Είτε πιστεύετε είτε όχι, ο Θεός να βάλει το χέρι του!

Όχι μακριά από εμάς, δυο τσιγάρα δρόμος, που λένε, ο κόσμος δονείται επικίνδυνα. Η Αμερική στη βιασύνη της να αποσύρει δυνάμεις, να απομακρυνθεί από την Μέση Ανατολή και να στείλει τα αεροπλανοφόρα της στον Ειρηνικό

του Χρήστου Γκίμτσα

Όχι μακριά από εμάς, δυο τσιγάρα δρόμος, που λένε, ο κόσμος δονείται επικίνδυνα. Η Αμερική στη βιασύνη της να αποσύρει δυνάμεις, να απομακρυνθεί από την Μέση Ανατολή και να στείλει τα αεροπλανοφόρα της στον Ειρηνικό, γιατί σ’ αυτό το μέρος του κόσμου αναδύεται ο νέος επικίνδυνος εχθρός της (Κίνα και οι υπόλοιπες εκεί αναπτυσσόμενες χώρες) - δοθείσης και της αυτάρκειάς της πια σε πετρέλαιο - τα έκανε μπάχαλο στην περιοχή. Σ’ αυτό βοήθησαν και οι σύμμαχοί της βέβαια.

Από το Κουβέιτ μέχρι το Ιράκ και από την Λιβύη μέχρι την Αίγυπτο το πιο φτηνό πράγμα στην περιοχή, φτηνότερο και από το πετρέλαιο, είναι το αίμα, και παραμένει. Σχεδόν τζάμπα. Οι «κακοί» της ιστορίας και πρώην «καλά παιδιά και φίλοι» όπως ο Σαντάμ Χουσεΐν, ο Καντάφι και ο Μπιν Λάντεν εξοντώθηκαν και οι χώρες τους στην πορεία τους προς την «Αραβική Άνοιξη» πνίγηκαν μέσα στους εμφύλιους πολέμους.

Η επιχείρηση όμως ανατροπής και εξόντωσης του Σύριου δικτάτορα Άσαντ, εκεί που επένδυε και η Τουρκία, δεν τους βγήκε. Η χώρα μπλέχτηκε σε εμφύλιο και στο κρίσιμο σημείο ο Άσαντ ζήτησε την βοήθεια της Ρωσίας. Άλλο που δεν ήθελε η τελευταία. Εκμεταλλευόμενη μάλιστα στο έπακρο την πατάτα της Τουρκίας να καταρρίψει το ρωσικό Σουκχόι, μετέφερε όλο το οπλοστάσιο της στην Συρία και έγινε κυρίαρχος παίκτης στην περιοχή, ανατρέποντας τα πάντα.

Και μέσα στον ορυμαγδό των γεγονότων, κράτη είναι έτοιμα για διαμελισμό και άλλα έτοιμα να δημιουργηθούν, όπως το Κουρδικό με τις ευλογίες των πάντων, πλην της Τουρκίας, βέβαια. Η τελευταία αισθάνεται στο σβέρκο της, την ανάσα αυτού του κινδύνου καθ’ όσον η απόσχιση των Κούρδων από την αγκαλιά του Κεμαλικού κράτους και η δημιουργία Κουρδικού, αυτόνομου κράτους, θα αποτελέσει ισόβια πληγή στη νότια πλευρά της. Και επειδή «μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι» ο Ερντογάν ο 1ος σκέφτεται χερσαία επιχείρηση μέσα στην Συρία για να αποτρέψει το κακό, εκμεταλλευόμενος και την ύποπτη (προβοκάτσια;) για πολλούς βομβιστική ενέργεια σε στρατιωτικά οχήματα στην καρδιά της Άγκυρας.

Πρόβλεψη: Κούνια που τον κούναγε και καλά ξεμπερδέματα. Από την άλλη πλευρά των συνόρων τον περιμένει ο Πούτιν, επίσης ο 1ος. Από μία άποψη, «αμήν και πότε» για την Ελλάδα.

Και μέσα σε όλα αυτά, να και ο Φρανκενστάιν που ακούει στο όνομα ISIS και που δήθεν κανείς δεν ξέρει πως δημιουργήθηκε. Ούτε η Αμερική, ούτε η Ευρώπη, ούτε η Σαουδική Αραβία, ούτε η Τουρκία. Κανείς δεν το τάισε με χρήμα, όπλα και μίσος και που τώρα σχεδόν όλοι θέλουν να το ξεφορτωθούν, γιατί το φονταμενταλιστικό τέρας γύρισε και δάγκωσε τελικά και τον δημιουργό του.

Κανείς στον κόσμο και ιδίως στην Ευρώπη δεν κοιμάται ήσυχος. Το φάντασμα του χαλιφάτου έχει μπει και μέσα στις κρεβατοκάμαρες των «δήθεν» αθώων Ευρωπαίων, που δεν αναρωτήθηκαν τι θα ακολουθούσε π.χ. στους βομβαρδισμούς τις Λιβύης από τα Γαλλικά μιράζ του Σαρκοζί, για να σωθεί η επίσης Γαλλική TOTAL. Είναι προφανές ότι στην Γαλλία δεν την ξέρουν την ελληνική παροιμία που λέει πως «ό,τι κάνει η γίδα στο πουρνάρι το βρίσκει στο τομάρι». Νόμιζαν ότι η Μέση Ανατολή είναι μακριά για να ανησυχούν! Τα υπόλοιπα που έγιναν μέσα στο Παρίσι, τα ξέρετε!

Και μέσα σε όλα αυτά τι γίνεται στην Ελλαδίτσα μας;

Εδώ τα πολιτικά κουστουμάκια κοιμόντουσαν τον ύπνο του δικαίου. Φρόντιζαν να χρεώνουν την χώρα, να πειραματίζονται στα μαρξιστικο - καπιταλ - βενιζελο - βαρουφακικά δοκιμαστικά σωληνάρια, να χωρίζουν το Έθνος σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς και να ορέγονται ένθεν - κακείθεν την εξουσία σαν βουλιμικά τρωκτικά.

Και τα απόνερα της κρίσης στην γειτονιά μας - δυο τσιγάρα δρόμος, όπως είπαμε και στην αρχή - δεν τα έβλεπαν; Ο κοσμάκης, που ξέβραζε η θάλασσα στα Ελληνικά παράλια, δεν τους έστελνε κανένα μήνυμα; Όχι βέβαια! Είχαν και έχουν σοβαρότερα προβλήματα να λύσουν. Όπως το ραδιοτηλεοπτικό και τις κρίσεις στην αστυνομία. Και να αλληλοκατηγορούνται. Τζάμπα μαγκιές, δηλαδή, μέσα στη Βουλή.

Στην καλύτερη των περιπτώσεων, κάποιοι κυβερνητικοί πίστευαν ότι οι θαλασσοπνιγμένοι έρχονταν εδώ για να «λιαστούν». Μα τόσο αφελής η τότε γερόντισσα υπουργός; Δεν σκέφτηκε πως οι χώρες που άφηναν, είχαν περισσότερο ήλιο απ' ότι εδώ;

Καλό το Νόμπελ Ειρήνης. Μακάρι να το πάρουμε ως ελεήμων λαός. Εδώ το είχε πάρει μέχρι και ο Κίσινγκερ, που είχε διαλύσει την μισή υφήλιο και απλώς δεν πρόλαβε να διαλύσει και την άλλη μισή, γιατί να μην το πάρουμε και εμείς; Το ότι το μεταναστευτικό πρόβλημα, όμως, γρήγορα από τα νοτιοανατολικά μας σύνορα θα μεταφέρονταν στα βόρεια, το είχε σκεφτεί κανείς; Τις μερικές ημέρες διορία, τους πρόβλεψαν; Το ότι τα δύο εκατομμύρια άνθρωποι που περιμένουν στα παράλια της Τουρκίας θα εγκλωβιστούν τελικά στην Ελλάδα, από Φλώρινα μέχρι Καστελόριζο το σκέφτηκε κανείς; Γιατί καλά να λες ότι το πρόβλημα των μεταναστών είναι Ευρωπαϊκό πρόβλημα - και είναι - αλλά για εμάς, είναι πρωτίστως, Ελληνικό.

Και τώρα μια που μας πήρε το «νερό κάτω από την ψάθα», τρέχουμε και δεν τελειώνουμε, παρακαλώντας και ζητιανεύοντας βοήθεια για μία ακόμα φορά, δεξιά και αριστερά. Και η πρώτη δόση της βοήθειας μας ήλθε με την μορφή εξευτελισμού για την ανικανότητά μας, από το ΝΑΤΟ (αλήθεια, τι άποψη έχει σήμερα ο πρωθυπουργός και οι πέριξ αυτού για την Ατλαντική Συμμαχία;) που ανέλαβε να φυλάξει τα Ελληνο-Τουρκικά σύνορα από το μεταναστευτικό τσουνάμι που το ίδιο προκάλεσε, ας μη κρυβόμαστε.

Και μέσα σε όλα αυτά, η Τουρκία ξαναβρήκε την ευκαιρία να μιλήσει για αποστρατιωτικοποιημένα Δωδεκάνησα, για το δικαίωμά της να εκτελεί έρευνες και να συμμετέχει σε επιχειρήσεις διάσωσης στο Αιγαίο, με αφορμή την ηθική ήττα της Ελλάδας με την πτώση του στρατιωτικού ελικοπτέρου σε άσκηση.

Στο εσωτερικό της χώρας «οι χοροί και τα όργανα» καλά κρατούν. Τα τελωνεία και οι δρόμοι κλειστοί από τα τρακτέρ των αγροτών, που καλά κάνουν γιατί έτσι τους έμαθαν να κάνουν τόσα χρόνια τώρα. Το κόστος της αποκλεισμένης χώρας, τεράστιο. Από την άλλη, το ασφαλιστικό, το φορολογικό και συνταξιοδοτικό πρόβλημα μονίμως άλυτα και στον αέρα, σαν μόνιμες απειλές πάνω από το κεφάλι του Έθνους. «Ευημερούσες» συντεχνίες στο δρόμο, καθ’ όσον ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται.

Και σε όλη αυτή την εθνική τραγωδία, κανένα πολιτικό κουστούμι ή ταγιέρ και κανένα κόμμα δεν τολμά να πει την «πάσα και τραγική αλήθεια», μήπως έτσι ο φόβος μας γίνει τρόμος και πανικός, ξυπνήσουμε και ομονοήσουμε την τελευταία στιγμή. Και μέσα σε όλα αυτά, στις τηλεοράσεις ο απόλυτος αμοραλισμός. Ο θάνατος ενός λαϊκού τραγουδιστή (κρίμα, βέβαια) να είναι για μέρες, πρώτη είδηση. Το σύνθημα «ο σώζων εαυτόν σωθήτω», από ποιον περιμένουμε να το πει; Έτσι, για να έχουμε το αυτί στημένο προς αυτόν, μήπως μας ξεφύγει και δεν το ακούσουμε!

anoixtoparathyro.gr