Στο στόχαστρο η Κίνηση των 53 του ΣΥΡΙΖΑ - Ποιους ενοχλεί

Σε πολιτικό-μηντιακό ναρκοπέδιο φαίνεται ότι οδηγείται η κίνηση των 53 του ΣΥΡΙΖΑ καθώς η διεύρυνση της πολιτικής επιρροής στην κυβέρνηση και η ανάδειξή της σε συνεκτικό κρίκο της ενότητας του κόμματος είναι πλέον προφανές ότι προκαλεί αντιδράσεις, τόσο σε εξωτερικούς

του Χρήστου Φράγκου

Σε πολιτικό-μηντιακό ναρκοπέδιο φαίνεται ότι οδηγείται η Κίνηση των 53 του ΣΥΡΙΖΑ καθώς η διεύρυνση της πολιτικής επιρροής στην κυβέρνηση και η ανάδειξή της σε συνεκτικό κρίκο της ενότητας του κόμματος είναι πλέον προφανές ότι προκαλεί αντιδράσεις, τόσο σε εξωτερικούς όσο και ενδογενείς παράγοντες.

Η εστίαση των media στους ανθρώπους και τα δρώμενα της τάσης των «53» είναι ενδεικτική της προσπάθειας να ελεγχθεί η δυναμική και το εύρος της παρέμβασής της, καθώς αποτελούν το βασικό -ίσως και μόνο- ανάχωμα στην προσπάθεια αλλαγής του πολιτικού DNA του ΣΥΡΙΖΑ και ενσωμάτωσής του στο κατεστημένο.

Δεξαμενές σκέψης, media και σύντροφοι των «53» (που πλέον δεν είναι 53), επιλέγουν να ερμηνεύουν τις θέσεις, τις κινήσεις και τις πρωτοβουλίες υπό το πρίσμα που χρησιμοποιούνταν για την Αριστερή Πλατφόρμα και άλλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ.

Στην πραγματικότητα όμως οι «53» είναι μια ιδεολογική τάση χωρίς πολιτική έκφραση, σε αυτή τη φάση. Μετά και τις τελευταίες αποχωρήσεις, η ομάδα τους καθίσταται πιο ομοιογενής και συμπαγής, με σημείο αναφοράς τον Ευρωκομουνισμό και την Ανανεωτική Αριστερά (ΚΚΕ Εσωτερικού).

Η κίνηση των 53 αν και είναι μια συλλογικότητα εν τούτοις δεν καταλήγει σε λήψη αποφάσεων και εκτελεστών πολιτικών αλλά συνειδητά περιορίζεται στον συνεκτικό διάλογο και την ανοιχτή έκφραση απόψεων, επιτρέποντας όμως στους εντασσόμενους να χαράσσουν εν τέλει αυτόνομη στρατηγική.

Η δυναμική της ομάδας των 53, που είναι το μείζον ζήτημα που απασχολεί το περιβάλλον του Αλέξη Τσίπρα καθώς και τους πολιτικούς αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και τους ξένους αναλυτές, εδράζεται ακριβώς στην απουσία πολιτικών κινήτρων. Η τάση των 53 (η οποία δεν αποκλείεται να αλλάξει σύντομα όνομα), εστιάζει στην ιδεολογική κηδεμονία όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του ευρύτερου πολιτικού συστήματος, στο πλαίσιο της διαρκούς παρέμβασης που ασκεί διαχρονικά η Αριστερά.

Σε αυτή τη φάση όμως η κίνηση των 53 φαίνεται να παίζει το ρόλο του «αριστερού ψάλτη» στον ΣΥΡΙΖΑ, με τον Αλέξη Τσίπρα να επιδιώκει την αξιοποίηση ολοένα και περισσότερων στελεχών που είτε προέρχονται, είτε ακουμπούν ιδεολογικά στην κίνηση των «53».

Ο εναγκαλισμός αυτός όμως έχει προκαλέσει την ενόχληση του περιβάλλοντος του πρωθυπουργού, καθώς και ξένων παραγόντων, οι οποίοι επιθυμούν την αποϊδεολογικοποίηση του κυβερνητικού σχήματος και την ολοκλήρωση της στροφής στην εκλογική βάση.

Ο Αλέξης Τσίπρας αντιλαμβανόμενος ότι κάτι τέτοιο θα τον καθιστούσε ουσιαστικά δέσμιο μιας άμορφης και πελατειακής μάζας, έχει επιλέξει να πατά με δυο πόδια σε δυο βάρκες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι «53» είναι αυτοί που αντιστάθηκαν διαχρονικά σθεναρά στις προσπάθειες των «προεδρικών» να μετεξελίξουν το κόμμα σε προεδρικό στα πρότυπα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ενώ παράλληλα επιμένουν στην τήρηση των εσωκομματικών δημοκρατικών διαδικασιών για τη λήψη αποφάσεων.

Τροχιοδεικτικά από Φλαμπουράρη

Οι αντιδράσεις των «προεδρικών» στη διευρυνόμενη δυναμική της τάσης των «53» εκφράστηκαν πλέον ανοιχτά με δήλωση του υπουργού Επικρατείας, Αλέκου Φλαμπουράρη, ο οποίος διατηρεί δεσμούς με την ομάδα, καθώς προέρχεται από τον χώρο του ΚΚΕ Εσωτερικού και της ΑΚΟΑ του Γιάννη Μπανιά.

Σε ερώτηση για τη στάση που θα τηρήσει στη Βουλή η «Κίνηση των 53» ξεκαθαρίζει ότι «η λαϊκή εντολή που πήραμε από τον ελληνικό λαό δεσμεύει όλο τον ΣΥΡΙΖΑ». Ο υπουργός Επικρατείας υπογραμμίζει ότι «η νέα κυβέρνηση δεν έχει ούτε λεπτό για χάσιμο, δεδομένων των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία, αλλά και της κρίσιμης φάσης στην οποία βρίσκεται η διαπραγμάτευση», ενώ σημειώνει ότι θα επιδιωχθεί «κάθε δυνατή συναίνεση στη βάση των προεκλογικών, προγραμματικών μας δεσμεύσεων».

Η δήλωση προσπαθεί να προλάβει ντόμινο πολιτικών εξελίξεων, που εκτιμάται ότι θα έπληττε την εικόνα της κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού, καθώς μετά την καρατόμηση του Δημήτρη Καμμένου από το κυβερνητικό σχήμα, εντάθηκαν οι επικρίσεις για την επιλογή ένταξης του Μάρκου Μπόλαρη και του Νίκου Φίλη και οι οποίες αποδίδονται στην ισχυρή κίνηση των 53.

Στον Μάρκο Μπόλαρη χρεώνεται απραξία την περίοδο της διατέλεσε υφυπουργός Υγείας -επί ΠΑΣΟΚ- ιδιαίτερα στο ζήτημα της διαπόμπευσης από τον Ανδρέα Λοβέρδο, των οροθετικών ιερόδουλων.

Αντιδράσεις εκδηλώνονται όμως και για την τοποθέτηση του Νίκου Φίλη στο υπουργείο Παιδείας, έναντι του οποίου είχε προταθεί ο καθηγητής και διανοούμενος Κώστας Γαβρόγλου.

Για όσους γνωρίζουν τα εσωκομματικά δρώμενα οι «53» είναι αυτοί που «έκοψαν» και τον Νίκο Νικολόπουλο από την κυβέρνηση, ενώ διατηρούν και ανοιχτό μέτωπο με πολύ στενούς συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα.

Μεϊμαράκης, Άδωνις και Βορίδης χτυπούν τους «53»

Η ενεργοποίηση των εφεδρειών της Αριστεράς μέσα από την κίνηση των 53 είναι το σημείο που στόχευσαν αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου και οι Βαγγέλης Μεϊμαράκης, Άδωνις Γεωργιάδης και Μάκης Βορίδης, αντιλαμβανόμενοι ότι η τάση αυτή αποτελεί και το μεγάλο ανάχωμα στη μετακίνηση του ΣΥΡΙΖΑ προς το κέντρο, περιοχή όπου ο Αλέξης Τσίπρας θα γίνονταν αντιμετωπίσιμος αντίπαλος.

Ο πρόεδρος της ΝΔ επιτέθηκε στην τάση ακόμα και στο debate χρεώνοντας στον Αλέξη Τσίρπα αναποφασιστικότητα και κομματικές εξαρτήσεις έναντι του εθνικού συμφέροντος.

Από τα τηλεοπτικά παράθυρα στους «53» επιτέθηκε κατ' επανάληψη και ο Άδωνις Γεωργιάδης προσπαθώντας να αποδείξει την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να δράσει ενιαία και συντεταγμένα και προσπαθώντας να τους χρεώσει προκαταβολικά πολιτική αστάθεια, λόγω ιδεολογικών διαφωνιών.

Σε διαφορετικό μήκος κύματος η κριτική του Μάκη Βορίδη ο οποίος έστρεψε την κουβέντα στην ανάγκη αποτίναξης της ιδεολογικής κηδεμονίας της Αριστεράς πάνω από τη Δεξιά και το πολιτικό σύστημα.

Το who is who των «53»

Η ανθρωπογεωγραφία των «53» είναι αυτή που μπορεί να δώσει απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα για τις θέσεις, τις προθέσεις και τις ανοχές της κίνησης.

Εκτός από τον επικεφαλής των Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο στην τάση συμμετέχει -εξ αρχής- και ο υφυπουργός Οικονομίας, αρμόδιος για θέματα ΕΣΠΑ, Αλέξης Χαρίτσης. Σημειωτέον ότι το δίδυμο Τσακαλώτου - Χαρίτση είναι αυτό που θα κληθεί να χαράξει τον παράλληλο δρόμο στο Μνημόνιο διαχειριζόμενο το ΠΔΕ και την κοινοτική χρηματοδότηση.

Στην κίνηση εντάσσονται όμως, μεταξύ άλλων, και ο υπουργός Ναυτιλίας Θοδωρής Δρίτσας, ο πρώην Γεν. Γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, Τάσος Κορωνάκης, ο γραμματέας της ΚΟ, Χρήστος Μαντάς καθώς και ο επικεφαλής του ΚΤΕ Οικονομικών Μάκης Μπαλαούρας.

Υψηλού επιπέδου -για την ιδεολογική παραγωγή- θεωρείται και η συμμετοχή του Χάρη Γκολέμη, επικεφαλής του ιδρύματος Πουλαντζά και εκ των θεωρητικών της Αριστεράς με διεθνή δράση, αναγνώριση και διασυνδέσεις που έχουν στο παρελθόν βοηθήσει καταλυτικά προσπάθειες ανεύρεσης συμμάχων...

Εκτός αυτών όμως στους «53» είναι και η Θεανώ Φωτίου, ο βουλευτής Νίκος Μανιός, ο Χριστόφορος Παπαδόπουλος, ο ιστορικός Άλκης Ρήγος, ο Κώστας Αθανασίου και αρκετοί ακόμα.

Τα στελέχη αυτά στην πλειοψηφία τους προέρχονται από το ΚΚΕ Εσωτερικού - Ανανεωτική Αριστερά, πρόκειται για πρόσωπα που έχουν μείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, δεν έχουν ιδιοτελή κίνητρα και τα οποία διατηρούν ισχυρές συνδέσεις με την κοινωνία, τα κινήματα, τη βάση καθώς και το εξωτερικό.

Στο περιβάλλον των «53» βρίσκονται επίσης και οι επικεφαλής της εφημερίδας «ΕΠΟΧΗ» Παύλος Κλαυδιανός και Μπάμπης Γεωργούλας, οι οποίοι κρατούν χαμηλούς τόνους και επιλέγουν να εκφράζονται κυρίως συλλογικά και ενίοτε μέσω κειμένων στην εφημερίδα.

Στον ίδιο χώρο ακουμπούν όμως και άλλα στελέχη τα οποία αν και λιγότερο προβεβλημένα αποτελούν τη ζωντανή κληρονομιά του ΣΥΡΙΖΑ και διασύνδεσή του με την αντιστασιακή Αριστερά, ενώ οι ίδιοι ελέγχουν και τον Σύνδεσμο Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί, ότι πέριξ της κίνησης των 53 κινείται εσχάτως και ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης επηρεαζόμενος από τον πολιτικό του καθοδηγητή, Θόδωρο Μιχόπουλο, ενώ και οι δυο αποχώρησαν από το Μαξίμου έχοντας διαφωνήσει ανοιχτά με χειρισμούς και αποφάσεις.

Πηγή: sofokleousin.gr