Η παρουσία ψαραετού στο δάσος Δαδιάς, πριν λίγες ημέρες, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για το προσωπικό του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Δαδιάς - Λευκίμης - Σουφλίου, καθώς το συγκεκριμένο είδος είθισται να διέρχεται από τη χώρα μας κατά τις μεταναστευτικές περιόδους
Η παρουσία ψαραετού στο δάσος Δαδιάς, πριν λίγες ημέρες, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για το προσωπικό του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Δαδιάς - Λευκίμης - Σουφλίου, καθώς το συγκεκριμένο είδος είθισται να διέρχεται από τη χώρα μας κατά τις μεταναστευτικές περιόδους (άνοιξη - φθινόπωρο), ενώ την τελευταία φορά που φώλιασε στον Έβρο ήταν το 1966.
Η ορνιθολόγος του φορέα, Σύλβια Ζακκάκ εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει πληθυσμός ψαραετών καθώς επιλέγουν να κάνουν τις φωλιές τους πολύ βορειότερα κυρίως στη Βόρεια Ευρώπη και τις σκανδιναβικές χώρες. «Στη γείτονα Βουλγαρία υπάρχει ένας πολύ μικρός πληθυσμός περίπου 2-3 ζευγαριών, αριθμός που παλαιότερα απαντιόταν και στη χώρα μας» συμπληρώνει.
Ως προς την κατανομή των πληθυσμών των ειδών (το πού επιλέγουν να φωλιάσουν) η Σύλβια Ζακκάκ διευκρίνισε ότι καθορίζεται από πολλούς παράγοντες, όπως ο ανταγωνισμός με άλλα είδη. «Συνήθως τα πουλιά πάνε εκεί που έχουν τους πληθυσμούς τους. Το ότι κάποια ζευγάρια μπορεί να βρίσκονται εδώ είναι εντελώς τυχαίο, καθώς πρέπει να περάσουν πολλά χρόνια για ν' αλλάξει η κατανομή ενός πληθυσμού», λέει χαρακτηριστικά.
Τα άτομα ψαραετών που διέρχονται από τη χώρα μας είναι ελάχιστα το χρόνο, αναφέρει η ορνιθολόγος του φορέα, επικαλούμενη τα στοιχεία παρακολούθησης της μετανάστευσης των αρπακτικών που παρέχει η ορνιθολογική εταιρία, η οποία συστηματικά παρακολουθεί κάθε μεταναστευτική περίοδο (Μάρτιο - Απρίλιο και Σεπτέμβριο - Οκτώβριο) από τα Αντικύθηρα, καταμετρώντας τον αριθμό των αρπακτικών που διέρχονται πάνω από το νησί, το οποίο αποτελεί πολύ καλό πέρασμα συγκεντρώνοντας μεγάλο αριθμό πουλιών.
Τέλος η κ Ζακκάκ σημειώνει πως το παράδοξο της παρουσίας του ψαραετού στο δάσος Δαδιάς έγκειται στον εντοπισμό του εκτός μεταναστευτικής περιόδου. «Το συνηθισμένο είναι να τον βλέπουμε τον Απρίλιο που απλά διέρχεται για να πάει βόρεια. Το να τον συναντάμε τέλος Ιουνίου – αρχές Ιουλίου, σημαίνει ότι αυτό το πουλί δεν έχει σκοπό να πάει πιο βόρεια, ότι θα μείνει εδώ. Τώρα για πιο λόγο συμβαίνει αυτό; Μπορεί να εξαντλήθηκε και απλά να στάθηκε και να έμεινε εδώ περιμένοντας να γυρίσει στην Αφρική τον Σεπτέμβριο χωρίς να φωλιάσει. Μπορεί για κάποιο λόγο ένα ζευγάρι να έμεινε και ν' αποφάσισε να κάνει εδώ τη φωλιά του. Είναι ένα θέμα που χρήζει διερεύνησης», καταλήγει η ορνιθολόγος.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ο ψαραετός (Pandion haliaetus) είναι από τα σπανιότερα είδη αετών στην Ευρώπη που τρέφεται αποκλειστικά με ψάρια. Διακρίνεται από τους υπόλοιπους αετούς από το ότι δεν έχει το κεφάλι του τελείως άσπρο. Το μήκος του είναι 50 - 65 εκατοστά με άνοιγμα φτερών από 1,45 μέχρι 1,70 μέτρα. Το χρώμα του είναι σκούρο καφέ επάνω και άσπρο κάτω (κοιλιά και στήθος). Τα μάτια είναι κίτρινου χρώματος. Τα πόδια του είναι ιδιαίτερα μακριά και καταλήγουν σε μακριά και ιδιαιτέρως γαμψά νύχια. Τα δάκτυλα των ποδιών παρουσιάζουν την ιδιομορφία να στρέφονται ανά δύο προς αντίθετες κατευθύνσεις και να έχουν στο κάτω μέρος αγκαθωτά λέπια, ώστε να πιάνει εύκολα τα ψάρια. Τα ρουθούνια του μπορούν να κλείνουν ερμητικά ως προστασία από το νερό όταν βουτάει για να πιάσει τα ψάρια, τα οποία εντοπίζει από ψηλά και βουτάει με θεαματική ταχύτητα στο νερό για να τα πιάσει.
Στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα η κατάσταση του είδους ήταν ανησυχητική. Οι μεγαλύτερες απειλές προέρχονταν από το κυνήγι, τη συλλογή των αβγών και από το DDT, που επηρεάζει τις αναπαραγωγικές ικανότητες των πουλιών. Προς τα τέλη του 20ου αιώνα η κατάσταση άλλαξε και ο ψαραετός ανέκτησε τους παλιούς του πληθυσμούς. Παρόλο που σε κάποιες χώρες η κατάσταση παραμένει κρίσιμη, σε αυτές τις χώρες συμπεριλαμβάνεται και η Ελλάδα, σε παγκόσμιο επίπεδο η κατάσταση είναι πολύ θετική.
Η ορνιθολόγος του φορέα, Σύλβια Ζακκάκ εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει πληθυσμός ψαραετών καθώς επιλέγουν να κάνουν τις φωλιές τους πολύ βορειότερα κυρίως στη Βόρεια Ευρώπη και τις σκανδιναβικές χώρες. «Στη γείτονα Βουλγαρία υπάρχει ένας πολύ μικρός πληθυσμός περίπου 2-3 ζευγαριών, αριθμός που παλαιότερα απαντιόταν και στη χώρα μας» συμπληρώνει.
Ως προς την κατανομή των πληθυσμών των ειδών (το πού επιλέγουν να φωλιάσουν) η Σύλβια Ζακκάκ διευκρίνισε ότι καθορίζεται από πολλούς παράγοντες, όπως ο ανταγωνισμός με άλλα είδη. «Συνήθως τα πουλιά πάνε εκεί που έχουν τους πληθυσμούς τους. Το ότι κάποια ζευγάρια μπορεί να βρίσκονται εδώ είναι εντελώς τυχαίο, καθώς πρέπει να περάσουν πολλά χρόνια για ν' αλλάξει η κατανομή ενός πληθυσμού», λέει χαρακτηριστικά.
Τα άτομα ψαραετών που διέρχονται από τη χώρα μας είναι ελάχιστα το χρόνο, αναφέρει η ορνιθολόγος του φορέα, επικαλούμενη τα στοιχεία παρακολούθησης της μετανάστευσης των αρπακτικών που παρέχει η ορνιθολογική εταιρία, η οποία συστηματικά παρακολουθεί κάθε μεταναστευτική περίοδο (Μάρτιο - Απρίλιο και Σεπτέμβριο - Οκτώβριο) από τα Αντικύθηρα, καταμετρώντας τον αριθμό των αρπακτικών που διέρχονται πάνω από το νησί, το οποίο αποτελεί πολύ καλό πέρασμα συγκεντρώνοντας μεγάλο αριθμό πουλιών.
Τέλος η κ Ζακκάκ σημειώνει πως το παράδοξο της παρουσίας του ψαραετού στο δάσος Δαδιάς έγκειται στον εντοπισμό του εκτός μεταναστευτικής περιόδου. «Το συνηθισμένο είναι να τον βλέπουμε τον Απρίλιο που απλά διέρχεται για να πάει βόρεια. Το να τον συναντάμε τέλος Ιουνίου – αρχές Ιουλίου, σημαίνει ότι αυτό το πουλί δεν έχει σκοπό να πάει πιο βόρεια, ότι θα μείνει εδώ. Τώρα για πιο λόγο συμβαίνει αυτό; Μπορεί να εξαντλήθηκε και απλά να στάθηκε και να έμεινε εδώ περιμένοντας να γυρίσει στην Αφρική τον Σεπτέμβριο χωρίς να φωλιάσει. Μπορεί για κάποιο λόγο ένα ζευγάρι να έμεινε και ν' αποφάσισε να κάνει εδώ τη φωλιά του. Είναι ένα θέμα που χρήζει διερεύνησης», καταλήγει η ορνιθολόγος.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ο ψαραετός (Pandion haliaetus) είναι από τα σπανιότερα είδη αετών στην Ευρώπη που τρέφεται αποκλειστικά με ψάρια. Διακρίνεται από τους υπόλοιπους αετούς από το ότι δεν έχει το κεφάλι του τελείως άσπρο. Το μήκος του είναι 50 - 65 εκατοστά με άνοιγμα φτερών από 1,45 μέχρι 1,70 μέτρα. Το χρώμα του είναι σκούρο καφέ επάνω και άσπρο κάτω (κοιλιά και στήθος). Τα μάτια είναι κίτρινου χρώματος. Τα πόδια του είναι ιδιαίτερα μακριά και καταλήγουν σε μακριά και ιδιαιτέρως γαμψά νύχια. Τα δάκτυλα των ποδιών παρουσιάζουν την ιδιομορφία να στρέφονται ανά δύο προς αντίθετες κατευθύνσεις και να έχουν στο κάτω μέρος αγκαθωτά λέπια, ώστε να πιάνει εύκολα τα ψάρια. Τα ρουθούνια του μπορούν να κλείνουν ερμητικά ως προστασία από το νερό όταν βουτάει για να πιάσει τα ψάρια, τα οποία εντοπίζει από ψηλά και βουτάει με θεαματική ταχύτητα στο νερό για να τα πιάσει.
Στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα η κατάσταση του είδους ήταν ανησυχητική. Οι μεγαλύτερες απειλές προέρχονταν από το κυνήγι, τη συλλογή των αβγών και από το DDT, που επηρεάζει τις αναπαραγωγικές ικανότητες των πουλιών. Προς τα τέλη του 20ου αιώνα η κατάσταση άλλαξε και ο ψαραετός ανέκτησε τους παλιούς του πληθυσμούς. Παρόλο που σε κάποιες χώρες η κατάσταση παραμένει κρίσιμη, σε αυτές τις χώρες συμπεριλαμβάνεται και η Ελλάδα, σε παγκόσμιο επίπεδο η κατάσταση είναι πολύ θετική.
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω