Θα συμφωνήσουμε απόλυτα πως πάρα πολλοί αποκαλούν τη FYROM «Μακεδονία». Πρώτα απ' όλα οι ίδιοι οι τυμβωρύχοι των Σκοπίων που επιχειρούν να κλέψουν απροκάλυπτα αρχαία ιστορία και βέβαια οι επιπόλαιοι, εγχώριοι ιερόσυλοι
Για όσους «ξεχνούν» ή απλά δεν γνωρίζουν, ευχαρίστως να θυμηθούμε μαζί την ουσία της μονόπλευρης και αυθαίρετης πρόκλησης των Σκοπιανών που ονειρεύονται πως είναι οι «αυθεντικοί Μακεδόνες», όπως ακριβώς οι Τούρκοι φίλοι τους ονειρεύονται την ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας...
Όπως είναι γνωστό, η FYROM (Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας) είναι δημιούργημα του Στρατάρχη Τίτο, αμέσως μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, με την πλήρη υποστήριξη του Στάλιν.
Ο κομμουνιστής ηγέτης, δημιούργησε, στα πλαίσια της Ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας ένα «κρατίδιο» στην ευρύτερη περιοχή του Άνω Αξιού με πρωτεύουσα τα Σκόπια και το ονόμασε «Μακεδονία», παρ΄ όλο που κάλυπτε μόνο το 37% της συνολικής γεωγραφικής περιοχής που λέγεται Μακεδονία, αφού το 51% της περιοχής ανήκει στην Ελλάδα, το 11% στην Βουλγαρία και το 1% στην Αλβανία.
Η ενέργεια αυτή φαινομενικά αποτελούσε μια καθαρά «εσωτερική» υπόθεση της Γιουγκοσλαβίας με την ίδια έννοια που υπάρχουν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής 15 «Αρακαδίες», 10 «Σπάρτες» και... 11 «Αθήνες»!
Τα πράγματα βέβαια στην πραγματικότητα δεν ήταν τόσο αθώα. Ο Τίτο ήθελε να κατασκευάσει μια εθνότητα την οποία θα πότιζε με το «εθνικό όραμα» ολόκληρης της Μακεδονίας δημιουργώντας μια υποθήκη καθαρά επεκτατική και αλυτρωτική σε βάρος όλων των γειτόνων της που μοιραζόταν την μεγάλη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας. Για να το πετύχει έπρεπε να δημιουργήσει ένα «εικονικό παρελθόν» που θα ενέπνεε τις μελλοντικές γενεές.
Έτσι, από το 1954 έβαλε σε εφαρμογή ένα άριστα οργανωμένο προπαγανδιστικό σχέδιο με κατασκευασμένες θεωρίες για τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Φίλιππο τις οποίες υποστήριζαν «καθηγητές» με διδακτορικά διπλώματα ίδιας αξίας με αυτό που έδωσαν πρόσφατα στην Σμύρνη οι Τούρκοι στον Έλληνα πρωθυπουργό. Το αποτέλεσμα όμως ήταν να δημιουργηθούν σταδιακά καινούργιες γενιές πολύ φανατισμένων ανθρώπων που πίστεψαν στα παραμύθια των διάφορων «καθηγητών» αποκτώντας «ιερές» ψευδαισθήσεις.
Αυτή ακριβώς η απόλυτα πετυχημένη στρατηγική του Τίτο δημιούργησε ουσιαστικά την σημερινή κατάσταση: Όταν το 1991 ξεπρόβαλε, μέσα από το θολό τοπίο του εμφυλίου πολέμου της Γιουγκοσλαβίας, η «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» εξασφαλίζοντας πολύ ισχυρές πλάτες, δεν άφησε καμία απολύτως πρόκληση που να μην κάνει απέναντι στην Ελλάδα:
Χάρισε μόνη της, στον εαυτό της, το όνομα ολόκληρης της γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας, τύπωσε και μοίρασε ανά τον κόσμο χάρτες που περιλαμβάνουν και την αρχαία Μακεδονία, δηλαδή την Ελλάδα, τύπωσε και μοίρασε χαρτονομίσματα με τον Λευκό Πύργο, το έμβλημα της Θεσσαλονίκης - της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Ελλάδος, έστησε αγάλματα του Μεγάλου Αλέξανδρου σε διάφορα σημεία με τον ισχυρισμό πως είναι ο «πρόγονός» τους, δημιούργησε σημαία με τον ήλιο της Βεργίνας, το σύμβολο που βρέθηκε πάνω στον τάφο του Φιλίππου στην Βόρεια Ελλάδα κ.ο.κ.
Στα χρόνια που μεσολάβησαν από το 1991 μέχρι σήμερα, οι καλοί μαθητές του Τίτο σημείωσαν σημαντικές επιτυχίες: Τέθηκαν υπό την «υψηλή προστασία» της μεγαλύτερης υπερδύναμης του πλανήτη μας, εξασφάλισαν «αναγνώριση» από δεκάδες χώρες του κόσμου (η Τουρκία ήταν πρώτη και καταϊδρωμένη) και άρχισαν να αισθάνονται αρκετά ισχυροί ώστε να θέτουν με θρασύτητα και θέμα «Μακεδονικής μειονότητας» μέσα στην Ελλάδα!!!
Η Ελλάδα αντέδρασε θέτοντας «Βέτο» στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και μπλόκαρε κάθε προοπτική ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, επιχειρώντας να προσγειώσει κάπως απότομα τους ψευτο-Μακεδόνες οι οποίοι αποτελούν ένα κράμα Σλάβων, Αλβανών, Αθίγγανων και Σέρβων, παρά την απροκάλυπτη αντίθεση της Αμερικής που θέλει να υποστηρίξει με κάθε μέσο το νέο «υποκατάστημα» που δημιούργησε στην Βαλκανική.
Με τον γενικό τίτλο «Τι υπάρχει μέσα σε ένα όνομα;» και υπότιτλο «Πρόκληση περιφερειακής σταθερότητας», μια ολοσέλιδη καταχώριση που εκπονήθηκε από το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού και δημοσιεύτηκε στις μεγαλύτερες εφημερίδες των ΗΠΑ το 2008, εξηγεί απλά και κατανοητά την ουσία του προβλήματος.
Η ολοσέλιδη αυτή καταχώριση περιλαμβάνει τέσσερις ενότητες, ένα χάρτη και μια φωτογραφία. Ας τα δούμε αναλυτικά:
Η πρώτη ενότητα έχει τίτλο : «Γιατί το Μακεδονικό θέμα είναι ευαίσθητο και περίπλοκο;» Η εξήγηση που ακολουθεί είναι αποκαλυπτική: «Ο όρος «Μακεδονία» δεν συνδέεται αποκλειστικά με συγκεκριμένο κράτος. Χρησιμοποιείτο ανέκαθεν για να χαρακτηρίσει μια ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της οποίας το 51% περίπου ανήκει στην Ελλάδα, το 37% στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, το 11% στην Βουλγαρία και 1% στην Αλβανία. Η επιλογή ενός μόνο κράτους να μονοπωλήσει το όνομα «Μακεδονία» - το μεγαλύτερο τμήμα του οποίου βρίσκεται εκτός των συνόρων του - δεν ανταποκρίνεται ούτε σε γεωγραφική ούτε σε πολιτική πραγματικότητα και φυσικά δεν συνεισφέρει στην σταθερότητα των Βαλκανίων».
Η δεύτερη ενότητα έχει τίτλο: «Γιατί η Ελλάδα αντιτίθεται στο όνομα "Δημοκρατία της Μακεδονίας";» Και ακολουθεί η εξήγηση: «Δημοκρατία της Μακεδονίας» ή απλά «Μακεδονία» δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα αφού δεν διακρίνει την νέα αυτή χώρα από τη βόρεια ελληνική περιοχή της Μακεδονίας, ή από τα μέρη της ευρύτερης Μακεδονίας τα οποία ανήκουν στην Βουλγαρία και την Αλβανία. Επί πλέον, το γεγονός αυτό συνδέεται με το επιχείρημα της ενοποίησης της «Μεγάλης Μακεδονίας» - μια στρατηγική που χάραξαν οι Στάλιν και Τίτο και την οποία ακολουθεί η ηγεσία της FYROM στις μέρες μας! Το όνομα συνεπώς συνδέεται με μια πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα και προβλέπει εδαφικές αξιώσεις σε περιοχές της Ελλάδος οι οποίες εδώ τρεις χιλιετίες διατηρούν Ελληνική εθνική συνείδηση και συνδέεται επίσης με απέραντο πόνο και βάσανα των ανθρώπων της περιοχής αυτής».
Η τρίτη ενότητα έχει τίτλο «Γιατί η Ελλάδα ευνοεί ένα σύνθετο όνομα;» Και εξηγεί: «Η Ελλάδα, αντίθετα από την ΠΓΔΜ έχει κάνει μεγάλα βήματα για την επίλυση του προβλήματος του ονόματος υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών και έχει διανύσει μέχρι σήμερα την μισή διαδρομή για να βρεθεί μια λύση. Έχει καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και έχει δείξει κατανόηση να εξετάσει ένα όνομα όπως «Βόρεια Μακεδονία», η οποία περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία» αλλά συμπληρώνει ένα επίθετο ώστε να το διακρίνει από την ελληνική επαρχία με το ίδιο όνομα. Αυτό είναι συνετό, λογικό και δίκαιο και για τις δύο πλευρές. Μια λύση win-win και για τις δύο πλευρές».
Η τέταρτη ενότητα έχει τίτλο «Γιατί ήρθε η ώρα να τερματιστεί η διαμάχη;». Και εξηγεί: «Σήμερα οι συνθήκες για να επιτευχθεί μια λύση είναι καλύτερες από ποτέ. Η Ελλάδα είναι ο μεγαλύτερος επενδυτής στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (FYROM). Η Ελλάδα υποστηρίζει τους στόχους της FYROM να ενταχθεί στο NATO και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά πρέπει πρώτα να επιλυθεί το κρίσιμο αυτό πρόβλημα. Συμμαχίες και συνεργασίες ενθαρρύνονται μόνο μεταξύ χωρών που διαθέτουν καλή θέληση, αμοιβαία εμπιστοσύνη και καλές σχέσεις γειτονίας».
Ο χάρτης έχει τίτλο «Η γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας» και απεικονίζει με απλό και κατανοητό τρόπο την παρουσία τριών εκ των τεσσάρων χωρών που έχουν τμήματα της γεωγραφικής αυτής περιοχής (51% Ελλάδα, 37% Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, 11% Βουλγαρία - η Αλβανία που κατέχει το 1% εμφανίζεται χωρίς να αναφέρεται).
Η φωτογραφία απεικονίζει τον πρωθυπουργό της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας να καταθέτει στεφάνι σε ένα μνημείο στο οποίο υπάρχει σημαία που περιλαμβάνει εδάφη της Ελληνικής Μακεδονίας.
Η λεζάντα της φωτογραφίας είναι αποκαλυπτική: «Σκόπια, Φεβρουάριος 2008. Ο Πρωθυπουργός της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας Nikola Gruevski καταθέτει στεφάνι στο μνημείο του εθνικού ήρωα Georgi Delchev στο οποίο έχει προστεθεί ένας χάρτης με τίτλο «Μεγάλη Μακεδονία».
Ο χάρτης περιλαμβάνει ένα σημαντικό τμήμα της Βόρειας Ελλάδος, συμπεριλαμβανομένης της δεύτερης σε μέγεθος Ελληνικής πόλης, της Θεσσαλονίκης, καθώς και την χερσόνησο της Χαλκιδικής. Το τμήμα αυτό είναι, ούτε λίγο ούτε πολύ, το 30% της γεωγραφικής έκτασης της Ελλάδος, ενός 55χρονου μέλους του ΝΑΤΟ. Μπορεί αυτό να αποτελεί συμπεριφορά ενός φίλου και μελλοντικού συμμάχου;».
Συμπέρασμα: Μπορεί στις μέρες μας ο Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γ. Μουζάλας να αποκαλεί «κατά λάθος» τα Σκόπια «Μακεδονία», μπορεί ακόμα ο σύμβουλος του πρωθυπουργού (και πρώην δημοσιογράφος της Αυγής) Ματθαίος Τσιμιτσάκης να γράφει στο twitter πως τα Σκόπια «όλοι Μακεδονία τα λένε».
Θα συμφωνήσουμε απόλυτα πως πάρα πολλοί αποκαλούν τα Σκόπια «Μακεδονία». Πρώτα απ' όλα οι ίδιοι οι τυμβωρύχοι των Σκοπίων που επιχειρούν να κλέψουν απροκάλυπτα αρχαία ιστορία. Μετά όλοι όσοι δεν είναι υποχρεωμένοι να γνωρίζουν (και δεν γνωρίζουν), είτε επειδή δεν τους ενδιαφέρει το θέμα, είτε επειδή είναι αμόρφωτοι, είτε επειδή είναι ανιστόρητοι. Και βέβαια οι επιπόλαιοι, εγχώριοι ιερόσυλοι στους οποίους λογικά θα έπρεπε να ρωτήσει κανείς «Καλά αφού δεν ήξερες, γιατί δεν ρώταγες;».
Σε όλους πάντως ανεξαιρέτως συνιστούμε ένθερμα, αφού διαβάσουν πρώτα το βιογραφικό του Βρετανού Καθηγητή του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Robin Lane Fox και βεβαιωθούν πως δεν είναι ένας από τους καθηγητές «της πλάκας» που συνήθως χρησιμοποιούν οι Σκοπιανοί για την προπαγάνδα τους, μετά να ακούσουν πως χαρακτηρίζει τις αστειότητες των Σκοπιανών αλλά και όλων των ανιστόρητων σε ολόκληρο τον κόσμο που «τους λένε Μακεδονία».
Ακόμα συνιστούμε να διαβάσουν προσεκτικά την επιστολή που απέστειλαν το 2009 οι 374 καθηγητές Πανεπιστημίων από ολόκληρο τον κόσμο προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Barack Obama, με την οποία καταγγέλλουν τον σφετερισμό του ονόματος της Μακεδονίας εκ μέρους των Σκοπίων και την ανάλογη παραποίηση της ιστορίας. Και αν αμφιβάλλουν ακόμα ας μελετήσουν την επιστολή του διάσημου Αμερικανού καθηγητή Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Berkeley της Καλιφόρνια Stephen G. Miller στο επίσημο δελτίο του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ Archaeology Magazine!
Και βέβαια ας έχουν υπ' όψη ότι τόσο ο Βρετανός καθηγητής της Οξφόρδης Robin Lane Fox, όσο και ο Αμερικανός καθηγητής Stephen G. Miller, όπως και εκατοντάδες άλλοι έγκριτοι αρχαιολόγοι και επιστήμονες ιστορικοί, σίγουρα δεν ούτε «εθνικιστές», ούτε «πατριδοκάπηλοι» - ακόμα και για τους μπαχαλάκηδες!
Λεωνίδας Κουμάκης
analyst.gr
Όπως είναι γνωστό, η FYROM (Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας) είναι δημιούργημα του Στρατάρχη Τίτο, αμέσως μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, με την πλήρη υποστήριξη του Στάλιν.
Ο κομμουνιστής ηγέτης, δημιούργησε, στα πλαίσια της Ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας ένα «κρατίδιο» στην ευρύτερη περιοχή του Άνω Αξιού με πρωτεύουσα τα Σκόπια και το ονόμασε «Μακεδονία», παρ΄ όλο που κάλυπτε μόνο το 37% της συνολικής γεωγραφικής περιοχής που λέγεται Μακεδονία, αφού το 51% της περιοχής ανήκει στην Ελλάδα, το 11% στην Βουλγαρία και το 1% στην Αλβανία.
Η ενέργεια αυτή φαινομενικά αποτελούσε μια καθαρά «εσωτερική» υπόθεση της Γιουγκοσλαβίας με την ίδια έννοια που υπάρχουν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής 15 «Αρακαδίες», 10 «Σπάρτες» και... 11 «Αθήνες»!
Τα πράγματα βέβαια στην πραγματικότητα δεν ήταν τόσο αθώα. Ο Τίτο ήθελε να κατασκευάσει μια εθνότητα την οποία θα πότιζε με το «εθνικό όραμα» ολόκληρης της Μακεδονίας δημιουργώντας μια υποθήκη καθαρά επεκτατική και αλυτρωτική σε βάρος όλων των γειτόνων της που μοιραζόταν την μεγάλη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας. Για να το πετύχει έπρεπε να δημιουργήσει ένα «εικονικό παρελθόν» που θα ενέπνεε τις μελλοντικές γενεές.
Έτσι, από το 1954 έβαλε σε εφαρμογή ένα άριστα οργανωμένο προπαγανδιστικό σχέδιο με κατασκευασμένες θεωρίες για τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Φίλιππο τις οποίες υποστήριζαν «καθηγητές» με διδακτορικά διπλώματα ίδιας αξίας με αυτό που έδωσαν πρόσφατα στην Σμύρνη οι Τούρκοι στον Έλληνα πρωθυπουργό. Το αποτέλεσμα όμως ήταν να δημιουργηθούν σταδιακά καινούργιες γενιές πολύ φανατισμένων ανθρώπων που πίστεψαν στα παραμύθια των διάφορων «καθηγητών» αποκτώντας «ιερές» ψευδαισθήσεις.
Αυτή ακριβώς η απόλυτα πετυχημένη στρατηγική του Τίτο δημιούργησε ουσιαστικά την σημερινή κατάσταση: Όταν το 1991 ξεπρόβαλε, μέσα από το θολό τοπίο του εμφυλίου πολέμου της Γιουγκοσλαβίας, η «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» εξασφαλίζοντας πολύ ισχυρές πλάτες, δεν άφησε καμία απολύτως πρόκληση που να μην κάνει απέναντι στην Ελλάδα:
Χάρισε μόνη της, στον εαυτό της, το όνομα ολόκληρης της γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας, τύπωσε και μοίρασε ανά τον κόσμο χάρτες που περιλαμβάνουν και την αρχαία Μακεδονία, δηλαδή την Ελλάδα, τύπωσε και μοίρασε χαρτονομίσματα με τον Λευκό Πύργο, το έμβλημα της Θεσσαλονίκης - της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Ελλάδος, έστησε αγάλματα του Μεγάλου Αλέξανδρου σε διάφορα σημεία με τον ισχυρισμό πως είναι ο «πρόγονός» τους, δημιούργησε σημαία με τον ήλιο της Βεργίνας, το σύμβολο που βρέθηκε πάνω στον τάφο του Φιλίππου στην Βόρεια Ελλάδα κ.ο.κ.
Νίκολα Γκρούεφσκι: Ο Ερντογάν των Σκοπίων |
Στα χρόνια που μεσολάβησαν από το 1991 μέχρι σήμερα, οι καλοί μαθητές του Τίτο σημείωσαν σημαντικές επιτυχίες: Τέθηκαν υπό την «υψηλή προστασία» της μεγαλύτερης υπερδύναμης του πλανήτη μας, εξασφάλισαν «αναγνώριση» από δεκάδες χώρες του κόσμου (η Τουρκία ήταν πρώτη και καταϊδρωμένη) και άρχισαν να αισθάνονται αρκετά ισχυροί ώστε να θέτουν με θρασύτητα και θέμα «Μακεδονικής μειονότητας» μέσα στην Ελλάδα!!!
Η Ελλάδα αντέδρασε θέτοντας «Βέτο» στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και μπλόκαρε κάθε προοπτική ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, επιχειρώντας να προσγειώσει κάπως απότομα τους ψευτο-Μακεδόνες οι οποίοι αποτελούν ένα κράμα Σλάβων, Αλβανών, Αθίγγανων και Σέρβων, παρά την απροκάλυπτη αντίθεση της Αμερικής που θέλει να υποστηρίξει με κάθε μέσο το νέο «υποκατάστημα» που δημιούργησε στην Βαλκανική.
Ολοσέλιδη καταχώριση του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού στις ΗΠΑ (2008) |
Με τον γενικό τίτλο «Τι υπάρχει μέσα σε ένα όνομα;» και υπότιτλο «Πρόκληση περιφερειακής σταθερότητας», μια ολοσέλιδη καταχώριση που εκπονήθηκε από το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού και δημοσιεύτηκε στις μεγαλύτερες εφημερίδες των ΗΠΑ το 2008, εξηγεί απλά και κατανοητά την ουσία του προβλήματος.
Η ολοσέλιδη αυτή καταχώριση περιλαμβάνει τέσσερις ενότητες, ένα χάρτη και μια φωτογραφία. Ας τα δούμε αναλυτικά:
Η πρώτη ενότητα έχει τίτλο : «Γιατί το Μακεδονικό θέμα είναι ευαίσθητο και περίπλοκο;» Η εξήγηση που ακολουθεί είναι αποκαλυπτική: «Ο όρος «Μακεδονία» δεν συνδέεται αποκλειστικά με συγκεκριμένο κράτος. Χρησιμοποιείτο ανέκαθεν για να χαρακτηρίσει μια ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της οποίας το 51% περίπου ανήκει στην Ελλάδα, το 37% στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, το 11% στην Βουλγαρία και 1% στην Αλβανία. Η επιλογή ενός μόνο κράτους να μονοπωλήσει το όνομα «Μακεδονία» - το μεγαλύτερο τμήμα του οποίου βρίσκεται εκτός των συνόρων του - δεν ανταποκρίνεται ούτε σε γεωγραφική ούτε σε πολιτική πραγματικότητα και φυσικά δεν συνεισφέρει στην σταθερότητα των Βαλκανίων».
Η δεύτερη ενότητα έχει τίτλο: «Γιατί η Ελλάδα αντιτίθεται στο όνομα "Δημοκρατία της Μακεδονίας";» Και ακολουθεί η εξήγηση: «Δημοκρατία της Μακεδονίας» ή απλά «Μακεδονία» δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα αφού δεν διακρίνει την νέα αυτή χώρα από τη βόρεια ελληνική περιοχή της Μακεδονίας, ή από τα μέρη της ευρύτερης Μακεδονίας τα οποία ανήκουν στην Βουλγαρία και την Αλβανία. Επί πλέον, το γεγονός αυτό συνδέεται με το επιχείρημα της ενοποίησης της «Μεγάλης Μακεδονίας» - μια στρατηγική που χάραξαν οι Στάλιν και Τίτο και την οποία ακολουθεί η ηγεσία της FYROM στις μέρες μας! Το όνομα συνεπώς συνδέεται με μια πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα και προβλέπει εδαφικές αξιώσεις σε περιοχές της Ελλάδος οι οποίες εδώ τρεις χιλιετίες διατηρούν Ελληνική εθνική συνείδηση και συνδέεται επίσης με απέραντο πόνο και βάσανα των ανθρώπων της περιοχής αυτής».
Η τρίτη ενότητα έχει τίτλο «Γιατί η Ελλάδα ευνοεί ένα σύνθετο όνομα;» Και εξηγεί: «Η Ελλάδα, αντίθετα από την ΠΓΔΜ έχει κάνει μεγάλα βήματα για την επίλυση του προβλήματος του ονόματος υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών και έχει διανύσει μέχρι σήμερα την μισή διαδρομή για να βρεθεί μια λύση. Έχει καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και έχει δείξει κατανόηση να εξετάσει ένα όνομα όπως «Βόρεια Μακεδονία», η οποία περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία» αλλά συμπληρώνει ένα επίθετο ώστε να το διακρίνει από την ελληνική επαρχία με το ίδιο όνομα. Αυτό είναι συνετό, λογικό και δίκαιο και για τις δύο πλευρές. Μια λύση win-win και για τις δύο πλευρές».
Η τέταρτη ενότητα έχει τίτλο «Γιατί ήρθε η ώρα να τερματιστεί η διαμάχη;». Και εξηγεί: «Σήμερα οι συνθήκες για να επιτευχθεί μια λύση είναι καλύτερες από ποτέ. Η Ελλάδα είναι ο μεγαλύτερος επενδυτής στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (FYROM). Η Ελλάδα υποστηρίζει τους στόχους της FYROM να ενταχθεί στο NATO και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά πρέπει πρώτα να επιλυθεί το κρίσιμο αυτό πρόβλημα. Συμμαχίες και συνεργασίες ενθαρρύνονται μόνο μεταξύ χωρών που διαθέτουν καλή θέληση, αμοιβαία εμπιστοσύνη και καλές σχέσεις γειτονίας».
Ο χάρτης έχει τίτλο «Η γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας» και απεικονίζει με απλό και κατανοητό τρόπο την παρουσία τριών εκ των τεσσάρων χωρών που έχουν τμήματα της γεωγραφικής αυτής περιοχής (51% Ελλάδα, 37% Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, 11% Βουλγαρία - η Αλβανία που κατέχει το 1% εμφανίζεται χωρίς να αναφέρεται).
Η φωτογραφία απεικονίζει τον πρωθυπουργό της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας να καταθέτει στεφάνι σε ένα μνημείο στο οποίο υπάρχει σημαία που περιλαμβάνει εδάφη της Ελληνικής Μακεδονίας.
Η λεζάντα της φωτογραφίας είναι αποκαλυπτική: «Σκόπια, Φεβρουάριος 2008. Ο Πρωθυπουργός της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας Nikola Gruevski καταθέτει στεφάνι στο μνημείο του εθνικού ήρωα Georgi Delchev στο οποίο έχει προστεθεί ένας χάρτης με τίτλο «Μεγάλη Μακεδονία».
Ο χάρτης περιλαμβάνει ένα σημαντικό τμήμα της Βόρειας Ελλάδος, συμπεριλαμβανομένης της δεύτερης σε μέγεθος Ελληνικής πόλης, της Θεσσαλονίκης, καθώς και την χερσόνησο της Χαλκιδικής. Το τμήμα αυτό είναι, ούτε λίγο ούτε πολύ, το 30% της γεωγραφικής έκτασης της Ελλάδος, ενός 55χρονου μέλους του ΝΑΤΟ. Μπορεί αυτό να αποτελεί συμπεριφορά ενός φίλου και μελλοντικού συμμάχου;».
Εικονικό μουσείο Μέγας Αλέξανδρος | Μουσείο Βασιλικών Τάφων των Αιγών - Βεργίνα |
Συμπέρασμα: Μπορεί στις μέρες μας ο Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γ. Μουζάλας να αποκαλεί «κατά λάθος» τα Σκόπια «Μακεδονία», μπορεί ακόμα ο σύμβουλος του πρωθυπουργού (και πρώην δημοσιογράφος της Αυγής) Ματθαίος Τσιμιτσάκης να γράφει στο twitter πως τα Σκόπια «όλοι Μακεδονία τα λένε».
Θα συμφωνήσουμε απόλυτα πως πάρα πολλοί αποκαλούν τα Σκόπια «Μακεδονία». Πρώτα απ' όλα οι ίδιοι οι τυμβωρύχοι των Σκοπίων που επιχειρούν να κλέψουν απροκάλυπτα αρχαία ιστορία. Μετά όλοι όσοι δεν είναι υποχρεωμένοι να γνωρίζουν (και δεν γνωρίζουν), είτε επειδή δεν τους ενδιαφέρει το θέμα, είτε επειδή είναι αμόρφωτοι, είτε επειδή είναι ανιστόρητοι. Και βέβαια οι επιπόλαιοι, εγχώριοι ιερόσυλοι στους οποίους λογικά θα έπρεπε να ρωτήσει κανείς «Καλά αφού δεν ήξερες, γιατί δεν ρώταγες;».
Σε όλους πάντως ανεξαιρέτως συνιστούμε ένθερμα, αφού διαβάσουν πρώτα το βιογραφικό του Βρετανού Καθηγητή του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Robin Lane Fox και βεβαιωθούν πως δεν είναι ένας από τους καθηγητές «της πλάκας» που συνήθως χρησιμοποιούν οι Σκοπιανοί για την προπαγάνδα τους, μετά να ακούσουν πως χαρακτηρίζει τις αστειότητες των Σκοπιανών αλλά και όλων των ανιστόρητων σε ολόκληρο τον κόσμο που «τους λένε Μακεδονία».
Ακόμα συνιστούμε να διαβάσουν προσεκτικά την επιστολή που απέστειλαν το 2009 οι 374 καθηγητές Πανεπιστημίων από ολόκληρο τον κόσμο προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Barack Obama, με την οποία καταγγέλλουν τον σφετερισμό του ονόματος της Μακεδονίας εκ μέρους των Σκοπίων και την ανάλογη παραποίηση της ιστορίας. Και αν αμφιβάλλουν ακόμα ας μελετήσουν την επιστολή του διάσημου Αμερικανού καθηγητή Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Berkeley της Καλιφόρνια Stephen G. Miller στο επίσημο δελτίο του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ Archaeology Magazine!
Και βέβαια ας έχουν υπ' όψη ότι τόσο ο Βρετανός καθηγητής της Οξφόρδης Robin Lane Fox, όσο και ο Αμερικανός καθηγητής Stephen G. Miller, όπως και εκατοντάδες άλλοι έγκριτοι αρχαιολόγοι και επιστήμονες ιστορικοί, σίγουρα δεν ούτε «εθνικιστές», ούτε «πατριδοκάπηλοι» - ακόμα και για τους μπαχαλάκηδες!
Λεωνίδας Κουμάκης
analyst.gr
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω