Η άρνηση πραγματικότητας που διέκρινε τις στρατηγικές επιλογές του Αντώνη Σαμαρά την επομένη της βαριάς και ιστορικής ήττας της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, οδήγησε την άλλοτε μεγάλη και πολυσυλλεκτική Παράταξη της Κεντροδεξιάς
Ακόμη και σήμερα, που οι πολίτες αντιμετωπίζουν με δυσπιστία τον ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Δημοκρατία αδυνατεί να κερδίσει από τη φθορά της κυβερνητικής παράταξης.
Και δεν θα μπορούσε να συμβαίνει διαφορετικά, από τη στιγμή που η σημερινή Νέα Δημοκρατία είναι η ίδια με τη Νέα Δημοκρατία που αποδοκιμάστηκε στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.
Εγκλωβισμένα στην “ψύχωση δικαίωσης” της ηγεσίας της, και στο γεγονός ότι ο Αντώνης Σαμαράς δεν αποχώρησε, όπως κάνουν όλοι οι πρωθυπουργοί στον (υπόλοιπο) κόσμο που χάνουν εκλογές, καθώς αντιλαμβάνονται ότι η κοινωνία αποδοκίμασε την πολιτική που εφάρμοσαν, τα στελέχη της ΝΔ παρακολουθούν με δέος τη Νέα Δημοκρατία να διολισθαίνει σε επίπεδο πολιτικής απαξίωσης.
Η κοινωνία αδιαφορεί για τα πολιτικά μηνύματα της Νέας Δημοκρατίας. Δεν την ακούει. Γιατί η φόρτιση από την περίοδο Σαμαρά είναι ακόμη έντονη. Και η παρουσία του μεγάλου χαμένου των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου στην ηγεσία της, παρά τη βαριά και ιστορική ήττα, επιτείνει αυτή τη φόρτιση.
Ο Αντώνης Σαμαράς δεν ακολούθησε το παράδειγμα του Νικολά Σαρκοζί. Ο οποίος, μετά την ήττα του στις προεδρικές εκλογές του 2012 αποχώρησε από την ηγεσία της γαλλικής Κεντροδεξιάς, άφησε τον Φρανσουά Ολάντ να φθείρεται μόνος του, και σήμερα, μετά από 3 χρόνια, έχει επιστρέψει ως παράκλητος, και περίπου βέβαιος νικητής των προεδρικών εκλογών που θα πραγματοποιηθούν το 2017 στη Γαλλία.
Τίποτα από αυτά δεν θα είχε συμβεί, αν ο Νικολά Σαρκοζί ακολουθούσε το 2012 το παράδειγμα του Αντώνη Σαμαρά, και δεν αποχωρούσε από την ηγεσία του κόμματός του. Το πιθανότερο είναι ότι θα το είχε παρασύρει στη δική του, προσωπική φθορά, όπως δηλαδή συμβαίνει σήμερα με τη Νέα Δημοκρατία, η οποία “κονταίνει” μαζί με τον Αντώνη Σαμαρά.
Η χθεσινή μέρα ήταν αρκούντως αποκαλυπτική. Στο Twitter… έγινε πανηγύρι με την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας, μετά από σχετική εισήγηση του Αντώνη Σαμαρά, για Εξεταστική Επιτροπή (για το Μνημόνιο) από το 1981.
Όχι φυσικά επειδή υπάρχει κάποιος που δεν θεωρεί ότι… όλα ξεκίνησαν από τη λαίλαπα του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου.
Αλλά επειδή, πολύ απλά, είναι… κωμικό για μια παράταξη που υποτίθεται ότι αποτελεί την αξιόπιστη εναλλακτική λύση εξουσίας στον ΣΥΡΙΖΑ, να αναζητεί ευθύνες σε βάθος τριών δεκαετιών.
Κάπως έτσι, η Νέα Δημοκρατία χάνει τη σοβαρότητά της. Όπως ξεκίνησε να γίνεται από τον Αύγουστο του 2014, με την… ψύχωση της Αμφίπολης, και όσα ακολούθησαν με τα “σκισίματα” του Μνημονίου και την “επιστροφή στις αγορές”.
Θεωρητικά, αυτός ο κύκλος της αυτοκαταστροφής θα έπρεπε να κλείσει το βράδυ της εξευτελιστικής ήττας της 25ης Ιανουαρίου, από ένα κόμμα που πριν από 3 χρόνια είχε κοινωνική απήχηση… 4%.
Ο κύκλος δεν έκλεισε. Η αυτοκαταστροφή της Νέας Δημοκρατίας συνεχίζεται. Και φυσικά, στερεί από τους Έλληνες τη δυνατότητα μιας σοβαρής και αξιόπιστης εναλλακτικής λύσης εξουσίας, απέναντι στην… παιδική χαρά του ΣΥΡΙΖΑ.
Πηγή: ysterografa.gr
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω