Σύμφωνα με όσα γράφτηκαν και ειπώθηκαν από τα τοπικά ΜΜΕ, στην κοινή σύσκεψη αυτοδιοικητικών και θεσμικών φορέων του Έβρου, με αντίστοιχους των γειτονικών πόλεων της Τουρκίας, που πραγματοποιήθηκε στην Κεσσάνη την 3η Μαρτίου 2015, με πρωτοβουλία
του Νίκου Παπανικολόπουλου
Σύμφωνα με όσα γράφτηκαν και ειπώθηκαν από τα τοπικά ΜΜΕ, στην κοινή σύσκεψη αυτοδιοικητικών και θεσμικών φορέων του Έβρου, με αντίστοιχους των γειτονικών πόλεων της Τουρκίας, που πραγματοποιήθηκε στην Κεσσάνη την 3η Μαρτίου 2015, με πρωτοβουλία του Δημάρχου Αλεξανδρούπολης, υπήρξαν θετικά αποτελέσματα και υπάρχει πλέον η προοπτική δημιουργίας
σταθερού δικτύου διασυνοριακής συνεργασίας σε επίπεδο διακρατικής διπλωματίας των... πολιτών.
Ένα από τα θέματα της σύσκεψης ήταν και «η προοπτική ακτοπλοϊκής γραμμής που θα συνδέει την Αλεξανδρούπολη και τη Σαμοθράκη με λιμάνια της Τουρκίας». Ένα χιλιοειπωμένο θέμα για περισσότερα από δέκα χρόνια.
Θυμίζω, την πομπώδη σύσκεψη που έγινε στο Υπουργείο Εξωτερικών, για το ίδιο θέμα την Τετάρτη 1η Μαρτίου 2006, με τη συμμετοχή Υφυπουργού, Περιφερειάρχη, Υπερνομάρχη, Νομάρχη και των Δημάρχων Αλεξανδρούπολης, Σαμοθράκης…
Θυμίζω, την επίσκεψη στην Αίνο, το καλοκαίρι του 2013, για το ίδιο θέμα, του Δημάρχου Αλεξανδρούπολης μαζί με τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο του Ο.Λ.Α…
Όλες αυτές οι προσπάθειες, συσκέψεις και επισκέψεις ενώ με την πρώτη ματιά είναι επαινετές στο τέλος καταντούν κοροϊδία.
Από το 2001, τουλάχιστον για τη θαλάσσια σύνδεση Αλεξανδρούπολης – Αίνου, τα πράγματα έχουν απλοποιηθεί. Είχα αναφερθεί με σχετικό μου άρθρο το καλοκαίρι του 2013 και το επαναλαμβάνω. Εδώ, δεν χρειάζεται η διακρατική διπλωματία των πολιτών… Υπάρχει η Διακρατική Συμφωνία Ελλάδας - Τουρκίας (Ν. 2900/2001 - ΦΕΚ 75Α/2001) περί «Κύρωσης Συμφωνίας Ελλάδος - Τουρκίας για τις θαλάσσιες μεταφορές» - με βάση την οποία τα δυο κράτη έχουν συμφωνήσει να εξασφαλίζουν την ανεμπόδιστη πρόσβαση των πλοίων στις θαλάσσιες μεταφορές εμπορευμάτων και επιβατών μεταξύ των λιμένων τους. Έχουν εκδοθεί και σχετικές Εγκύκλιοι από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας (2006) και το Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου (2013).
Στα πλαίσια αυτά, έχουν ήδη αναπτυχθεί από ελληνικά και τουρκικά σκάφη, οι γραμμές Μυτιλήνη - Αϊβαλί, Χίος – Τσεσμέ, Σάμος - Κουσάντασι, Κως - Μποντρούμ, Ρόδος - Μαρμαρίς και άλλες. Δεν απαιτείται πλέον κάποια ειδική εγκριτική απόφαση από κάποιο Υπουργείο αλλά απλή γνωστοποίηση στην οικεία Λιμενική Αρχή, επτά ημέρες πριν την έναρξη των πλόων, συγκεκριμένων στοιχείων όπως: τα πλήρη στοιχεία του πλοίου, του υπευθύνου ναυτικού πράκτορα, του είδους των πλόων, τη χρονική τους διάρκεια κλπ.
Το πρόβλημα είναι αλλού.
• Η Λιμενική Αρχή Αλεξανδρούπολης για την αστυνόμευση του χώρου αρμοδιότητας της σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 5 του Ν. 4150/2013 και τα άρθρα 1-2 του ΠΔ 103/2014.
• Ο Ο.Λ.Α. ΑΕ για:
α) τη δημιουργία επιβατικού σταθμού καθώς στα λιμάνια με επιβατική κίνηση, είναι απαραίτητη η ύπαρξη Επιβατικού Σταθμού με αίθουσα αναμονής, εκδοτήρια εισιτηρίων, γραφείο πληροφοριών, χώρους για τον τελωνειακό και διαβατηριακό έλεγχο, χώρους υγιεινής κλπ. Στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, εδώ και χρόνια αυτά είναι τα ζητούμενα.
β) την εφαρμογή του Διεθνή Κώδικα για την Ασφάλεια πλοίων και λιμενικών εγκαταστάσεων, International Ship and Port facility Security code - ISPS code Ν.3622/2007.
• Το Τελωνείο Αλεξανδρούπολης για τον τελωνειακό έλεγχο σύμφωνα με άρθρο 50 του Ν. 2960/2001.
• Η Υπηρεσία Ελέγχου Διαβατηρίων της ΕΛ.ΑΣ. για το διαβατηριακό έλεγχο σύμφωνα με τα άρθρα 3-5 του Ν. 4251/2014.
Άραγε, ερευνήθηκε ποτέ αν υπάρχει ενδιαφερόμενος Έλληνας ή Τούρκος πλοιοκτήτης για να αναλάβει αυτή τη θαλάσσια σύνδεση;
Άραγε, ρωτήθηκαν οι παραπάνω Υπηρεσίες αν μπορούν με την υπάρχουσα υποδομή και τα διατιθέμενα μέσα να ανταποκριθούν στα όσα προβλέπονται από την εθνική και κοινοτική νομοθεσία στην περίπτωση που υπάρξει ενδιαφερόμενος πλοιοκτήτης;
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Υποναύαρχος Λ.Σ. (ε.α)
Σύμφωνα με όσα γράφτηκαν και ειπώθηκαν από τα τοπικά ΜΜΕ, στην κοινή σύσκεψη αυτοδιοικητικών και θεσμικών φορέων του Έβρου, με αντίστοιχους των γειτονικών πόλεων της Τουρκίας, που πραγματοποιήθηκε στην Κεσσάνη την 3η Μαρτίου 2015, με πρωτοβουλία του Δημάρχου Αλεξανδρούπολης, υπήρξαν θετικά αποτελέσματα και υπάρχει πλέον η προοπτική δημιουργίας
σταθερού δικτύου διασυνοριακής συνεργασίας σε επίπεδο διακρατικής διπλωματίας των... πολιτών.
Ένα από τα θέματα της σύσκεψης ήταν και «η προοπτική ακτοπλοϊκής γραμμής που θα συνδέει την Αλεξανδρούπολη και τη Σαμοθράκη με λιμάνια της Τουρκίας». Ένα χιλιοειπωμένο θέμα για περισσότερα από δέκα χρόνια.
Θυμίζω, την πομπώδη σύσκεψη που έγινε στο Υπουργείο Εξωτερικών, για το ίδιο θέμα την Τετάρτη 1η Μαρτίου 2006, με τη συμμετοχή Υφυπουργού, Περιφερειάρχη, Υπερνομάρχη, Νομάρχη και των Δημάρχων Αλεξανδρούπολης, Σαμοθράκης…
Θυμίζω, την επίσκεψη στην Αίνο, το καλοκαίρι του 2013, για το ίδιο θέμα, του Δημάρχου Αλεξανδρούπολης μαζί με τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο του Ο.Λ.Α…
Όλες αυτές οι προσπάθειες, συσκέψεις και επισκέψεις ενώ με την πρώτη ματιά είναι επαινετές στο τέλος καταντούν κοροϊδία.
Από το 2001, τουλάχιστον για τη θαλάσσια σύνδεση Αλεξανδρούπολης – Αίνου, τα πράγματα έχουν απλοποιηθεί. Είχα αναφερθεί με σχετικό μου άρθρο το καλοκαίρι του 2013 και το επαναλαμβάνω. Εδώ, δεν χρειάζεται η διακρατική διπλωματία των πολιτών… Υπάρχει η Διακρατική Συμφωνία Ελλάδας - Τουρκίας (Ν. 2900/2001 - ΦΕΚ 75Α/2001) περί «Κύρωσης Συμφωνίας Ελλάδος - Τουρκίας για τις θαλάσσιες μεταφορές» - με βάση την οποία τα δυο κράτη έχουν συμφωνήσει να εξασφαλίζουν την ανεμπόδιστη πρόσβαση των πλοίων στις θαλάσσιες μεταφορές εμπορευμάτων και επιβατών μεταξύ των λιμένων τους. Έχουν εκδοθεί και σχετικές Εγκύκλιοι από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας (2006) και το Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου (2013).
Στα πλαίσια αυτά, έχουν ήδη αναπτυχθεί από ελληνικά και τουρκικά σκάφη, οι γραμμές Μυτιλήνη - Αϊβαλί, Χίος – Τσεσμέ, Σάμος - Κουσάντασι, Κως - Μποντρούμ, Ρόδος - Μαρμαρίς και άλλες. Δεν απαιτείται πλέον κάποια ειδική εγκριτική απόφαση από κάποιο Υπουργείο αλλά απλή γνωστοποίηση στην οικεία Λιμενική Αρχή, επτά ημέρες πριν την έναρξη των πλόων, συγκεκριμένων στοιχείων όπως: τα πλήρη στοιχεία του πλοίου, του υπευθύνου ναυτικού πράκτορα, του είδους των πλόων, τη χρονική τους διάρκεια κλπ.
Το πρόβλημα είναι αλλού.
- Υπάρχει ενδιαφερόμενος Έλληνας ή Τούρκος πλοιοκτήτης για να αναλάβει αυτή τη θαλάσσια σύνδεση;
- Υπάρχουν οι απαιτούμενες υποδομές στο λιμάνι μας;
• Η Λιμενική Αρχή Αλεξανδρούπολης για την αστυνόμευση του χώρου αρμοδιότητας της σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 5 του Ν. 4150/2013 και τα άρθρα 1-2 του ΠΔ 103/2014.
• Ο Ο.Λ.Α. ΑΕ για:
α) τη δημιουργία επιβατικού σταθμού καθώς στα λιμάνια με επιβατική κίνηση, είναι απαραίτητη η ύπαρξη Επιβατικού Σταθμού με αίθουσα αναμονής, εκδοτήρια εισιτηρίων, γραφείο πληροφοριών, χώρους για τον τελωνειακό και διαβατηριακό έλεγχο, χώρους υγιεινής κλπ. Στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, εδώ και χρόνια αυτά είναι τα ζητούμενα.
β) την εφαρμογή του Διεθνή Κώδικα για την Ασφάλεια πλοίων και λιμενικών εγκαταστάσεων, International Ship and Port facility Security code - ISPS code Ν.3622/2007.
• Το Τελωνείο Αλεξανδρούπολης για τον τελωνειακό έλεγχο σύμφωνα με άρθρο 50 του Ν. 2960/2001.
• Η Υπηρεσία Ελέγχου Διαβατηρίων της ΕΛ.ΑΣ. για το διαβατηριακό έλεγχο σύμφωνα με τα άρθρα 3-5 του Ν. 4251/2014.
Άραγε, ερευνήθηκε ποτέ αν υπάρχει ενδιαφερόμενος Έλληνας ή Τούρκος πλοιοκτήτης για να αναλάβει αυτή τη θαλάσσια σύνδεση;
Άραγε, ρωτήθηκαν οι παραπάνω Υπηρεσίες αν μπορούν με την υπάρχουσα υποδομή και τα διατιθέμενα μέσα να ανταποκριθούν στα όσα προβλέπονται από την εθνική και κοινοτική νομοθεσία στην περίπτωση που υπάρξει ενδιαφερόμενος πλοιοκτήτης;
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Υποναύαρχος Λ.Σ. (ε.α)
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω