Μια κυβέρνηση που συμπληρώνει μόλις ένα μήνα ζωής και βρίσκεται στο στόχαστρο σκληρής εσωκομματικής κριτικής είναι βέβαιο πως δεν μπορεί να μακροημερεύσει. Αν τα διαλυτικά φαινόμενα εμφανίζονται στον ένα μήνα, εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς
Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος
Μια κυβέρνηση που συμπληρώνει μόλις ένα μήνα ζωής και βρίσκεται στο στόχαστρο σκληρής εσωκομματικής κριτικής είναι βέβαιο πως δεν μπορεί να μακροημερεύσει. Αν τα διαλυτικά φαινόμενα εμφανίζονται στον ένα μήνα, εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς πως σε ένα χρόνο τέτοια μέρα, θα μιλάμε για το απόλυτο χάος...
Η Ελλάδα στη θέση που βρίσκεται και με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει και θα αντιμετωπίσει, δεν έχει την πολυτέλεια να έχει μια κυβέρνηση με «διχασμένο εαυτό». Η κατάσταση στην οικονομία αλλά και οι ευρύτερες γεωπολιτικές εξελίξεις επιβάλλουν να υπάρχει κυβέρνηση που να μπορεί πραγματικά να κυβερνήσει και όχι κάθε τρεις και λίγο να απολογείται στα κόμματα και στις τάσεις που τη στηρίζουν, μοιάζοντας με κατάδικο που έχει δυο βαριές σιδερένιες μπάλες σε κάθε πόδι.
Υπό αυτές τις συνθήκες είναι αδύνατον για τον Τσίπρα να χαράξει μια ολοκληρωμένη κυβερνητική στρατηγική και να την υλοποιήσει καθώς διαρκώς θα βρίσκεται υπό την ομηρεία συμβιβασμών και ισορροπιών που θα αποδομούν την αξιοπιστία του και θα διαβρώνουν την κυβερνητική συνοχή. Η στρατηγική επιλογή που έχει, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται ένα μήνα μετά τις εκλογές, είναι να καθαρίσει το πολιτικό παιχνίδι τώρα.
Αξιοποιώντας το τετράμηνο μορατόριουμ με τους Ευρωπαίους δανειστές και ενόψει των πραγματικών διαπραγματεύσεων που θα ακολουθήσουν, ο Αλέξης Τσίπρας έχοντας δώσει μάλιστα και πρώτα θετικά δείγματα άσκησης εξουσίας θα πρέπει να προσφύγει όσο το δυνατόν συντομότερα ξανά σε εκλογές, με στόχο:
Το τετράμηνο μορατόριουμ δεν αποκλείει τις εκλογές. Με δεδομένο μάλιστα πως θα γίνουν με λίστα, το οικονομικό επιτελείο μπορεί απερίσπαστο να συνεχίσει να κάνει κανονικά τη δουλειά που έχει να κάνει. Επιπλέον τόσο η εσωτερική αγορά όσο και οι διεθνείς αγορές έχουν ικανή ευφυΐα για να κατανοήσουν πως η σταθερότητα που επιζητούν περνάει μέσα από μια σταθερή κυβέρνηση και όχι μέσα από διαρκείς ασκήσεις ισορροπίας που ενίοτε οδηγούν και σε «ατυχήματα».
Αν ο Τσίπρας δεν το πράξει τώρα, σε κάθε επόμενη χρονική συγκυρία θα είναι αργά και το «τραίνο» της πολιτικής αλλαγής θα έχει περάσει για άλλη μια φορά χωρίς να κάνει στάση στην Ελλάδα.
ΥΓ: Το συνταγματικό «άλλοθι» για εκ νέου προσφυγή στις κάλπες, είναι η ίδια η κατάσταση.
rizopoulospost.com
Μια κυβέρνηση που συμπληρώνει μόλις ένα μήνα ζωής και βρίσκεται στο στόχαστρο σκληρής εσωκομματικής κριτικής είναι βέβαιο πως δεν μπορεί να μακροημερεύσει. Αν τα διαλυτικά φαινόμενα εμφανίζονται στον ένα μήνα, εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς πως σε ένα χρόνο τέτοια μέρα, θα μιλάμε για το απόλυτο χάος...
Η Ελλάδα στη θέση που βρίσκεται και με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει και θα αντιμετωπίσει, δεν έχει την πολυτέλεια να έχει μια κυβέρνηση με «διχασμένο εαυτό». Η κατάσταση στην οικονομία αλλά και οι ευρύτερες γεωπολιτικές εξελίξεις επιβάλλουν να υπάρχει κυβέρνηση που να μπορεί πραγματικά να κυβερνήσει και όχι κάθε τρεις και λίγο να απολογείται στα κόμματα και στις τάσεις που τη στηρίζουν, μοιάζοντας με κατάδικο που έχει δυο βαριές σιδερένιες μπάλες σε κάθε πόδι.
Υπό αυτές τις συνθήκες είναι αδύνατον για τον Τσίπρα να χαράξει μια ολοκληρωμένη κυβερνητική στρατηγική και να την υλοποιήσει καθώς διαρκώς θα βρίσκεται υπό την ομηρεία συμβιβασμών και ισορροπιών που θα αποδομούν την αξιοπιστία του και θα διαβρώνουν την κυβερνητική συνοχή. Η στρατηγική επιλογή που έχει, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται ένα μήνα μετά τις εκλογές, είναι να καθαρίσει το πολιτικό παιχνίδι τώρα.
Αξιοποιώντας το τετράμηνο μορατόριουμ με τους Ευρωπαίους δανειστές και ενόψει των πραγματικών διαπραγματεύσεων που θα ακολουθήσουν, ο Αλέξης Τσίπρας έχοντας δώσει μάλιστα και πρώτα θετικά δείγματα άσκησης εξουσίας θα πρέπει να προσφύγει όσο το δυνατόν συντομότερα ξανά σε εκλογές, με στόχο:
- Την επίτευξη καθαρής και ισχυρής αυτοδυναμίας, στόχος που είναι εφικτός μόνο στη σημερινή συγκυρία που η κοινωνική αποδοχή του αγγίζει το 70%.
- Να οδηγήσει τη ΝΔ στο να καταγράψει «ιστορικά χαμηλό» ποσοστό για να τελειώνει εδώ αυτή η πλάκα της αντιπολίτευσης στη διαπραγματευτική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ, την ώρα που ο Χρύσανθος Λαζαρίδης αποκαλύπτεται πως είναι ο συντάκτης των τελεσιγράφων του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος σε βάρος της χώρας μας.
- Να καθαρίσει την κοινοβουλευτική ομάδα του από στοιχεία που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα είναι ένα διαρκές πρόβλημα για αυτόν, δεδομένου ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν με λίστα.
Το τετράμηνο μορατόριουμ δεν αποκλείει τις εκλογές. Με δεδομένο μάλιστα πως θα γίνουν με λίστα, το οικονομικό επιτελείο μπορεί απερίσπαστο να συνεχίσει να κάνει κανονικά τη δουλειά που έχει να κάνει. Επιπλέον τόσο η εσωτερική αγορά όσο και οι διεθνείς αγορές έχουν ικανή ευφυΐα για να κατανοήσουν πως η σταθερότητα που επιζητούν περνάει μέσα από μια σταθερή κυβέρνηση και όχι μέσα από διαρκείς ασκήσεις ισορροπίας που ενίοτε οδηγούν και σε «ατυχήματα».
Αν ο Τσίπρας δεν το πράξει τώρα, σε κάθε επόμενη χρονική συγκυρία θα είναι αργά και το «τραίνο» της πολιτικής αλλαγής θα έχει περάσει για άλλη μια φορά χωρίς να κάνει στάση στην Ελλάδα.
ΥΓ: Το συνταγματικό «άλλοθι» για εκ νέου προσφυγή στις κάλπες, είναι η ίδια η κατάσταση.
rizopoulospost.com
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω