Το μέλλον μας

Η ζωή είναι γλυκιά και αξίζει να την ζήσεις. Τα καλά και τα δύσκολα την κάνουν ένα μαγευτικό μείγμα που καλούμαστε να το βιώσουμε. Μερικοί είναι βιαστικοί άλλοι πάνε αργά για να απολαύσουνε περισσότερα. Όλοι μας, λίγο ή πολύ, κάνουμε όνειρα

“Τώρα που έχεις τη ζωή κάτι πρέπει να κάνεις
αλλιώς η ζωή περνά και όλα θα τα χάσεις”

της Ευγενίας Ηλιοπούλου

Η ζωή είναι γλυκιά και αξίζει να την ζήσεις. Τα καλά και τα δύσκολα την κάνουν ένα μαγευτικό μείγμα που καλούμαστε να το βιώσουμε. Μερικοί είναι βιαστικοί άλλοι πάνε αργά για να απολαύσουνε περισσότερα. Όλοι μας, λίγο ή πολύ, κάνουμε όνειρα για μας και για τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Όνειρα... γεμάτα αισιοδοξία και θετική έκβαση. Στα όνειρα μας όλα είναι καλά και ρόδινα άσχετα αν ξέρουμε ότι η ζωή δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Φυσικά δεν ήμαστε έξυπνοι και δεν ξέρουμε πολλά. Ούτε συμβόλαια υπογράφουμε. Πως θα πορευτούμε, πότε θα ηρεμήσουμε από τα διάφορα οικονομικά και ψυχολογικά προβλήματα μας; Πως θα αποφύγουμε τα δύσκολα σημεία της πορείας μας στον χρόνο; Πως θα βγούμε αλώβητοι από το βασανιστικό αγώνα της καθημερινότητας; Θα δράσουμε ή θα αφεθούμε στην μοίρα και την άδικη κοινωνία; Το κόστος των επιλογών μας, μας βαραίνει αποκλειστικά. Θα προφυλαχτούμε ή θα βγούμε στους δρόμους; Συνήθως λίγοι παίρνουν το ρίσκο και οι περισσότεροι δεν τολμάνε αφήνοντας την ζωή να περνά από δίπλα τους. Πιο γρήγορα ή πιο αργά; Αυτό είναι ανάλογα με την πορεία μας στην ζωή και κυρίως με την συμμετοχή μας σε διάφορες δραστηριότητες. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έτσι όπως κάποτε εμφανιστήκαμε, κάποτε θα φύγουμε από αυτό το μάταιο κόσμο.

Όλες αυτές οι σκέψεις προέκυψαν όταν, μετά από μία βόλτα στο κέντρο της Αθήνας, όπου συγκέντρωσα μορφασμούς και έντονη νευρικότητα για ταπεινές καθημερινές δραστηριότητες. Από το τίποτα προέκυψε αγένεια, βρισίδι και όρεξη για καυγά. Μία ερώτηση κάνεις και αντί να σου απαντήσουν μόνο που δεν σε δέρνουν. Η τρίχα γίνεται τριχιά και τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Στην Θράκη λέμε "άπλωσες το ζωνάρι σου", μία φράση που σχετίζεται με τέτοιες καταστάσεις. Όταν κάποιος έχει πολλά νεύρα και δεν μπορεί να μαλώσει απλώνει το μακρύ ζωνάρι του (συνήθως 1,5 μέτρα) στο δρόμο και περιμένει. Όλο και κάποιος θα περάσει και έτσι θα έχει το πρόσχημα για καυγά και για εκτόνωση και όποιον πάρει ο χάρος. Οι Έλληνες έχουν όμως ένα μεγάλο καλό. Μόλις ξεθυμάνει η οργή και ο θυμός τους εξανεμίζεται γίνονται καλοί και ευγενικοί. Θυμούνται ξαφνικά ότι και τρόπους έχουν αλλά και ήθος. Μπόρα ήταν και πέρασε.

Το μέλλον μας δεν είναι ρόδινο και ούτε ανθηρό αλλά εμείς το καθορίζουμε! Μας πλάκωσε η απαισιοδοξία και η μοιρολατρία. Βυθιστήκαμε στην γκρίνια και στην κακομοιριά. Η οικονομική κρίση μας έχει σφραγίσει βαθειά, είτε μας αρέσει είτε όχι, και έχει επηρεάσει οριστικά τους τρόπους και την κοινωνική μας συμπεριφορά. Κρίνουμε πρόχειρα και ορμάμε εύκολα επειδή τίποτα δεν μας αρέσει. Τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Γίναμε πικραμένοι, δύσπιστοι και καχύποπτοι. Μόλις ακούμε ότι επαγγέλλεται κάποιος πολιτικός βλέπουμε μίζες και διαφθορά. Μόλις αντικρίζουμε ένα αντικείμενο αξίας υπολογίζουμε πως και με ποια μέσα ανήθικα αποκτήθηκε. Κανείς, στα μάτια μας, δεν είναι τίμιος και άξιος! Στο μυαλό πολλών ακόμα και ο Θεός είχε κάποιο συμφέρων για να πλάσει το μάταιο τούτο κόσμο.