Από τα μεσάνυχτα μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, η Ελλάδα δια του πρωθυπουργού της Αλέξη Τσίπρα ύψωσε τη φωνή και την αξιοπρέπειά της, αρνούμενη να συνεχίσει να είναι το «κλωτσοσκούφι» των ισχυρών της Ευρωζώνης. Ο Αλέξης Τσίπρας όχι μόνο έβαλε την ηγεσία της Ευρωζώνης
Από τα μεσάνυχτα μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, η Ελλάδα δια του πρωθυπουργού της Αλέξη Τσίπρα ύψωσε τη φωνή και την αξιοπρέπειά της, αρνούμενη να συνεχίσει να είναι το «κλωτσοσκούφι» των ισχυρών της Ευρωζώνης.
Ο Αλέξης Τσίπρας όχι μόνο έβαλε την ηγεσία της Ευρωζώνης να καθίσει στο τραπέζι με δική του πρωτοβουλία αλλά πήρε κι αυτό που ήθελε στο κοινό ανακοινωθέν που εκδόθηκε μετά τη συνάντηση. Την επαναβεβαίωση δηλαδή της απόφασης του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου, με την αποσαφήνιση πως είναι η Ελλάδα και όχι οι δανειστές, αυτή που αποφασίζει για τον εαυτό της.
Ο Τσίπρας που πέταξε για Βρυξέλλες σαν κοινός θνητός, στην οικονομική θέση της τακτικής αεροπορικής γραμμής, καθίσταται μέρα τη μέρα ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης της χώρας, συγκρινόμενος πλέον στη συνείδηση των Ελλήνων με εθνικούς ηγέτες όπως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως οι εναπομείνασες υγιείς δυνάμεις που υπάρχουν σε όλο το πολιτικό φάσμα, άμεσα ή έμμεσα, δηλώνουν πλήρη υποστήριξη κι εμπιστοσύνη στη διακυβέρνησή του.
Από την άλλη, οι αντίπαλοι του Αλέξη Τσίπρα δοκιμάζουν τη μια ήττα μετά την άλλη. Η κυβέρνησή του δεν έπεσε «σε πέντε βδομάδες» όπως «προφήτευαν» (ή και σχεδίαζαν) όσοι διακινούσαν τα σχετικά σενάρια. Δεν σημειώθηκε πιστωτικό γεγονός και ούτε πρόκειται να σημειωθεί τουλάχιστον στον ορατό ορίζοντα. Η Ελλάδα εκπροσωπείται με αξιοπρέπεια στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές της και το ελληνικό κοινοβούλιο σηματοδοτεί την ανάκτηση σημαντικού μέρους της εθνικής κυριαρχίας που είχαν απωλέσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις, με το να συζητά και να ψηφίζει νομοθετήματα τα οποία δεν έρχονται έτοιμα από το Βερολίνο ή τις Βρυξέλλες. Επιπλέον, για πρώτη φορά, η διακυβέρνηση Ομπάμα στέλνει στο Βερολίνο μια απόλυτα ευθεία και σαφή προειδοποίηση: δεν είναι επιλογή να τεθεί εκτός ευρωζώνης η Ελλάδα.
Όλο το «αφήγημα» που είχαν φιλοτεχνήσει οι «πεμπτοφαλαγγίτες» της Αθήνας καταρρέει και το μόνο που τους απομένει ως πολιτική ρητορική είναι να κάνουν σεξιστικό bullying στη Ζωή Κωνσταντοπούλου ή να ασχολούνται με το πρόγραμμα της παρέλασης που οργανώνει ο Πάνος Καμμένος. Απόλυτη γύμνια πολιτικής δηλαδή, που αφήνει όλο το χώρο ελεύθερο στον Αλέξη Τσίπρα για να ξεδιπλώσει την πλήρη ηγεμονία του στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, θέτοντας τις βάσεις για μια διακυβέρνηση μακράς πνοής.
Είναι σημαντικό δε, πως ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει παίξει ακόμη με τους πολλούς «άσσους» που κρατάει στα χέρια του. Η προτεραιότητα ήταν να αντιμετωπιστεί ο ορατός κίνδυνος της ανατροπής και να ελεγχθούν οι αρμοί του βαθέως κράτους. Δοκιμασία που πέρασαν επιτυχώς τόσο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όταν παρέλαβε το χάος που κληρονόμησε από τη χούντα, όσο και ο Ανδρέας Παπανδρέου όταν έκανε το 1981 μια ιστορική τομή στην πολιτική εξέλιξη της χώρας. Επιτυχώς περνάει αυτή τη δοκιμασία και ο Τσίπρας και απελευθερωμένος πλέον θα αρχίσει στο αμέσως επόμενο διάστημα να κατεβάζει τους «άσσους» που έχει.
Ο πρώτος εξ αυτών είναι το σκάνδαλο της Siemens. Χθες ο Σήφης Βαλυράκης (ένα καθόλου τυχαίο πρόσωπο στην πολιτική σκηνή της χώρας) απέστειλε επιστολή προς τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και την πρόεδρο της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου, με την οποία τονίζει ότι η κυβέρνηση, η Δικαιοσύνη και η Βουλή πρέπει να συνεχίσουν τη διερεύνηση και να εκκαθαρίσουν το σκάνδαλο Siemens. Ο κ. Βαλυράκης, ο οποίος ήταν πρόεδρος της εξεταστικής επιτροπής που είχε ερευνήσει την υπόθεση, επισημαίνει στην επιστολή του ότι «το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, η Δικαστική, η Εκτελεστική και η Νομοθετική εξουσία αποδείχθηκαν κατώτερες των περιστάσεων και αδύναμες να αντιμετωπίσουν το ίδιο το σκάνδαλο σε όλο το μέγεθος του, αλλά και να αξιοποιήσουν το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής», με αποτέλεσμα σήμερα να δικάζονται δεκάδες υπηρεσιακοί παράγοντες, χωρίς πολιτικά πρόσωπα για την εμπλοκή των οποίων στο σκάνδαλο υπήρξαν σημαντικά στοιχεία.
Τα στόματα θα ανοίξουν. Και όχι μόνο για τη Siemens αλλά και για όλες τις μεγάλες υποθέσεις καταλήστευσης του εθνικού πλούτου που συμπεριλαμβάνονται στη «λίστα των αμαρτιών» και αφορούν στα εξοπλιστικά αλλά και στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εφόσον η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα δεν έπεσε «σε πέντε βδομάδες», θα καταπέσει τελικά η απλουστευτική αφήγηση ότι οι Έλληνες χρωστούν και πρέπει να πληρώσουν.
Η συνέχεια επί της οθόνης του «Κλικλίκου», ο οποίος κι αυτός θα δώσει οσονούπω εξηγήσεις για το πώς βρέθηκε με ψηφιακές συχνότητες έναντι πινακίου φακής…
Ζαχαρίας Λουδάρος
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω