Θέμα συζήτησης η νέα εμφάνιση του μνημείου Βισβίζη στην Αλεξανδρούπολη

«Έχω στενοχωρηθεί πάρα πολύ. Ένιωσα μεγάλη έκπληξη… Αυτού του τύπου η επέμβαση σε ένα έργο είναι καταστροφική». Με αυτά τα λόγια σχολίασε ο γλύπτης Γιώργος Μέγκουλας τη νέα εμφάνιση του μνημείου του Χατζη-Αντώνη και Δόμνας Βισβίζη

«Έχω στενοχωρηθεί πάρα πολύ. Ένιωσα μεγάλη έκπληξη… Αυτού του τύπου η επέμβαση σε ένα έργο είναι καταστροφική». Με αυτά τα λόγια σχολίασε ο γλύπτης Γιώργος Μέγκουλας τη νέα εμφάνιση του μνημείου του Χατζη-Αντώνη και Δόμνας Βισβίζη.

Το σύμπλεγμα, μετά από εργασίες καθαρισμού που έκανε ο Δήμος Αλεξανδρούπολης σε συνεργασία με τη 12η Μεραρχία Πεζικού, δεν θυμίζει σε τίποτα το έργο του διάσημου γλύπτη.

Η νέα, αστραφτερή μέχρι ενόχλησης, σχεδόν χρυσή όψη του μνημείου έχει προκαλέσει ποικίλα σχόλια τα τελευταία 24ωρα. Πολλά από αυτά είναι αρνητικά, με τη λέξη «κιτς» να ακούγεται διαρκώς, ενώ το κυρίαρχο συναίσθημα, τόσο στους πολίτες, όσο και στον ίδιο τον δημιουργό του, είναι η απορία… Γιατί έγινε αυτό; Πώς το σκέφτηκε η δημοτική αρχή; Ποιος έδωσε την άδεια για μία τέτοια παρέμβαση σε ένα έργο τέχνης;

Η άποψη Λαμπάκη

Με δηλώσεις του στο ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ, ο κύριος δήμαρχος δήλωσε περιχαρής για τη νέα εμφάνιση του μνημείου των Βισβίζηδων, τα αποκαλυπτήρια του οποίου έγιναν στις 24 Μαΐου του 1987. Η κατασκευή του έγινε μετά από πρωτοβουλία του Συλλόγου Αινιτών. Ο κ. Λαμπάκης χαρακτήρισε ως «μία ωραία έκπληξη» την εικόνα των αγαλμάτων, τονίζοντας ότι πλέον ανεδείχθη ο μπρούτζος, κι ότι το μνημείο αστράφτει. Όπως χαρακτηριστικά είπε, «ο στρατηγός ευαισθητοποιήθηκε όταν του ζήτησα να μου δώσει στρατιώτες που μπορούν να δημιουργήσουν ένα καινούριο σύμπλεγμα που φαίνεται ότι τοποθετήθηκε τώρα για πρώτη φορά».

Το σοκ του καλλιτέχνη…

Μιλώντας στη «ΓΝΩΜΗ», ο διάσημος γλύπτης Γιώργος Μέγκουλας, ο οποίος έχει φιλοτεχνήσει περίπου 115 έργα, τα οποία κοσμούν διάφορες περιοχές της Ελλάδας, δεν κρύβει την έκπληξη και την πικρία του.

«Ένιωσα μεγάλη έκπληξη… Τέτοιου τύπου επέμβαση σε ένα έργο είναι απλώς καταστροφική. Δεν μιλώ για το αισθητικό του πράγματος, που είναι κάτι υποκειμενικό, αλλά για το τεχνικό μέρος. Δεν είναι τυχαίο που όταν το κατασκευάσαμε τη δεκαετία του '80, επιλέξαμε την τεχνητή οξείδωση με πατίνα. Τώρα το γλυπτό έχει απομείνει σκέτος ορείχαλκος. Θα αρχίσει να οξειδώνεται και να αποκτά 100 διάφορα χρώματα, κάτι που επιταχύνεται και από το γεγονός ότι είναι δίπλα στη θάλασσα. Εμείς, όταν το φτιάξαμε, για να αποφύγουμε αυτή την ανεξέλεγκτη οξείδωση, ακολουθήσαμε τη μέθοδο που ακολουθούν σε όλο τον κόσμο σε τέτοια αγάλματα, με την χρήση πατίνας. Η διαδικασία αυτή είναι δύσκολη, απαιτεί υψηλές θερμοκρασίες, της τάξης των 400 βαθμών Κελσίου και εξειδικευμένες γνώσεις για να μην καταστραφεί το γλυπτό».

Όπως αναφέρει ο κ. Μέγκουλας δεν επικοινώνησε κανείς από το Δήμο Αλεξανδρούπολης μαζί του, προκειμένου να τον ενημερώσουν ή να ζητήσουν τη βοήθειά του. Εκφράζει την απορία του για το τι μπορεί να ώθησε τους αρμόδιους να «γυαλίσουν» το μνημείο με αυτό τον τρόπο, όταν σε όλο τον κόσμο υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία, που γίνεται μόνο από ειδικούς. «Θα μπορούσαν να απευθυνθούν σ' εμένα και θα τους βοηθούσα με μεγάλη χαρά. Γνωρίζω πως όταν έχεις ένα πρόβλημα, για παράδειγμα, με την καρδιά σου, πηγαίνεις σε καρδιολόγο. Όχι σε υδραυλικό. Αυτή είναι η πρώτη φορά που συναντώ κάτι τέτοιο, κι ας έχω 115 δημόσια γλυπτά σε όλη την Ελλάδα».

Ο κ. Μέγκουλας σημειώνει ακόμη πως κανονικά θα έπρεπε να προχωρήσει σε καταγγελία, αφού παρά τη νέα εικόνα του γλυπτού, που δεν θυμίζει σε τίποτα την προηγούμενη όψη του, το έργο συνεχίζει να φέρει την υπογραφή του. «Αυτό μπορεί να έχει αντίκτυπο στην επαγγελματική μου ζωή. Άλλωστε, η πνευματική ιδιοκτησία του έργου είναι δική μου».

Βιογραφικό Γ. Μέγκουλα

Ο Γιώργος Μέγκουλας (γιος Μηχανικού - Διευθυντή της τότε ΔΕΗ) γεννήθηκε στο Αλιβέρι της Εύβοιας με πατρική καταγωγή από την Κεφαλληνία και μητρική από τη Μάνη. Σπούδασε καλές τέχνες, γλυπτική και αρχιτεκτονική στην Αθήνα και το Παρίσι αποκτώντας πτυχίο με εύφημη μνεία και συγχαρητήρια από την Κριτική Επιτροπή της Ακαδημίας Καλών Τεχνών (Mention Tres Bien et felicitatons Du Jury). Έκανε ελεύθερε σπουδές διακοσμητικής και σχεδίου μόδας στην Αθήνα. Συνέχισε στο Παρίσι με σπουδές διαφήμισης και αργότερα γλυπτικής στην Ecole des Beaux-Arts, με δασκάλους τους H. Martin, Cesar, R. Colamarini. Με υποτροφία της UNESCO το 1977 και 1979 έκανε σπουδές και πρακτική εξάσκηση στη Συντήρηση μνημείων, σε διάφορες Ευρωπαϊκές πόλεις.

Από το 1974 μέχρι σήμερα έχει κάνει 67 ομαδικές εκθέσεις και 8 ατομικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Γαλλία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Mονακό, ΗΠΑ κλπ). Τιμήθηκε με διάφορα βραβεία και επαίνους, με κορυφαία την υψηλή διάκριση του «Ιππότη Γραμμάτων και Τεχνών» το 1995 από το Γαλλικό κράτος.

Πηγή: Εφημερίδα Η ΓΝΩΜΗ (Κική Ηπειρώτου)