Το μεγάλο μας τσίρκο στη ΔΕΘ

Μα τίποτα δεν αλλάζει; Εδώ και χρόνια, ακόμα και ο τελευταίος «ψηφοφόρος» αυτής της χώρας έχει καταλάβει ότι αυτό που συμβαίνει στη ΔΕΘ κάθε Σεπτέμβριο, είναι κωμωδία! Το κατάλαβαν όλοι εκτός από το πολιτικό σύστημα. Δηλώσεις βέβαια γίνονται

Μα τίποτα δεν αλλάζει; Εδώ και χρόνια, ακόμα και ο τελευταίος «ψηφοφόρος» αυτής της χώρας έχει καταλάβει ότι αυτό που συμβαίνει στη ΔΕΘ κάθε Σεπτέμβριο, είναι κωμωδία! Το κατάλαβαν όλοι εκτός από το πολιτικό σύστημα.

Δηλώσεις βέβαια γίνονται αλλά μόνο για την εκτόνωση της μιντιακής επικοινωνίας. Επειδή δεν υπάρχει πια δυνατότητα για «δώρα», ο Σαμαράς ξορκίζει τον εξευτελισμό, προσπαθώντας να μειώσει τους τόνους... Αλλά μέχρις εκεί. Με την πρώτη ευκαιρία, είναι βέβαιο ότι θα επιστρέψουν στα παλιά πανηγύρια, με πανάκριβα σόου, αλαζονεία και έπαρση.

Προς στιγμήν, αρκούνται σε «ταπεινές», υποτίθεται, εμφανίσεις και θυμίζουν σε όλους, ότι το «Κράτος» είναι παντού. Η Εκκλησία, οι κομματάρχες, οι τοπικοί «ηγεμόνες», όλο το τσούρμο των υπουργών είναι εκεί. Οι πάντες κάτι θέλουν να πάρουν, διογκώνοντας ένα προπαγανδιστικό περιβάλλον για τις πολιτικές τους καρέκλες.

Η ΔΕΘ είναι ένα κραυγαλέο παράδειγμα απαξίωσης των θεσμών σε όλη τη χώρα. Η αλαζονική κρατική εξουσία απλώνει το χέρι της παντού. Προσπαθεί έντεχνα να προσαρμόσει το πλαίσιο λειτουργίας του θεσμού στα συμφέροντά της και αδιαφορεί για το πολιτισμικό πλαίσιο που οι συνθήκες αναπτύσσουν γύρω από τον θεσμό. Έτσι, σταδιακά, απαξιώνονται οι πυρήνες (κοινωνικές αναγκαιότητες) που τον δημιούργησαν και στη θέση του αναπτύσσονται μηχανισμοί διαχείρισης της εξουσίας και τίποτα παραπάνω.

Δύο παραδείγματα είναι χαρακτηριστικά. Τα πανεπιστήμια παραδόθηκαν στο έλεος των κομμάτων και με τα χρόνια, όλοι πίστεψαν ότι είναι χώροι συγκρούσεων και κομματικής ωρίμανσης! Τώρα τελευταία, θυμηθήκαμε ότι φτιάχτηκαν για επιστήμες και έρευνα. Έτσι και η ΔΕΘ, από οικονομικό και επιχειρηματικό γεγονός έχει μετατραπεί σε πολιτικό και κομματικό τσίρκο. Οι πολιτισμικές συνθήκες επιβάλουν επιχειρηματικά ανοίγματα σε νέες αγορές κι ο Σαμαράς ετοιμάζεται για συνδικαλιστικές μάχες…

Αναρωτιέμαι ποιες επιχειρήσεις θα συμμετέχουν φέτος, πόσες θα είναι οι παρουσίες μεγάλων εταιριών από το εξωτερικό και το σημαντικότερο, ποιος είναι ο ρόλος των τοπικών Επιμελητηρίων… στην οργάνωση της αντιπροσώπευσης (ποιοι κομματικοί αντιπρόσωποι ηγούνται άραγε των Επιμελητηρίων;).

Μήπως είναι καιρός να δούμε μια σθεναρή αντίδραση από τους υγιείς Θεσσαλονικείς (επιχειρηματίες και πολιτικούς), επιτέλους; Ο Μπουτάρης δεν είδα να αντιστέκεται και πολύ στη γελοιοποίησή της πόλης του. Δεν αρκούν προφανώς οι δηλώσεις.

Η ΔΕΘ είναι μια από τις περιπτώσεις, που θα μπορούσαν να δώσουν το κίνητρο για συντονισμένες επαναστάσεις ενάντια στο «κράτος - προαγωγό». Μόνο εκεί μπορούμε να ελπίζουμε. Να ωριμάσουν οι συνθήκες, ώστε δυναμικές ομάδων κανονικών ανθρώπων να μην επιτρέπουν στο κράτος να απλώνει το χέρι του όπου βρει, απαξιώνοντας τους θεσμούς.

Θα το τονίσω και πάλι. Περίμενα περισσότερα από τον Μπουτάρη και τους ανεξάρτητους επιχειρηματίες της Θεσσαλονίκης (όχι από τα κομματοκρατούμενα επιμελητήρια). Ακόμα δεν τους ήρθε η ασφυξία από τη «δυσοσμία» που αποπνέουν οι αγιασμοί και οι άσχετες διαδηλώσεις στην πόλη τους; Δεν αρκεί να κοροϊδεύουν το σάπιο και να το σνομπάρουν. Πρέπει κάποτε να το αλλάξουν!

Ανδρέας Ζαμπούκας
protagon.gr