Στο δρόμο του Θησέα, ο Πιτυοκάμπτης έδενε τους ανθρώπους σε λυγισμένα πεύκα που τους έσκιζαν στα δυο. Ο Προκρούστης ακρωτηρίαζε ή εξάρθρωνε τα δικά του θύματα προκειμένου να τα προσαρμόσει στην ομώνυμη κλίνη του. Σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται σε μια παρόμοια κατάσταση
Στο δρόμο του Θησέα, ο Πιτυοκάμπτης έδενε τους ανθρώπους σε λυγισμένα πεύκα που τους έσκιζαν στα δυο. Ο Προκρούστης ακρωτηρίαζε ή εξάρθρωνε τα δικά του θύματα προκειμένου να τα προσαρμόσει στην ομώνυμη κλίνη του.
Σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται σε μια παρόμοια κατάσταση: στο ρόλο του Προκρούστη οι πιστωτές που προσπαθούν να την εντάξουν σε ένα αντιαναπτυξιακό πρόγραμμα εξόφλησης του δημόσιου χρέους που θα αποστραγγίζει κάθε διαθέσιμη ρευστότητα από την εσωτερική αγορά. Στο ρόλο του Πιτυοκάμπτη οι αγορές που είναι έτοιμες να εκλάβουν ως πιστωτικό γεγονός κάθε απόκλιση από την προγραμματισμένη καταβολή των δόσεων προς τους δανειστές μας, να κατασπαράξουν σε δευτερόλεπτα κάθε αξιοπιστία των τίτλων του ελληνικού δημοσίου και να τραβήξουν την πρίζα από την ελληνική οικονομία.
Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ. Ο χρόνος τελειώνει. Για να αποφευχθεί η εκδήλωση πιστωτικού γεγονότος θα πρέπει η συμφωνία ή ένα τμήμα της να συνομολογηθούν τις αμέσως επόμενες ημέρες, ώστε μέχρι το τέλος Ιουνίου να διευθετηθούν τα νομικά και τεχνικά θέματα της συμφωνίας και να δρομολογηθεί η εκταμίευση μέρους της νέας χρηματοδότησης.
Η νέα συμφωνία (αν υπάρξει) θα είναι επώδυνη για τον ελληνικό λαό καθώς θα επιβαρύνει σημαντικά τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό με επιπρόσθετα φορολογικά και άλλα οικονομικά μέτρα περιορισμού των εισοδημάτων. Πέραν όμως, της οικονομικής διάστασης, ο επικείμενος συμβιβασμός θα απομυθοποιήσει πλέον πολιτικές στρατηγικές, ιδέες, πρόσωπα, και σημαίες. Πέντε χρόνια μετά την ανακοίνωση του Μνημονίου στο Καστελόριζο, οι Έλληνες θα πρέπει, πλέον, να βρουν ένα νέο διακύβευμα για να τους διχάζει.
Στην αμερικανό-ισπανική ταινία του 2001 «Οι Άλλοι» απεικονίζεται μια βικτωριανή έπαυλη στην οποία ζουν παράλληλα δύο ομάδες ενοίκων και κάποια στιγμή συνειδητοποιούν το γεγονός της αναγκαστικής συνύπαρξης. Στην Ελλάδα του 2015 φαίνεται πως οι Μνημονιακοι και οι Αντιμνημονιακοι συνειδητοποιούν πως θα ζήσουν πλέον υποχρεωτικά στο ίδιο ενδιαίτημα. Μπορεί να διαφωνούν μεταξύ τους για την επωνυμία της σύμβασης, έχουν, ωστόσο, συμφωνήσει ομοφώνως να συνδιαχειριστούν την εργολαβία και τη διαχείριση του κτιρίου με τους Πιστωτές.
Θεόδωρος Κουτρούκης
Επίκουρος Καθηγητής
Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω