Σε λίγες μέρες ξεκινούν στο Ρίο Ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας οι 31οι Ολυμπιακοί Αγώνες της σύγχρονης ιστορίας. Το πόση σχέση μπορεί να έχει η σημερινή μορφή των αγώνων με αυτήν που είχαν στην αρχαιότητα είναι αστείο ακόμα και να το συζητάμε
Σε λίγες μέρες ξεκινούν στο Ρίο Ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας οι 31οι Ολυμπιακοί Αγώνες της σύγχρονης ιστορίας. Το πόση σχέση μπορεί να έχει η σημερινή μορφή των αγώνων με αυτήν που είχαν στην αρχαιότητα είναι αστείο ακόμα και να το συζητάμε...
Τηρουμένων όμως των αναλογιών, και με βάση τη σύγχρονη εποχή, μπορούμε να εξετάσουμε αν αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι αθλητικό γεγονός, παγκόσμια γιορτή του μάρκετινγκ ή μήπως και διαγωνισμός φαρμάκων;
Δεν χωρά αμφιβολία ότι, στις μέρες μας, οι χορηγοί και η διαφήμιση έχουν κατακλύσει τον χώρο του αθλητισμού. Αυτό είναι απόλυτα λογικό να συμβαίνει αφού ουσιαστικά αυτοί αποτελούν την κινητήρια δύναμη και τον αιμοδότη κάθε μεγάλης αθλητικής διοργάνωσης.
Ωστόσο, η ανεξέλεγκτη ανάμειξη πολυεθνικών εταιρειών στον χώρο του αθλητισμού, τον έχει μετατρέψει σε ένα ακόμα πεδίο «εταιρικού» ανταγωνισμού αλλοιώνοντας τα βασικά αθλητικά ιδεώδη του «ευ αγωνίζεσθαι» και της «ευγενούς άμιλλας». Η έννοια του αθλητισμού έχει πλέον ταυτιστεί με την έννοια του «πρωταθλητισμού» όπου ο πρώτος είναι τα πάντα και ο δεύτερος τίποτα!
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο λειτουργίας, τα μεγαλύτερα θύματα της υπόθεσης, οι ίδιοι οι αθλητές, επιδίδονται σε έναν ανελέητο αγώνα για την κατάκτηση της πρώτης θέσης, αδιαφορώντας πολλές φορές και για την ίδια τους τη ζωή!
Πως αλλιώς μπορούμε να εξηγήσουμε την έξαρση του φαινομένου όλο και περισσότεροι αθλητές, και κυρίως πρωταθλητές, να πιάνονται ντοπαρισμένοι ρισκάροντας την υγεία τους αλλά και τα χρόνια προπονήσεων που έχουν θυσιάσει στο κυνήγι του πρωταθλητισμού;
Αν μπούμε στη θέση ενός αθλητή, θα μπορέσουμε να καταλάβουμε ακόμα καλύτερα τον φαύλο κύκλο του πρωταθλητισμού.
Το ίδιο το παγκόσμιο αθλητικό σύστημα ανταμείβει αδρά μόνο τους κορυφαίους. Ο αθλητής μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον που του ζητά να είναι μόνο πρώτος! Στη προσπάθεια του αυτή καταφεύγει σε διάφορα βοηθήματα για να μπορέσει να κατακτήσει την κορυφή. Όλοι το κάνουν, πρέπει να το κάνει και αυτός, αλλιώς θα πρέπει να ξεχάσει την πρωτιά! Και όταν τελικά ο αθλητής κατακτήσει την κορυφή, με πολύ δουλειά, αλλά και πολύ βοήθεια, το ίδιο το σύστημα έρχεται να τον κατακρίνει γιατί χρησιμοποίησε την βοήθεια που το ίδιο του επέβαλε προκειμένου να γίνει πρωταθλητής!
Ανέκαθεν υπήρχαν καλοί αθλητές, καλύτεροι αθλητές και κορυφαίοι αθλητές! Το πρόβλημα είναι ότι σήμερα τη διαφορά δεν την κάνει το ταλέντο και η προπόνηση, αλλά η χημική ουσία και ο φαρμακοποιός του αθλητή! Αυτό έχει αποδειχθεί περίτρανα με πάρα πολλά παραδείγματα αθλητών σε όλα τα σπορ.
Μάλιστα, σήμερα, έχουμε φτάσει στο σημείο να αφαιρούνται μετάλλια που είχαν δοθεί πριν από 8 ή και περισσότερα χρόνια γιατί τότε η ουσία δεν ήταν ανιχνεύσιμη ενώ τώρα πλέον είναι!
Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι απλό: Αξίζει κανείς να παρακολουθήσει αυτό το θέαμα που προσφέρουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες της ντόπας και της εμπορευματοποίησης; Η απάντηση κατά τη γνώμη μου είναι ναι, καθώς είναι το κορυφαίο αθλητικό γεγονός του πλανήτη, υπόσχεται σίγουρα θέαμα και μεγάλες συγκινήσεις, αρκεί να γνωρίζουμε ότι δεν βλέπουμε κάτι αγνό, βγαλμένο από μια ρομαντική εποχή, αλλά ένα ακόμα σόου με στόχο την εμπορική επιτυχία.
Από αθλητικά ιδεώδη... αφήστε το καλύτερα!
Στέλιος Λάζαρης
ysterografa.gr
Τηρουμένων όμως των αναλογιών, και με βάση τη σύγχρονη εποχή, μπορούμε να εξετάσουμε αν αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι αθλητικό γεγονός, παγκόσμια γιορτή του μάρκετινγκ ή μήπως και διαγωνισμός φαρμάκων;
Δεν χωρά αμφιβολία ότι, στις μέρες μας, οι χορηγοί και η διαφήμιση έχουν κατακλύσει τον χώρο του αθλητισμού. Αυτό είναι απόλυτα λογικό να συμβαίνει αφού ουσιαστικά αυτοί αποτελούν την κινητήρια δύναμη και τον αιμοδότη κάθε μεγάλης αθλητικής διοργάνωσης.
Ωστόσο, η ανεξέλεγκτη ανάμειξη πολυεθνικών εταιρειών στον χώρο του αθλητισμού, τον έχει μετατρέψει σε ένα ακόμα πεδίο «εταιρικού» ανταγωνισμού αλλοιώνοντας τα βασικά αθλητικά ιδεώδη του «ευ αγωνίζεσθαι» και της «ευγενούς άμιλλας». Η έννοια του αθλητισμού έχει πλέον ταυτιστεί με την έννοια του «πρωταθλητισμού» όπου ο πρώτος είναι τα πάντα και ο δεύτερος τίποτα!
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο λειτουργίας, τα μεγαλύτερα θύματα της υπόθεσης, οι ίδιοι οι αθλητές, επιδίδονται σε έναν ανελέητο αγώνα για την κατάκτηση της πρώτης θέσης, αδιαφορώντας πολλές φορές και για την ίδια τους τη ζωή!
Πως αλλιώς μπορούμε να εξηγήσουμε την έξαρση του φαινομένου όλο και περισσότεροι αθλητές, και κυρίως πρωταθλητές, να πιάνονται ντοπαρισμένοι ρισκάροντας την υγεία τους αλλά και τα χρόνια προπονήσεων που έχουν θυσιάσει στο κυνήγι του πρωταθλητισμού;
Αν μπούμε στη θέση ενός αθλητή, θα μπορέσουμε να καταλάβουμε ακόμα καλύτερα τον φαύλο κύκλο του πρωταθλητισμού.
Το ίδιο το παγκόσμιο αθλητικό σύστημα ανταμείβει αδρά μόνο τους κορυφαίους. Ο αθλητής μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον που του ζητά να είναι μόνο πρώτος! Στη προσπάθεια του αυτή καταφεύγει σε διάφορα βοηθήματα για να μπορέσει να κατακτήσει την κορυφή. Όλοι το κάνουν, πρέπει να το κάνει και αυτός, αλλιώς θα πρέπει να ξεχάσει την πρωτιά! Και όταν τελικά ο αθλητής κατακτήσει την κορυφή, με πολύ δουλειά, αλλά και πολύ βοήθεια, το ίδιο το σύστημα έρχεται να τον κατακρίνει γιατί χρησιμοποίησε την βοήθεια που το ίδιο του επέβαλε προκειμένου να γίνει πρωταθλητής!
Ανέκαθεν υπήρχαν καλοί αθλητές, καλύτεροι αθλητές και κορυφαίοι αθλητές! Το πρόβλημα είναι ότι σήμερα τη διαφορά δεν την κάνει το ταλέντο και η προπόνηση, αλλά η χημική ουσία και ο φαρμακοποιός του αθλητή! Αυτό έχει αποδειχθεί περίτρανα με πάρα πολλά παραδείγματα αθλητών σε όλα τα σπορ.
Μάλιστα, σήμερα, έχουμε φτάσει στο σημείο να αφαιρούνται μετάλλια που είχαν δοθεί πριν από 8 ή και περισσότερα χρόνια γιατί τότε η ουσία δεν ήταν ανιχνεύσιμη ενώ τώρα πλέον είναι!
Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι απλό: Αξίζει κανείς να παρακολουθήσει αυτό το θέαμα που προσφέρουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες της ντόπας και της εμπορευματοποίησης; Η απάντηση κατά τη γνώμη μου είναι ναι, καθώς είναι το κορυφαίο αθλητικό γεγονός του πλανήτη, υπόσχεται σίγουρα θέαμα και μεγάλες συγκινήσεις, αρκεί να γνωρίζουμε ότι δεν βλέπουμε κάτι αγνό, βγαλμένο από μια ρομαντική εποχή, αλλά ένα ακόμα σόου με στόχο την εμπορική επιτυχία.
Από αθλητικά ιδεώδη... αφήστε το καλύτερα!
Στέλιος Λάζαρης
ysterografa.gr
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω