Ο τζόγος

Μια φορά και έναν καιρό έτυχε να παίξει ένα τυχερό παιχνίδι και να έχει το τυχερό του νέου, του πρωτάρη. Κέρδισε 40 ευρώ ενώ είχε πληρώσει μόνο 3 ευρώ. Στο ΞΥΣΤΟ. Μετά πάλι τυχαία κέρδισε άλλα 30

της Ευγενίας Ηλιοπούλου

Μια φορά και έναν καιρό έτυχε να παίξει ένα τυχερό παιχνίδι και να έχει το τυχερό του νέου, του πρωτάρη. Κέρδισε 40 ευρώ ενώ είχε πληρώσει μόνο 3 ευρώ. Στο ΞΥΣΤΟ. Μετά πάλι τυχαία κέρδισε άλλα 30...

Πήραν αέρα τα μυαλά του και πίστεψε ότι έχει τα άγγιγμα του Μίδα. Άρχισε να δοκιμάζει την τύχη του μία φορά την εβδομάδα με την λογική ότι αντί να ονειρεύεται και να κυνηγάει τα άπιαστα 5.000 γνωστής εφημερίδας βγαίνει πιο κερδισμένος αν ξοδεύει 10 ευρώ.

Μετά του έγινε συνήθεια, άρχισε να ονειρεύεται μεγαλεία και τεράστια ποσά. Έβλεπε και πολύ κόσμο στα ΠΡΟΠΟτζίδικα να κρέμεται από τις οθόνες και τα πιθανά κέρδη. Έτσι την πάτησε! Τώρα καταλαβαίνει ότι είναι ένα άπιαστο όνειρο να βασίζεις το εισόδημα σου σε "σίγουρη" νίκη στα τυχερά παιχνίδια. Ρόδα είναι και γυρίζει και δεν θα είσαι πάντα εσύ ο τυχερός.

Πριν είναι αργά κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά. Μικρό το ποσό που ξοδεύει όμως το κάνει συχνά. Για τι το κάνει; Η ζωή του άλλαξε ριζικά και όλα κινούνται γύρω από τον τζόγο. Έχει έμμονη ιδέα ότι θα αυξήσει τα οικονομικά του με αυτό τον νόμιμο τρόπο. Δεν χάνει την ευκαιρία να επισκεφτεί ένα ΠΡΟΠΟτζίδικο. Ξέρει, από έξω και ανακατωτά, όλα τα καταστήματα της περιοχής. Επιλέγει συνειδητά διαδρομές που να του βγάλουν, στο δρόμο τάχα μου, αλλά σε ΠΡΟΠΟ. Έμαθε από έξω τις επιλογές στο ΚΙΝΟ. Σκαρφίζεται τα πιο απίθανα επιχειρήματα για να τα "δοκιμάσει".

Είναι τυχερός και ξεχνάει πόσα έδωσε. Είναι ο εκλεκτός του τζόγου! Αρέσκεται στις νίκες ενώ αποσιωπά τις απώλειες. Το πορτοφόλι του αδειάζει ενώ περιμένει την καλή. Κρέμεται από τα ελάχιστα ποσά. Οι ισχυρισμοί του καταρρέουν στην απλή μαθηματική εξίσωση. Πόσα έδωσε και πόσα κέρδισε. Πιστεύει ότι ελέγχει τον εαυτό του και ορκίζεται ότι θα το σταματήσει. Ξέρει για τους "άρρωστους". Που ξοδεύουν τις περιουσίες τους. Τους εθισμένους. Οι ίδιοι και ίδιοι που συχνάζουν στα 8 καζίνα της Ελλάδας. Ξημεροβραδιάζονται στην πράσινη τσόχα. Δίνουν όσα έχουν και δεν έχουν για να αγγίξουν την μάνα Τύχη. Ξεκινάνε καμαρωτοί, καμαρωτοί την βραδιά τους και μετά δεν έχουν λεφτά ούτε για το λεωφορείο. Δεν θέλει να τους μοιάσει. Δεν θέλει να πάθει εξάρτιση και να καταστραφεί.

Εχθές μπροστά στο ΠΡΟΠΟτζίδικο σταμάτησε μία οικογένεια. Υπολογίζανε χαμηλόφωνα πόσα χρειάζονται για το φαΐ τους. Τα δέκα ευρώ που χαράμιζε για την τύχη του ήταν αρκετά για το φαΐ τους. Έτσι ξύπνησε απότομα και κατάλαβε την χαζομάρα του. Και του πέρασε!