Δήλωση Δερμεντζόπουλου σχετικά με τα νομοσχέδια Μπαλτά - Κουράκη για την Παιδεία

Η αρχή που διέπει τους πρόσφατους νόμους για την Παιδεία είναι ο εξοστρακισμός της έννοιας της αριστείας από όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης. Επιχειρείται δυναμικά μια εξίσωση προς τα κάτω, με βάση το αξίωμα ότι οτιδήποτε ξεχωρίζει και διακρίνεται

Η αρχή που διέπει τους πρόσφατους νόμους για την Παιδεία είναι ο εξοστρακισμός της έννοιας της αριστείας από όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.

Επιχειρείται δυναμικά μια εξίσωση προς τα κάτω, με βάση το αξίωμα ότι οτιδήποτε ξεχωρίζει και διακρίνεται, πρέπει να ισοπεδώνεται...

• Ο αποσπασματικός χαρακτήρας των διατάξεων των νόμων αποδεικνύει ότι αυτές επιβάλονται χωρίς προηγούμενη συνολική ανάλυση και σοβαρή μελέτη του ζητήματος και χωρίς καμία επιστημονική ή άλλη αξιολόγηση του ισχύοντος μέχρι σήμερα συστήματος.

Τα νομοσχέδια κατατέθηκαν χωρίς κανέναν δημόσιο διάλογο, όχι μόνο διάλογο με τα κόμματα, προκειμένου να διασφαλιστεί η απολύτως αναγκαία για το χώρο της εκπαίδευσης πολιτική συναίνεση, αλλά ούτε με τους επιστημονικούς και συνδικαλιστικούς φορείς, οι οποίοι καλούνται άμεσα να τα υλοποιήσουν.

Η επίκληση δε περί επειγουσών ρυθμίσεων αποτελεί αφελή πρόφαση και φτηνή δικαιολογία για να αποφευχθεί ο διάλογος.

• Ενισχύεται κατά τρόπο σημαντικό ο συνδικαλισμός, υποστηρίζονται τα σωματειακά συμφέροντα και επανέρχεται ο κομματισμός.

Τα νομοσχέδια αποτελούν υποχώρηση της πολιτείας στις σωματειακές και συνδικαλιστικές απαιτήσεις των διδασκόντων, παραβλέποντας την αρχή ότι η εκπαιδευση υπάρχει για να υπηρετεί το μαθητή και το φοιτητή κι όχι τους διδάσκοντες.

• Παραγκωνίζεται προκλητικά ο επιστημονικός φορέας που αξιολογεί τα αναλυτικά προγράμματα στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Τα μαθήματα που διδάσκονται στο σχολείο και οι αντίστοιχες ώρες διδασκαλίας γίνονται λάστιχο στην πίεση των υποενώσεων των εκπαιδευτικών, οι οποίες προσπαθούν να διατηρήσουν το εργασιακό μέλλον των αντίστοιχων εκαπιδευτικών ομάδων, αδιαφορώντας για την πληρότητα και αρτιότητα ενός ολοκληρωμένου προγράμματος σπουδών.

• Καταργείται η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, πριν ακόμη εφαρμοστεί. Το 1/3 των δημοσίων υπαλλήλων της χώρας είναι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές.

Δεκαετίες τώρα υπηρετούν την εκπαίδευση εργαζόμενοι που δεν έχουν αξιολογηθεί ποτέ για την καταλληλότητα, την επιστημονική και παιδαγωγική τους επάρκεια.

Το «σύστημα» αυτό με τα πρόσφατα νομοσχέδια αυτοσυντηρείται, ενθαρρύνοντας την αδράνια και τη μετριότητα, και αποθαρρύνοντας κάθε δημιουργική πρωτοβουλία.

• Καταργούνται τα Πρότυπα Πειραματικά Σχολεία, τα οποία δημιουργήθηκαν και λειτούργησαν για να αναδείξουν τις δεξιότητες που έχουν μέσα τους οι μαθητές μας.

Τα παιδιά που φοιτούν στα Πρότυπα δεν είναι οι άριστοι μαθητές. Τα Πρότυπα δεν είναι σχολεία μιας περιορισμένης αριθμητικά πνευματικής ελίτ. Σ' αυτά μπορούσαν να φοιτήσουν μαθητές που είχαν εξαιρετικές ικανότητες κι αυτές θα προσπαθούσαν να αναδείξουν. Υπό αυτή την έννοια ήταν σχολεία αρίστων.

Παράλληλα, περιορίζεται ο αριθμός των Προτύπων μόνο σε ελάχιστα που λειτουργούν στην Αθήνα, στερώντας το ισότιμο διακαίωμα των μαθητών στην υπόλοιπη Ελλάδα. Μοιραία, ο περιορισμός των Προτύπων θα οδηγήσει στο να στερηθούν οι οικονομικά ασθενέστεροι μαθητές να φοιτήσουν όπως τους αξίζει, ενώ εκείνοι που έχουν την οικονομική δυνατότητα θα βρουν στέγη στην ιδιωτική εκπαίδευση. Είναι δε εξαιρετικά αμφίβολος ο τρόπος επιλογής προσωπικού και Διευθυντών που υπηρετούν στα σχολεία αυτά.

• Οι Διευθυντές των σχολείων εκλέγονται από αυτούς που θα διευθύνουν!

Ενθαρρύνεται έτσι η δημιουργία ιδιοτελών σχέσεων και συναλλαγών και η πρόταξη ιδεολογικο-κομματικών συμφερόντων, άσχετων με την εκπαίδευση. Το γαϊτανάκι συνεχίζεται με την παρόμοια επιλογή Προϊσταμένων Διευθύνσεων Εκπαίδευσης!

• Επανέρχονται οι «αιώνιοι» φοιτητές, παραμερίζοντας την βασική αρχή που ισχύει στην παγκόσμια πανεπιστημιακή κοινότητα ότι οι σπουδές πρέπει να ξεκινούν και να ολοκληρώνονται μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο, που αντιστοιχεί σε επιστημονικό και επαγγελματικό πλαίσιο. Ειδικές εξαιρέσεις πάντα με περιορισμούς ισχύουν μόνο για τους εργαζομένους και για τους ασθενείς φοιτητές.

Συμπερασματικά, η κυβέρνηση με τα νομοσχέδιά της αναδεικνύει ως τις ύψιστες αρετές στο χώρο της εκπαίδευσης τον κομματισμό και την εξίσωση προς τα κάτω.

Σε μια συγκυρία που η παιδεία θα μπορούσε να αποτελέσει τη μόνη διέξοδο να βγούμε από την κρίση, αυτή δέχεται προκλητικά χτυπήματα, για να παράγει εσκεμμένα άτολμους και άβουλους πολίτες.

Ένα είναι το σχέδιο της κυβέρνησης: να συντηρεί τη μετριότητα και την απάθεια, για να κυβερνά ευκολότερα.

Δυστυχώς για το μέλλον μας…

Αλέξανδρος Δερμεντζόπουλος
πρώην Υφυπουργός Παιδείας