Από τη στιγμή που έσκασε η υπόθεση του Δημήτρη Καμμένου τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησαν με σπουδή και αγωνία την επιχείρηση «άσπιλος Τσίπρας», ώστε να αποδείξουν την άγνοια του πρωθυπουργού για τον βίο και την πολιτεία ενός ακροδεξιού, ρατσιστή, ομοφοβικού και αντισημίτη
Από τη στιγμή που έσκασε η υπόθεση του Δημήτρη Καμμένου τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησαν με σπουδή και αγωνία την επιχείρηση «άσπιλος Τσίπρας», ώστε να αποδείξουν την άγνοια του πρωθυπουργού για τον βίο και την πολιτεία ενός ακροδεξιού, ρατσιστή, ομοφοβικού και αντισημίτη, που μόλις είχε υπουργοποιηθεί.
Δικαιολογούνται απόλυτα, διότι κατανοούν ότι ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Τσίπρας και τ’ ανάποδο. Τρέμουν στην ιδέα ότι μπορεί να θαμπώσει το άστρο του αρχηγού γιατί γνωρίζουν άριστα ότι θα αμφισβητηθεί και η δική τους κυβερνητική παρουσία.
Το μοτίβο που τραγουδούσαν τις τελευταίες ώρες με άψογο συγχρονισμό κατέληγε στο ίδιο ρεφρέν: «Ο Τσίπρας δεν γνώριζε τίποτα για τα τουίτ του Καμμένου». Άκουγα λ.χ. τον Στέλιο Κούλογλου που σαν δαιμόνιος ρεπόρτερ γνώριζε από τις Βρυξέλλες τι γινόταν στα υπόγεια του Μαξίμου και της Κουμουνδούρου και αποφάνθηκε «Αποκλείεται... αποκλείεται δεν ήξερε τίποτα ο Τσίπρας». Αλλά και η βουλευτής Νίνα Κασιμάτη, που είχε καταγγείλει την υπουργοποίηση, στέναζε αργότερα στο ραδιόφωνο: «Μα αλίμονο, που να το γνωρίζει ο πρόεδρος... Ξέρετε πως γίνονται αυτά, με βιασύνη, ε τους ξέφυγε... Άλλωστε εμείς είμαστε μια αριστερή κυβέρνηση...»
Λοιπόν, ξέρουμε από δημοσιογραφική πείρα «πως γίνονται αυτά». Πριν συνταχθεί ο τελικός κατάλογος έχει προηγηθεί επιμελής και πολύπλευρος έλεγχος κυρίως αυτών που υπουργοποιούνται για πρώτη φορά. Καριέρα, γραφτά, ποινικό μητρώο (ναι!), εμπλοκή σε επιχειρηματικές δραστηριότητες και τα τελευταία χρόνια ξεσκόνισμα της δραστηριότητάς τους στα κοινωνικά δίκτυα. Δουλειές με τις οποίες ασχολούνται ειδικοί συνεργάτες και σε «ιδιαίτερες» περιπτώσεις κάποιοι από το επιτελείο. Ποτέ μα ποτέ, έστω και την τελευταία ώρα, δεν περνάει κάποιος νέος υπουργός χωρίς face control.
Και για δες κάτι συμπτώσεις με έναν άλλο αστέρα του συγκυβερνήτη Πάνου Καμμένου που έγινε υπουργός για πρώτη φορά. Πάλι έπεσαν από τα σύννεφα όταν έμαθαν για την offshore εταιρεία του Παύλου Χαϊκάλη. Και τότε όπως και τώρα ό Καμμένος έμεινε άναυδος! «Δεν γνωρίζαμε τίποτα ούτε εγώ ούτε ο πρωθυπουργός...».
Όλα αυτά και ίσως άλλα που θα δούμε στο μέλλον ξεκινάνε από την ενσυνείδητη «παρά φύσιν» συγκατοίκηση ενός αριστερού (λέμε...) πρωθυπουργού με τον ακροδεξιό συγκυβερνήτη του. Μια σχέση πρωτοφανής στην πολιτική ιστορία αλλά αμοιβαία επωφελής. Ο Καμμένος, ένα άτομο που πολιτικά -και όχι μόνο- δεν αποδέχεται το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, γνωρίζει ότι δίχως τους εναγκαλισμούς του Τσίπρα δεν έχει ούτε παρόν ούτε μέλλον. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη βολεύεται να συνεργάζεται με τον απολύτως χειραγωγήσιμο συνεταίρο του.
Είναι γνωστό πως για τις μεγάλες υποθέσεις, όπως είναι ο σχηματισμός κυβέρνησης, ο Τσίπρας συζητάει με πολλούς, δέχεται εισηγήσεις, αλλά τις τελικές αποφάσεις παίρνει με τον Νίκο Παππά και τον Αλέκο Φλαμπουράρη - βοηθητικός ο Νίκος Βούτσης. Γνωρίζουν και μέσω υπηρεσιών τα πάντα. Αποκλείεται να μη γνώριζαν τις χυδαιότητες του Δ. Καμμένου, όταν από τον Ιούνιο τις γνώριζε όλη η Ελλάδα. Πιστεύω ότι γνώριζε και ο Τσίπρας το πασίγνωστο. Άλλωστε το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο είχε στείλει επιστολή για το φρικτό αντισημιτικό τουίτ σε όλα τα μέλη της κυβέρνησης Τσίπρα και στους 300 βουλευτές. Όμως προχώρησαν, έχοντας κατά νου πως όσο μεγάλη γκάφα και να γίνει, όσα αυταπόδεικτα ψέματα κι’ αν πουν, όσες καταστροφές κι’ αν φέρουν ο Τσίπρας έχει αποκτήσει τις ικανότητες σκεύους tefal: Δεν κολλάει τίποτα πάνω του.
Αν σκεφθούμε το τελευταίο επτάμηνο και τις τελευταίες εκλογές, δυστυχώς έχουν δίκιο.
protagon.gr
Photo: Nick Paleologos / SOOC
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω