Όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση τελικά δεν… κατάφερε να παίξει το ζουρνά και να χτυπήσει τα νταούλια για να χορέψουν οι αγορές στον ρυθμό της και προχωρά στην ακραία λύση του αναγκαστικού εσωτερικού δανεισμού, μπας και καταφέρει
Λίγες εβδομάδες από τη νομοθετική παρέμβαση με την οποία κάλεσε «εθελοντικά» τους φορείς να καταθέσουν τα κεφάλαιά τους στην Τράπεζα της Ελλάδας η κυβέρνηση αναγκάζεται να περάσει Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου και να απαιτήσει την κατάθεση των ποσών.
Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου επικαλείται την εξαιρετικά επείγουσα και απρόβλεπτη ανάγκη για τη μεταφορά ταμειακών διαθεσίμων των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης και των οργανισμών ΟΤΑ στην ΤτΕ.
Όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση τελικά δεν… κατάφερε να παίξει το ζουρνά και να χτυπήσει τα νταούλια για να χορέψουν οι αγορές στον ρυθμό της και προχωρά στην ακραία λύση του αναγκαστικού εσωτερικού δανεισμού, μπας και καταφέρει να βγάλει έναν ακόμα μήνα στον δρόμο για το πουθενά.
Πιστεύει κάποιος στα σοβαρά ότι μια χώρα που έχει περιέλθει σε αυτή την κατάσταση, μπορεί πράγματι να έχει αυξημένη διαπραγματευτική δύναμη; Πιστεύει κάποιος ότι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν διαπιστώνουν την απελπιστική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα δημόσια στοιχεία; Σε τι ακριβώς ελπίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - Ανεξαρτήτων Ελλήνων;
Τα παραπάνω γράφει η ιστοσελίδα Παραπολιτική και μεταξύ άλλων ερωτημάτων, τα οποία όλα απαντώνται με το ότι το κράτος δεν έχει άλλα λεφτά να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, προκύπτει και το ερώτημα, αν έτσι είναι, τότε γιατί τόσα χρόνια η Αυτοδιοίκηση και άλλοι κρατικοί φορείς χάνουν χρήματα με το να μην έχουν τα λεφτά τους στην Τράπεζα της Ελλάδος;
Απάντηση δεν υπάρχει… Απλά, μείναμε από «καύσιμα» και πετάμε με τις αναθυμιάσεις… όπως λένε στην γλώσσα των αεροπόρων. Άρα τι… πέφτουμε, έχουμε ρεζέρβα με καύσιμα ή κάτι άλλο πρόκειται να συμβεί, για παράδειγμα ο από μηχανής θεός να εμφανιστεί και να μας σώσει…
Πάντως, φαίνεται να χάνουμε και τον τελευταίο σύμμαχο που είχαμε, τις ΗΠΑ, σύμμαχο για δικούς τους λόγους, από την ώρα που… εχθρική ενέργεια χαρακτήρισε ο πρέσβης των ΗΠΑ Ντέιβιντ Πιρς τυχόν απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού «ή οποιουδήποτε άλλου έχει βάψει τα χέρια του με αίμα αμερικανών διπλωματών». Και όμως, αυτό ήταν επείγον να γίνει και όχι να κατατεθεί ένα νομοσχέδιο για δίκαιο φορολογικό σύστημα όπως τόσα χρόνια μας υποδεικνύουν δανειστές και εταίροι στην ΕΕ;
Προφανώς, για την κυβέρνηση προείχε ο Ξηρός, οι κουκουλοφόροι και η εξέταση DNA… Ούτε καν το ξεκαθάρισμα των λιστών Λαγκάρντ και των άλλων, δείχνει να είναι προτεραιότητα, ξεχάστηκε ακόμη και το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, αφού άλλωστε δεν υπάρχουν λεφτά.
Παρόλα αυτά όμως, κάναμε Πάσχα, ετοιμαζόμαστε για την Πρωτομαγιά και τώρα καταπιαστήκαμε να λύσουμε και το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης…
«Το εντυπωσιακό με τη διάθεση στην Αθήνα είναι η εξαιρετική ηρεμία. Δεν μοιάζει με μία κοινωνία που ξέρει ή φοβάται ότι είναι δύο βήματα από τον γκρεμό» σχολιάζει ο ανταποκριτής των «Financial Times», που περίμενε αγχωμένος, απελπισμένους ή θυμωμένους εν Ελλάδι. Άραγε, κουραστήκαμε από την παράταση του δράματος. Μοιάζουμε με τους παριστάμενους σε μνημόσυνο, που από τη θλίψη θα μπορούσαμε να βάλουμε τα γέλια;
Μάλλον, οι περισσότεροι τουλάχιστον στην Ελλάδα, το έχουμε πάρει απόφαση ότι, ότι είναι να γίνει… θα γίνει. Είτε καλό είτε κακό… άλλωστε, όπως οι περισσότεροι λένε, τι χειρότερο να πάθουμε από αυτά που πάθαμε ως σήμερα…
Σε κάθε περίπτωση, το αεροπλάνο που του τέλειωσαν τα καύσιμα και πετάει με τις αναθυμιάσεις, είτε είναι τυχερό το πλήρωμα και οι επιβάτες και βρίσκουν κοντινό αεροδρόμιο να προσγειωθούν, γιατί… ανεφοδιασμός στον αέρα, δεν προβλέπεται…
Πηγή: eleftherovima.gr
Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου επικαλείται την εξαιρετικά επείγουσα και απρόβλεπτη ανάγκη για τη μεταφορά ταμειακών διαθεσίμων των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης και των οργανισμών ΟΤΑ στην ΤτΕ.
Όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση τελικά δεν… κατάφερε να παίξει το ζουρνά και να χτυπήσει τα νταούλια για να χορέψουν οι αγορές στον ρυθμό της και προχωρά στην ακραία λύση του αναγκαστικού εσωτερικού δανεισμού, μπας και καταφέρει να βγάλει έναν ακόμα μήνα στον δρόμο για το πουθενά.
Πιστεύει κάποιος στα σοβαρά ότι μια χώρα που έχει περιέλθει σε αυτή την κατάσταση, μπορεί πράγματι να έχει αυξημένη διαπραγματευτική δύναμη; Πιστεύει κάποιος ότι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν διαπιστώνουν την απελπιστική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα δημόσια στοιχεία; Σε τι ακριβώς ελπίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - Ανεξαρτήτων Ελλήνων;
Τα παραπάνω γράφει η ιστοσελίδα Παραπολιτική και μεταξύ άλλων ερωτημάτων, τα οποία όλα απαντώνται με το ότι το κράτος δεν έχει άλλα λεφτά να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, προκύπτει και το ερώτημα, αν έτσι είναι, τότε γιατί τόσα χρόνια η Αυτοδιοίκηση και άλλοι κρατικοί φορείς χάνουν χρήματα με το να μην έχουν τα λεφτά τους στην Τράπεζα της Ελλάδος;
Απάντηση δεν υπάρχει… Απλά, μείναμε από «καύσιμα» και πετάμε με τις αναθυμιάσεις… όπως λένε στην γλώσσα των αεροπόρων. Άρα τι… πέφτουμε, έχουμε ρεζέρβα με καύσιμα ή κάτι άλλο πρόκειται να συμβεί, για παράδειγμα ο από μηχανής θεός να εμφανιστεί και να μας σώσει…
Πάντως, φαίνεται να χάνουμε και τον τελευταίο σύμμαχο που είχαμε, τις ΗΠΑ, σύμμαχο για δικούς τους λόγους, από την ώρα που… εχθρική ενέργεια χαρακτήρισε ο πρέσβης των ΗΠΑ Ντέιβιντ Πιρς τυχόν απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού «ή οποιουδήποτε άλλου έχει βάψει τα χέρια του με αίμα αμερικανών διπλωματών». Και όμως, αυτό ήταν επείγον να γίνει και όχι να κατατεθεί ένα νομοσχέδιο για δίκαιο φορολογικό σύστημα όπως τόσα χρόνια μας υποδεικνύουν δανειστές και εταίροι στην ΕΕ;
Προφανώς, για την κυβέρνηση προείχε ο Ξηρός, οι κουκουλοφόροι και η εξέταση DNA… Ούτε καν το ξεκαθάρισμα των λιστών Λαγκάρντ και των άλλων, δείχνει να είναι προτεραιότητα, ξεχάστηκε ακόμη και το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, αφού άλλωστε δεν υπάρχουν λεφτά.
Παρόλα αυτά όμως, κάναμε Πάσχα, ετοιμαζόμαστε για την Πρωτομαγιά και τώρα καταπιαστήκαμε να λύσουμε και το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης…
«Το εντυπωσιακό με τη διάθεση στην Αθήνα είναι η εξαιρετική ηρεμία. Δεν μοιάζει με μία κοινωνία που ξέρει ή φοβάται ότι είναι δύο βήματα από τον γκρεμό» σχολιάζει ο ανταποκριτής των «Financial Times», που περίμενε αγχωμένος, απελπισμένους ή θυμωμένους εν Ελλάδι. Άραγε, κουραστήκαμε από την παράταση του δράματος. Μοιάζουμε με τους παριστάμενους σε μνημόσυνο, που από τη θλίψη θα μπορούσαμε να βάλουμε τα γέλια;
Μάλλον, οι περισσότεροι τουλάχιστον στην Ελλάδα, το έχουμε πάρει απόφαση ότι, ότι είναι να γίνει… θα γίνει. Είτε καλό είτε κακό… άλλωστε, όπως οι περισσότεροι λένε, τι χειρότερο να πάθουμε από αυτά που πάθαμε ως σήμερα…
Σε κάθε περίπτωση, το αεροπλάνο που του τέλειωσαν τα καύσιμα και πετάει με τις αναθυμιάσεις, είτε είναι τυχερό το πλήρωμα και οι επιβάτες και βρίσκουν κοντινό αεροδρόμιο να προσγειωθούν, γιατί… ανεφοδιασμός στον αέρα, δεν προβλέπεται…
Πηγή: eleftherovima.gr
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω