Είναι ακόμη πολύ νωρίς για να διαπιστώσουμε τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που λυμαίνονται τον τόπο. Λόγια έχουμε ακούσει πολλά, αλλά πράξεις δεν βλέπουμε
Στο μεταξύ, πάντως, η χώρα φαίνεται ότι πορεύεται με την κεκτημένη ταχύτητα του νοσηρού πρόσφατου παρελθόντος. Η αγορά έχει στεγνώσει, οι πολίτες δυσκολεύονται να τα φέρουν βόλτα στην καθημερινότητα, μικρομεσαίες επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο, αλλά η ντόπια ολιγαρχία ζει και βασιλεύει.
Φαντάσματα του εκσυγχρονιστικού παρελθόντος περιφέρονται ανενόχλητα διδάσκοντας «ευρωπαϊκό ρεαλισμό», «κόμματα ευκαιρίας» δημιουργούνται από το πουθενά, επίορκοι υπουργοί πέφτουν στα μαλακά, παραδοσιακά συγκροτήματα Τύπου εξακολουθούν να παίρνουν δάνεια από τις «στεγνές» συστημικές τράπεζες και εκπρόσωποι του Δημοσίου αβαντάρουν απροκάλυπτα τα συμφέροντα της Siemens!
Σε μια κοινωνία, δηλαδή, που υποφέρει και έστειλε μήνυμα λύτρωσης στις κάλπες, συνεχίζεται το θέατρο του παραλόγου και το απέραντο… πλυντήριο πολιτικών και ποινικών ευθυνών.
Η ουσιαστική «λεύκανση» μέσω φαιδρών ευχών και παραινέσεων του ολετήρα της ελληνικής οικονομίας, παρά το γεγονός ότι ανώτατο δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για νόθευση λίστας υποψήφιων φοροφυγάδων, εις όφελος συγγενών του και του ιδίου, αποδίδει ανάγλυφα το μέγεθος της παθογένειας. Ένα ολόκληρο σύστημα οικονομικής ισχύος και εκδοτικής επιρροής με ισχυρές προσβάσεις στην πολιτική εξουσία δίνει μάχη οπισθοφυλακής καταγράφοντας εξαιρετικές επιδόσεις. Αλλιώς δεν εξηγείται ότι με ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως αυτή της «δημοκρατίας», το «ξέπλυμα» Παπακωσταντίνου πέρασε στα ψιλά των μέσων ενημέρωσης, λες και δεν έγινε ποτέ. Ίσως επειδή ως μάρτυρες υπεράσπισης του πρώην υπουργού έσπευσαν εξέχοντα μέλη της «φιλοευρωπαϊκής» ακαδημαϊκής κοινότητας και γνωστοί καθηγητές, μεταξύ των οποίων και υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας!
Οι δυνάμεις της διαπλοκής, επομένως, αποδεικνύονται πολύ σκληρές για να πεθάνουν, συντηρώντας οριζόντια ερείσματα στη διάταξη των εξουσιών και εδραιώνοντας την πεποίθηση ότι αυτές εξακολουθούν να κυβερνούν.
Στη γειτονική Ρουμανία, αντίθετα, από το 2011 ως σήμερα, συντελείται μια κοσμογονία κάθαρσης. Με την παρότρυνση της Κομισιόν, που κατέστησε σαφές ότι η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας συνδέεται άρρηκτα με την καταπολέμηση της διαφθοράς, αλλά και με τη βοήθεια των Αμερικανών, που θεωρούν ότι η Ρουμανία ανήκει στη δική τους σφαίρα γεωστρατηγικής επιρροής, οι ρουμανικές Αρχές εξαπέλυσαν ένα πρωτοφανές ανθρωποκυνηγητό εις βάρος «λαδιάρηδων» πολιτικών και κρατικών λειτουργών, αλλά και των επιχειρηματιών που τους δωροδόκησαν.
Η «ειδική υπηρεσία κατά της διαφθοράς» επανασυστάθηκε και στελεχώθηκε με 35άρηδες εισαγγελείς, αστυνομικούς και οικονομικούς εμπειρογνώμονες, που αποδείχτηκαν έτοιμοι για όλα! Τα στόματα άρχισαν να ανοίγουν και οι βασικοί κατηγορούμενοι προτίμησαν να κατονομάσουν αυτούς που τους λάδωσαν με αντάλλαγμα τις μειωμένες ποινές.
Η λίστα των συλλήψεων και των φυλακίσεων κυριολεκτικά δεν έχει τελειωμό. Το εντυπωσιακό είναι όμως ότι ξεκινάει από τα μεσαία στρώματα της κρατικής μηχανής και φτάνει στα ανώτατα κλιμάκια της εξουσίας. Ο αδελφός του σημερινού προέδρου της δημοκρατίας και ο γαμπρός του Ρουμάνου πρωθυπουργού βρίσκονται σήμερα στη φυλακή για σκάνδαλα διαφθοράς εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Το ίδιο και ο πρόεδρος της Στεάουα, της δημοφιλέστερης ποδοσφαιρικής ομάδας στη χώρα! Για σκεφτείτε το…
Την περασμένη εβδομάδα συνελήφθησαν για χειραγώγηση στο χρηματιστήριο άλλοι δύο πρώην υπουργοί, ενώ πασίγνωστοι ποδοσφαιριστές, μεγιστάνες των μίντια, επιχειρηματίες, καλλιτέχνες και άλλα celebrities της Ρουμανίας βρίσκονται ήδη πίσω από τα σίδερα εξαιτίας υποθέσεων φοροδιαφυγής και άλλων οικονομικών ατασθαλιών.
Σχεδόν το ένα τρίτο των περιφερειαρχών της χώρας, εκατοντάδες μεσαία στελέχη της αυτοδιοίκησης καθώς και αναρίθμητοι εφοριακοί βρίσκονται υπό κράτηση για λαθροχειρίες στη διάρκεια της θητείας τους. Οι βαρύτερες ποινές όμως επιφυλάσσονται για τους επίορκους δικαστικούς. Πολλοί από αυτούς σαπίζουν στις φυλακές γιατί έκαναν τα... στραβά μάτια σε καραμπινάτες υποθέσεις σκανδάλων.
Έτσι η γειτονική Ρουμανία, την ώρα που εμείς παλεύαμε με τα Μνημόνια, μπήκε στο ενάρετο δρόμο της υγιούς επιχειρηματικής ανάπτυξης.
Στην Ελλάδα, αντίθετα, το «πλυντήριο» συνεχίζει να δουλεύει στο φούλ. Ίσως επειδή η ούγια γράφει Siemens και, ως γνωστόν, τα γερμανικά προϊόντα αντέχουν στον χρόνο…
Γιώργος Χαρβαλιάς
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "δημοκρατία"
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω