Οι εκλογές της οργής

Στην πολιτική, όπως και στη ζωή, η διαφορά από την πανωλεθρία μέχρι τον θρίαμβο μπορεί ενίοτε να είναι μια ανάσα. Μια στιγμή χρειάζεται να έρθουν τα πάνω κάτω και τούμπαλιν. Όποιος νομίζει ότι το αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου

του Κώστα Ροδινού

Στην πολιτική, όπως και στη ζωή, η διαφορά από την πανωλεθρία μέχρι τον θρίαμβο μπορεί ενίοτε να είναι μια ανάσα. Μια στιγμή χρειάζεται να έρθουν τα πάνω κάτω και τούμπαλιν.

Όποιος νομίζει ότι το αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου έχει ήδη κριθεί είναι βαθειά νυχτωμένος...

Κανένα πλειοψηφικό ρεύμα υπέρ ενός κόμματος δεν υπάρχει στην κοινωνία, εκτός από το φουσκωμένο ποτάμι της απογοήτευσης και της οργής ενός λαού που, επί μια πενταετία, έχει δει τη ζωή του να αναστατώνεται, το χαμόγελο να σβήνει από τα χείλη του και, κυρίως, να μη βλέπει μια αχτίδα αισιοδοξίας.

Ακόμα και εκείνο το σενάριο εξόδου από τα μνημόνια που πήγε να παρουσιάσει η κυβέρνηση το Φθινόπωρο, υπό την πίεση του αρνητικού αποτελέσματος των ευρωεκλογών, από την ατζαμοσύνη συμβούλων και… ειδικών, περιορισμένης ευθύνης και ικανότητας, κατέρρευσε με πάταγο.

Και τώρα τι;

Δικαίως αναρωτιέται ο μέσος πολίτης που έζησε την διάψευση των προσδοκιών, έφαγε κατακούτελα αυτόν τον …ωραιότατο και… "δικαιότατο" φόρο, τον ΕΝΦΙΑ, είδε τη σύνταξη των γονιών του να τσεκουρώνεται, τους φόρους του να αυξάνονται, την ανεργία να χτυπάει την πόρτα του, το εισόδημά του να συρρικνώνεται και τα χρέη να τον κυνηγάνε απ’ το μανίκι.

Να ψηφίσει με την οργή ή με τη λογική;

Γιατί η οργή του θολώνει το μυαλό και θέλει να τους στείλει όλους… αδιάβαστους.

Η λογική, από την άλλη, δεν του δίνει ελπίδα. Δεν πείθεται από χάρτινες υποσχέσεις.

Να, λοιπόν, ποιο είναι το πραγματικό δίλημμα των εκλογών.

Θα διαπράξει λάθος τραγικό και θα υποστεί την οργή των ψηφοφόρων, όποιος στις επόμενες λίγες προεκλογικές εβδομάδες, αντί να προτείνει ρεαλιστικές λύσεις, επιδοθεί σε «μπαρουφολογίες».

«Το λεφτά υπάρχουν» ξεγέλασε μια φορά, δεύτερη δεν έχει.

Ούτε στ' αλήθεια πιστεύει κανένας ότι θα έρθουν τα αριστερά φουσάτα του κ. Τσίπρα να φέρουν τον… κομμουνισμό!

Το πιθανότερο είναι να κάνουν μια «τρύπα στο νερό». Και αν ο λογαριασμός της τρόικας ήταν 1,5 δις ευρώ, με όλες τις ανοησίες, τις υπερβολές και τις καθυστερήσεις της προεκλογικής περιόδου, ο λογαριασμός αυτό μπορεί να ανέβει και στα 4,5 δις!!!

Και αν μπούμε σε μια διαδικασία επαναλαμβανομένων εκλογικών αναμετρήσεων, τότε ο θεός να βάλει το χέρι του.

Διαφωνώ με όλες τις εκδοχές του «σκληρού ρόκ». Σ' αυτό καταφεύγει όποιος δεν έχει λόγο πολιτικό, επιχειρήματα και πρόγραμμα.

Κατά τη γνώμη μου τις εκλογές θα τις κερδίσει όχι όποιος πλειοδοτήσει σε υπερβολές και ακρότητες, αλλά όποιος πείσει ότι μπορεί να αποτελέσει την ήρεμη δύναμη που θα εγγυηθεί την ασφαλή προοπτική της χώρας, εντός της ζώνης του ευρώ. Όποιος στον λαϊκισμό απαντήσει με υπευθυνότητα. Και με διάθεση κριτικής για τα λάθη και τις παραλείψεις.

Άρα, και η προτροπή απευθύνεται προς τη Ν.Δ., ας πάρουν το (ο θεός να το κάνει) οικονομικό πρόγραμμα του κ. Τσίπρα και ας το κάνουν φύλλο και φτερό.

Ας συγκεντρώσουν και τις δηλώσεις των οικονομολόγων και… οικονομολογούντων του ΣΥΡΙΖΑ και ας τις παρουσιάσουν στον ελληνικό λαό. Ακόμα και οι άπιστοι θωμάδες θα πειστούν, ότι αυτά που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι για τα πανηγύρια. Δεν στέκονται σε καμιά σοβαρή κριτική. Έπεα πτερόεντα είναι! Στάχτη στα μάτια για να κοροϊδέψουν τον κόσμο και να υφαρπάξουν την ψήφο του.

Οι επόμενες σκάρτες τέσσερις εβδομάδες είναι ίσως οι κρισιμότερες της μεταπολίτευσης. Η Νέα Δημοκρατία ιδρύθηκε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ως το κόμμα που εναντιώνεται στις πολιτικές των άκρων και πιστεύει στην προοπτική της Πατρίδας εντός της Ευρώπης. Το στοίχημα, λοιπόν, είναι με ποιό σχέδιο θα διασφαλίσουμε τον μέλλον της χώρας. Υπάρχει;

antinews.gr