Ο παππούλης

Ο ογδοντάχρονος μας κοίταξε γλυκά και μας καλημέρισε. Ήξερε ότι το πρόβλημα υγείας που τον ταλάνιζε θα έχει, στα χέρια μας, θετική έκβαση. Θα βρεθεί μία λύση και θα πάει σπιτάκι του χωρίς να κουτσαίνει. Μας εμπιστεύτηκε ίσως επειδή κατάλαβε και ένιωσε

της Ευγενίας Ηλιοπούλου

Ο ογδοντάχρονος μας κοίταξε γλυκά και μας καλημέρισε. Ήξερε ότι το πρόβλημα υγείας που τον ταλάνιζε θα έχει, στα χέρια μας, θετική έκβαση. Θα βρεθεί μία λύση και θα πάει σπιτάκι του χωρίς να κουτσαίνει. Μας εμπιστεύτηκε ίσως επειδή κατάλαβε και ένιωσε άμεσα τη συμπάθεια και την κατανόησή μας...

Ο παππούς ζει σε ένα χωριό έξω από τη Λάρισα και έχει μία μεγάλη καρδιά. Για να μας ευχαριστήσει, για τη φροντίδα μας, μας έφερνε μικρά δωράκια. Παραγωγής του. Μία φορά μας "τάισε" με φρέσκα, μυρωδάτα σύκα. Το τελάρο μοσχοβολούσε και τα σύκα έγιναν ανάρπαστα. Βασιλικά σύκα, λευκά και μαύρα, γεμάτα μέλι, που ήταν και μοναδικά. Ο παππούς ήξερε ότι έφερε καλό "φακελάκι". Η κλινική τίμησε το τελάρο και φυσικά φρόντισε περισσότερο τον άρρωστο. Μετά πήρε σειρά το μπρούσκο κόκκινο και γεμάτο άρωμα κρασί. Η νοσηλεία ήταν δύο εβδομάδων και βάλε και χωρίς ιδιαίτερες επιπλοκές. Δόθηκε εξιτήριο και ο παππούς επέστρεψε στο χωριό του.

Σήμερα ο παππούς ήρθε γεμάτος δώρα και κάναμε την αλλαγή του. Η πορεία του τραύματος ήταν ομαλή και με καλές προοπτικές. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι κοντά στο καθιερωμένο πλέον κρασάκι, δικής του παραγωγής, αυτός ο καλός παππούλης κουβαλούσε ένα μικρό "δωράκι" για την καθαρίστρια της κλινικής μας. Ένα πακέτο μακαρόνια και ένα κιλό βοδινό κρέας. Για την οικογένειά της. Να κάνει μία καλή ημέρα στο τραπέζι της. Κοκκινιστό με μακαρόνια. Να γελάσει λίγο το χειλάκι της. Να χορτάσει το στομάχι της και των τεσσάρων παιδιών της.

Ξαφνιάστηκα επειδή αυτή η γυναίκα εργάζεται στην κλινική μας αλλά κανείς δεν ήξερε λεπτομέρειες για την προσωπική της ζωή. Δεν ξέραμε ότι αυτή η γυναίκα έχει οικονομικό πρόβλημα. Δεν ξέραμε ότι ο μισθός της είναι μόνο 450 ευρώ το μήνα για 6,5 ώρες δουλειά την ημέρα. Μία περήφανη και διακριτική γυναίκα που δύσκολα μιλάει για τα προβλήματά της ζει δίπλα μας χωρίς εκμυστηρεύσεις για τα βάσανά της. Δεν θέλει να προκαλέσει τον οίκτο μας δίχως να το κάνει θέμα ότι δυσκολεύεται τόσο πολύ να τα φέρνει πέρα.

Όσο υπάρχουν άνθρωποι υπάρχει ακόμα ελπίδα. Ο παππούλης, ενώ είχε πρόβλημα υγείας και ταλαιπωρήθηκε τόσες εβδομάδες με τη νοσηλεία του είχε βρει χρόνο να μιλήσει με αυτή τη γυναίκα. Η κυρία είχε ανοίξει την καρδιά της στον ογδοντάχρονο που είχε και τον χρόνο και την υπομονή να την ακούσει. Εμείς κωφεύαμε! Εμείς δεν ανησυχήσαμε και θεωρήσαμε αυτονόητο να ασχοληθούμε μόνο με τα δικά μας βάσανα. Την ένιωσε και ήρθε διακριτικά να τη βοηθήσει. Αυτά μπορούσε, αυτά έκανε.