς λόγω αυτών των βιωμάτων

της Ευγενίας Ηλιοπούλου

Πολλές φορές, στην ζωή μας την πεζή, ερχόμαστε αντιμέτωποι με ανθρώπους και καταστάσεις που μας «σφραγίζουν», δηλαδή μας προκαλούν έντονη συναισθηματική φόρτιση. Οι αναμνήσεις μας, μας ξεχωρίζουν από τους διπλανούς μας ακριβώς λόγω αυτών των βιωμάτων. Δεν μας κάνουν πιο τυχερούς αλλά μας κάνουν ευτυχισμένους επειδή προσφέρουν μια συναισθηματική προίκα που δεν μας εγκαταλείπει ποτέ...

Στο αγροτικό μου έζησα μια πολύ συγκινητική ιστορία. Μέρα παρά μέρα ερχόταν στο αγροτικό ιατρείο μου μία γριούλα, 80 ετών, για να της μετρήσω την πίεση. Κοντούλα, μαυροντυμένη με ρούχα φθαρμένα από τις αγροτικές δουλειές, με την καμπουρίτσα της και με τσέπες να ξεχειλίζουν από καλούδια. Αυγουλάκια, δύο καρύδια ή κανένα φρούτο ώριμο και μυρωδάτο. Αυτά είχε η γιαγιά, αυτά έφερνε. Ζούσε μόνη της και με είχε έγνοια. Τα τοποθετούσε πάνω στο γραφείο μου τόσο διακριτικά αλλά συνάμα με τόση χαρά που δεν μπορούσα να της αρνηθώ. Η κίνηση της ήταν τόσο γλυκιά και τόσο όμορφη. Αρτηριακή πίεση μεγάλη δεν είχε η γιαγιά αλλά απλώς η χαρά της ήταν να με επισκεφτεί για να μου φέρει τα μικρά δωράκια της.

Οχτώ μήνες έζησα σε αυτό το μικρό ορεινό χωριό, κοντά στα Καλάβρυτα, και η στοργή αυτής της γιαγιάς με γέμιζε συστηματικά με θετική ενέργεια. Η αγάπη της με στήριξε και φυσικά δεν την έχω ξεχάσει ποτέ. Όταν μετά από λίγα χρόνια την αναζήτησα στο χωριό, μου είπαν ότι είχε φύγει άδοξα γλιστρώντας από το παράθυρό της. Όσα άλλα δώρα και να έχω δειχτεί, σαν γιατρός, δεν φτάσανε ποτέ στο επίπεδο αυτών των μικρών δώρων. Πάντα συγκινούμαι όταν θυμάμαι αυτήν τη γιαγιούλα.

Τα δύο καρύδια τα ξανασυνάντησα μετά από 30 χρόνια. Σε ένα ταξίδι που έκανα στην Κίνα. Ο οδηγός του λεωφορείου μας είχε μονίμως στην χούφτα δύο καρύδια. Μεγάλα, και με χοντρό τσόφλι και λείο αλλά και ανώμαλο περίγραμμα, τα οποία τα στριφογύριζε στην παλάμη του όταν έκανε διάλειμμα. Το σχήμα τους θύμιζε τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Δεν τα αποχωρίζονταν ποτέ. Τον ρώτησα αν έχουν κάποια σημασία γι αυτόν ή τα πουλάει. Με αγριοκοίταξε και δεν υποχώρησε, άσχετα αν εγώ αύξησα την τιμή.

Στην Κίνα ο κόσμος κάνει τα πάντα, πουλάει τα πάντα για λίγα λεφτά. Οι περισσότεροι είναι προσηλωμένοι στο κέρδος. Η ξεναγός μου εξήγησε ότι τα δύο καρύδια έχουν έναν ιδιαίτερο συμβολισμό για τους Κινέζους και ότι δεν τα αποχωρίζονται ούτε όταν λόγω φυσικής τους φθοράς αλλάζουν σχήμα και βάρος. Τους δίνει ψυχική δύναμη. Σε μια χώρα όπου η παράδοση παίζει τεράστιο ρόλο και η λεπτομέρεια καθορίζει τις ευνοϊκές ενέργειες για το κάθε τι, τα δύο καρύδια συμβολίζουν Υγεία, Πνευματικές δυνάμεις, Ευχές και Στειρότητα.

Στην αρχαία Ρώμη και την Ελλάδα, τα καρύδια αποτελούσαν σύμβολο γονιμότητας και για το λόγο αυτό ήταν σύνηθες να χρησιμοποιούνται στους γάμους προκειμένου να ευλογήσουν τους νεόνυμφους. Αποφάσισα ότι αν κάτι πρέπει να αγοράσω στην Κίνα αυτό πρέπει οπωσδήποτε να είναι δύο καρύδια. Σε μια λαϊκή αγορά, πολύ μακριά από την Ελλάδα, διαπίστωσα ότι ναι μεν υπάρχουν καρύδια ψημένα μέσα στο τσόφλι τους, μέσα σε χοντρό αλάτι (σαν ξηρούς καρπούς) αλλά υπήρχαν και αυτά τα καρύδια που δεν ήταν για κοινή κατανάλωση. Δεν τρώγονται. Με ιδιαίτερο σχήμα, χοντρό τσόφλι και πολύ πιο ακριβά. Δικαιολογημένα είχαν και έχουν άλλη αξία για τους Κινέζους. Αγόρασα δύο τέτοια καρύδια. Τα έχω πάνω στο γραφείο μου. Μου θυμίζουν λίγο την γιαγιούλα που με φρόντισε όταν έκανα το αγροτικό μου. Όταν προσπαθώ να ηρεμήσω τα βάζω στην παλάμη μου και δανείζομαι λίγο από τη θετική τους ενέργεια.

Photo: Lucas Incas