Κατατέθηκαν τρεις δεσμευτικές προσφορές για για την παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης, λειτουργίας, διαχείρισης και εκμετάλλευσης 14 Περιφερειακών Αεροδρομίων της χώρας. Τα ποσά θα τα μάθουμε σύντομα - αλλά οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν
Κατατέθηκαν τρεις δεσμευτικές προσφορές για για την παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης, λειτουργίας, διαχείρισης και εκμετάλλευσης 14 Περιφερειακών Αεροδρομίων της χώρας. Τα ποσά θα τα μάθουμε σύντομα - αλλά οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν ότι το ΤΑΙΠΕΔ θα επιδιώξει αύξηση του τιμήματος.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι τα αεροδρόμια αυτά χωρίζονται σε 2 ομάδες:
Το συγκεκριμένο στοιχείο έχει ενδιαφέρον. Έχει ενδιαφέρον γιατί η πρόταση αυτή είχε πρωτοτεθεί ως θέμα από την τρόικα πριν από 3 χρόνια, με την κυβέρνηση να προσπαθεί να βρει στρατηγικούς επενδυτές ώστε να κατευνάσει τις τοπικές κοινωνίες - χωρίς να παραχωρήσει πλειοψηφικά δικαιώματα σε ιδιώτες. Κάτι τέτοιο δεν επιτεύχθηκε (για διάφορους λόγους ένας εκ των οποίων είναι η αλλαγή κυβερνητικής πολιτικής) με αποτέλεσμα να προχωρήσει ο "διεθνής" διαγωνισμός (το πόσο διεθνής ήταν θα το εξετάσουμε παρακάτω).
Αξίζει να σημειωθεί όμως ότι πολλά από τα αεροδρόμια που περιλαμβάνονται έχουν δρομολογηθεί ή ξεκινήσει έργα αναβάθμισης ή επέκτασης (χαρακτηριστικό το παράδειγμα των αεροδρομίων των Χανίων αλλά και της Θεσσαλονίκης), ενώ αρκετά από αυτά έχουν αναπτυχθεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Το ποιος ευνοείται είναι προφανές και δεν αξίζει να αναφέρουμε - για πολλοστή φορά.
Αυτό που θα πρέπει όμως να σημειωθεί είναι το ποιες είναι οι τρεις εταιρείες που κατέθεσαν προσφορές (και για τις δύο ομάδες):
Δηλαδή έχουμε: μια κοινοπραξία στην οποία έχει συμμετοχή εταιρεία συμφερόντων Μυτιληναίου (ΜΕΤΚΑ ΑΕ) μαζί με μια αργεντίνικη εταιρεία, μια γερμανική (Fraport) σε κοινοπραξία με μια κυπριακή (Slentel) και τέλος μια γαλλική (Vinci) σε συνεργασία με εταιρεία του Μπόμπολα.
To ενδιαφέρον για τους συμμετέχοντες του διαγωνισμού είναι ότι ήδη από τον Μάιο η κοινοπραξία FRAPORT AG - SLENTEL Ltd πλήρωσε εταιρεία για να κάνει μετρήσεις για τα χαρακτηριστικά του εδάφους για τον αεροδιάδρομο και τις θέσεις στάθμευσης των αεροσκαφών του αεροδρομίου Κεφαλλονιάς. Η Slentel βέβαια δεν φαίνεται πουθενά στον κόσμο να έχει επενδύσεις σε αεροδρόμια και να έχει συμμετάσχει σε οποιοδήποτε έργο, με αυτή την ονομασία, οπότε δε θα εκπλαγούμε αν πίσω της βρίσκεται κάποιο άλλο "μεγάλο" όνομα έλληνα εργολάβου. Σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες η Slentel είναι εταιρία του ομίλου Κοπελούζου.
Παρατηρούμε δηλαδή τους Έλληνες παραδοσιακούς μεγαλοεργολάβους να "μπαίνουν" και στα αεροδρόμια σε συνεργασία με ξένες εταιρείες μεσαίου ή μεγάλου μεγέθους, που "μυρίστηκαν" ψητό και ήρθαν.
Σύμφωνα με το "Ποντίκι", η Fraport, λόγω της διαχείρισης του αεροδρομίου της Φρανκφούρτης, είναι ένα ισχυρό όνομα στη διεθνή αγορά με βαθιά γνώση του αντικειμένου σε μεγάλα διεθνή αεροδρόμια. Ελέγχει ακόμη τα αεροδρόμια στις πόλεις Μπουργκάς (Βουλγαρία), Ανόβερο (Γερμανία), Pulkovo (Ρωσία), Βάρνα (Βουλγαρία), Αττάλεια (Τουρκία), Ίντιρα Γκάντι (Ινδία), Xian Xianyang (Κίνα), Ντακάρ (Δυτ. Αφρική) και Λίμα (Περού).
Η γαλλική Vinci, παραδοσιακός συνεργάτης του ομίλου Μπόμπολα, έγινε γνωστή στην Ελλάδα από τη γέφυρα του Ρίου, ενώ θα υποβάλει πρόταση και για το έργο του αεροδρομίου στο Καστέλλι. Η εμπειρία της σε αεροπορικά έργα ενισχύθηκε πρόσφατα όταν πήρε σε αντίστοιχο διαγωνισμό τα περιφερειακά αεροδρόμια της Πορτογαλίας (Πόρτο, Φάρο, Χόρτα, Μαδέιρα, Πόντα Δελγκάντα, Πόρτο Σάντο, Σάντα Μαρία, Φλόρες, Μπέιζα), αλλά και της Λισσαβώνας. Στη Γαλλία ελέγχει επίσης τα αεροδρόμια της Ναντ, της Βρετάννης, του Κλερμόν-Φεράν, του Σαμπερί, του Πουατιέ, του Σεν Ναζέρ και του Πεί ντ’ Ανσενί. Επιπλέον ελέγχει το αεροδρόμιο της Πνομ Πενχ στην Καμπότζη και άλλα δύο αεροδρόμια της χώρας αυτής.
Η αργεντίνικη CASA έχει το μεγαλύτερο χαρτοφυλάκιο αεροδρομίων, αφού διαχειρίζεται 53 σε εννέα χώρες της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής και είναι ο μεγαλύτερος ιδιώτης διαχειριστής ανά τον κόσμο από άποψη αριθμού αεροδρομίων. Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ότι τα αεροδρόμια αυτά είναι μεσαίου μεγέθους με περίπλοκη δικτύωση και ζητήματα διαχείρισης και υποδομών, ακριβώς όπως συμβαίνει και με τα ελληνικά αεροδρόμια. Την περίοδο αυτή, έχοντας κερδίσει τους διαγωνισμούς αποκρατικοποίησης αεροδρομίων στη Βραζιλία και το Περού, θεωρείται ίσως η ταχύτερα αναπτυσσόμενη εταιρεία διαχείρισης αεροδρομίων στον κόσμο.
Όλα προς όφελος της πατρίδας; Οι επενδυτές θα βάλουν το "χέρι στην τσέπη" και θα επενδύσουν πακτωλό εκατομμυρίων ώστε τα αεροδρόμια να "μεγαλώσουν"; Σίγουρα… Το ΕΣΠΑ να είναι καλά…
YΓ: Το ρεπορτάζ της "Εφημερίδας των Συντακτών" αναφέρει τα εξής ενδιαφέροντα: «Περιφερειακό «σπατόσημο», προφανώς για τη χρηματοδότηση των έργων αναβάθμισης, προβλέπουν τα σχέδια του ΤΑΙΠΕΔ για τη δήθεν ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων. Έγκυρη πηγή ανέφερε στην "Εφ.Συν." ότι με βάση τα… ψιλά γράμματα της διακήρυξης του διαγωνισμού θα επιβάλλεται «κεφαλικός φόρος» 14,5 ευρώ ανά αναχωρούντα επιβάτη για τα πέντε χρόνια που προβλέπεται η περίοδος κατασκευής, ο οποίος στη συνέχεια θα μονιμοποιηθεί και θα αυξηθεί στα 20 ευρώ!».
Και εις άλλα με υγεία δηλαδή…
Πηγή: nea-metra.blogspot.gr
Αξίζει να σημειώσουμε ότι τα αεροδρόμια αυτά χωρίζονται σε 2 ομάδες:
- Την Ομάδα Α' που περιλαμβάνει τα αεροδρόμια Θεσσαλονίκης, Κέρκυρας, Χανίων, Κεφαλονιάς, Ζακύνθου, Ακτίου, Καβάλας και
- Την Ομάδα Β' που περιλαμβάνει τα αεροδρόμια Ρόδου, Κω, Σάμου, Μυτιλήνης, Μυκόνου, Σαντορίνης και Σκιάθου.
Το συγκεκριμένο στοιχείο έχει ενδιαφέρον. Έχει ενδιαφέρον γιατί η πρόταση αυτή είχε πρωτοτεθεί ως θέμα από την τρόικα πριν από 3 χρόνια, με την κυβέρνηση να προσπαθεί να βρει στρατηγικούς επενδυτές ώστε να κατευνάσει τις τοπικές κοινωνίες - χωρίς να παραχωρήσει πλειοψηφικά δικαιώματα σε ιδιώτες. Κάτι τέτοιο δεν επιτεύχθηκε (για διάφορους λόγους ένας εκ των οποίων είναι η αλλαγή κυβερνητικής πολιτικής) με αποτέλεσμα να προχωρήσει ο "διεθνής" διαγωνισμός (το πόσο διεθνής ήταν θα το εξετάσουμε παρακάτω).
Αξίζει να σημειωθεί όμως ότι πολλά από τα αεροδρόμια που περιλαμβάνονται έχουν δρομολογηθεί ή ξεκινήσει έργα αναβάθμισης ή επέκτασης (χαρακτηριστικό το παράδειγμα των αεροδρομίων των Χανίων αλλά και της Θεσσαλονίκης), ενώ αρκετά από αυτά έχουν αναπτυχθεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Το ποιος ευνοείται είναι προφανές και δεν αξίζει να αναφέρουμε - για πολλοστή φορά.
Αυτό που θα πρέπει όμως να σημειωθεί είναι το ποιες είναι οι τρεις εταιρείες που κατέθεσαν προσφορές (και για τις δύο ομάδες):
- CASA (Corporation America S.A.) – METKA Α.Ε.
- FRAPORT AG - SLENTEL Ltd
- VINCI Airports S.A.S. – ΑΚΤOR Παραχωρήσεις Α.Ε.
Δηλαδή έχουμε: μια κοινοπραξία στην οποία έχει συμμετοχή εταιρεία συμφερόντων Μυτιληναίου (ΜΕΤΚΑ ΑΕ) μαζί με μια αργεντίνικη εταιρεία, μια γερμανική (Fraport) σε κοινοπραξία με μια κυπριακή (Slentel) και τέλος μια γαλλική (Vinci) σε συνεργασία με εταιρεία του Μπόμπολα.
To ενδιαφέρον για τους συμμετέχοντες του διαγωνισμού είναι ότι ήδη από τον Μάιο η κοινοπραξία FRAPORT AG - SLENTEL Ltd πλήρωσε εταιρεία για να κάνει μετρήσεις για τα χαρακτηριστικά του εδάφους για τον αεροδιάδρομο και τις θέσεις στάθμευσης των αεροσκαφών του αεροδρομίου Κεφαλλονιάς. Η Slentel βέβαια δεν φαίνεται πουθενά στον κόσμο να έχει επενδύσεις σε αεροδρόμια και να έχει συμμετάσχει σε οποιοδήποτε έργο, με αυτή την ονομασία, οπότε δε θα εκπλαγούμε αν πίσω της βρίσκεται κάποιο άλλο "μεγάλο" όνομα έλληνα εργολάβου. Σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες η Slentel είναι εταιρία του ομίλου Κοπελούζου.
Παρατηρούμε δηλαδή τους Έλληνες παραδοσιακούς μεγαλοεργολάβους να "μπαίνουν" και στα αεροδρόμια σε συνεργασία με ξένες εταιρείες μεσαίου ή μεγάλου μεγέθους, που "μυρίστηκαν" ψητό και ήρθαν.
Σύμφωνα με το "Ποντίκι", η Fraport, λόγω της διαχείρισης του αεροδρομίου της Φρανκφούρτης, είναι ένα ισχυρό όνομα στη διεθνή αγορά με βαθιά γνώση του αντικειμένου σε μεγάλα διεθνή αεροδρόμια. Ελέγχει ακόμη τα αεροδρόμια στις πόλεις Μπουργκάς (Βουλγαρία), Ανόβερο (Γερμανία), Pulkovo (Ρωσία), Βάρνα (Βουλγαρία), Αττάλεια (Τουρκία), Ίντιρα Γκάντι (Ινδία), Xian Xianyang (Κίνα), Ντακάρ (Δυτ. Αφρική) και Λίμα (Περού).
Η γαλλική Vinci, παραδοσιακός συνεργάτης του ομίλου Μπόμπολα, έγινε γνωστή στην Ελλάδα από τη γέφυρα του Ρίου, ενώ θα υποβάλει πρόταση και για το έργο του αεροδρομίου στο Καστέλλι. Η εμπειρία της σε αεροπορικά έργα ενισχύθηκε πρόσφατα όταν πήρε σε αντίστοιχο διαγωνισμό τα περιφερειακά αεροδρόμια της Πορτογαλίας (Πόρτο, Φάρο, Χόρτα, Μαδέιρα, Πόντα Δελγκάντα, Πόρτο Σάντο, Σάντα Μαρία, Φλόρες, Μπέιζα), αλλά και της Λισσαβώνας. Στη Γαλλία ελέγχει επίσης τα αεροδρόμια της Ναντ, της Βρετάννης, του Κλερμόν-Φεράν, του Σαμπερί, του Πουατιέ, του Σεν Ναζέρ και του Πεί ντ’ Ανσενί. Επιπλέον ελέγχει το αεροδρόμιο της Πνομ Πενχ στην Καμπότζη και άλλα δύο αεροδρόμια της χώρας αυτής.
Η αργεντίνικη CASA έχει το μεγαλύτερο χαρτοφυλάκιο αεροδρομίων, αφού διαχειρίζεται 53 σε εννέα χώρες της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής και είναι ο μεγαλύτερος ιδιώτης διαχειριστής ανά τον κόσμο από άποψη αριθμού αεροδρομίων. Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ότι τα αεροδρόμια αυτά είναι μεσαίου μεγέθους με περίπλοκη δικτύωση και ζητήματα διαχείρισης και υποδομών, ακριβώς όπως συμβαίνει και με τα ελληνικά αεροδρόμια. Την περίοδο αυτή, έχοντας κερδίσει τους διαγωνισμούς αποκρατικοποίησης αεροδρομίων στη Βραζιλία και το Περού, θεωρείται ίσως η ταχύτερα αναπτυσσόμενη εταιρεία διαχείρισης αεροδρομίων στον κόσμο.
Όλα προς όφελος της πατρίδας; Οι επενδυτές θα βάλουν το "χέρι στην τσέπη" και θα επενδύσουν πακτωλό εκατομμυρίων ώστε τα αεροδρόμια να "μεγαλώσουν"; Σίγουρα… Το ΕΣΠΑ να είναι καλά…
YΓ: Το ρεπορτάζ της "Εφημερίδας των Συντακτών" αναφέρει τα εξής ενδιαφέροντα: «Περιφερειακό «σπατόσημο», προφανώς για τη χρηματοδότηση των έργων αναβάθμισης, προβλέπουν τα σχέδια του ΤΑΙΠΕΔ για τη δήθεν ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων. Έγκυρη πηγή ανέφερε στην "Εφ.Συν." ότι με βάση τα… ψιλά γράμματα της διακήρυξης του διαγωνισμού θα επιβάλλεται «κεφαλικός φόρος» 14,5 ευρώ ανά αναχωρούντα επιβάτη για τα πέντε χρόνια που προβλέπεται η περίοδος κατασκευής, ο οποίος στη συνέχεια θα μονιμοποιηθεί και θα αυξηθεί στα 20 ευρώ!».
Και εις άλλα με υγεία δηλαδή…
Πηγή: nea-metra.blogspot.gr
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω