Οι 8 Τούρκοι πιλότοι - Ψύχραιμα και νηφάλια

Το πραξικόπημα στην γειτονική Χώρα εναντίον μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης, έγινε αιτία κάποιων εκδηλώσεων που άρχισαν να προκαλούν προβληματισμό στους χριστιανούς αλλά και στους μωαμεθανούς της Θράκης. Κακοφόρμησαν κάποιες χαίνουσες πληγές

Άρθρο του Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως Ανθίμου
Το πραξικόπημα στην γειτονική Χώρα εναντίον μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης, έγινε αιτία κάποιων εκδηλώσεων που άρχισαν να προκαλούν προβληματισμό στους χριστιανούς αλλά και στους μωαμεθανούς της Θράκης. Κακοφόρμησαν κάποιες χαίνουσες πληγές που, είτε πυορροούν ακόμα, είτε δεν επουλώνονται επίτηδες! Και τα δύο ενδεχόμενα είναι ζημιά για την κοινωνική ειρήνη και συνοχή της περιοχής μας.

Εξηγούμαι για μια από τις εκδηλώσεις που θέλω να επισημάνω. Τον ερχομό στο αεροδρόμιο της Αλεξανδρουπόλεως του στρατιωτικού ελικοπτέρου με τους 8 τούρκους πιλότους. Δεν υπεισέρχομαι στη δεοντολογία περί του γεγονότος, αλλά στην κινητοποίηση που τεχνηέντως μεθοδεύτηκε, ώστε μερίδα της θρησκευτικής μειονότητος έφτασε στην Αλεξανδρούπολη από Ροδόπη και Ξάνθη και διαδήλωσαν στον αερολιμένα υπέρ της επαναπροωθήσεως των 8 στην Τουρκία! Μάλιστα της ομάδος των διαδηλούντων, ηγείτο πρώην βουλευτής (που τυγχάνει να είναι και πρώην Ιμάμης) της Ροδόπης, ο οποίος μέχρι τώρα ήτο αρκούντως συνετός και είχε καλύτερη κατανόηση των ορίων.

Και αβίαστα τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι:

1. Ένα θέμα που δεν αφορά κυρίως στις σχέσεις της Χώρας μας με την γειτονική Τουρκία, αλλά τη νομοθεσία της ΕΕ και τις Διεθνείς Συνθήκες, γιατί άραγε κινητοποίησε μέρος του εντόπιου πληθυσμού;

2. Οι μωαμεθανοί Έλληνες πολίτες της περιοχής μας (που έλαβαν μέρος στη διαδήλωση), γιατί επεδίωξαν να επιβεβαιώσουν δημοσίως τη μομφή που τους προσάπτεται, ότι αποτελούν πολιτικό βραχίονα της γειτονικής Χώρας μέσα στην Πατρίδα τους;

3. Οι εμπνευστές και διοργανωτές της διαδηλώσεως, γιατί δεν σκέφτηκαν το ρίσκο που αναλαμβάνουν για την σύνολη περιοχή μας, επιχειρώντας να εμπλέξουν την Ελλάδα στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις της Τουρκίας; Γιατί δεν αρκέστηκαν στις θέσεις που εξέφρασε η Κυβέρνηση της Ελλάδος αλλά και τα κόμματα της αντιπολιτεύσεως καθώς όλοι τάχθηκαν υπέρ της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης της Τουρκίας αλλά και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του ευρωπαϊκού νομικού πλαισίου που καθορίζει όλα όσα σχετίζονται με θέματα ασύλου;

4. Μέρος της μειονότητος, γιατί παρασύρθηκε στην αποκοτιά αυτή και σ' έναν μονομερή ιδεολογικό χαρακτηρισμό της, από ομοθρήσκους της, που φαίνεται πια ότι εξυπηρετούν προσωπικά τους πολλαπλά συμφέροντα;

Οι απαντήσεις στα παραπάνω αφορούν όλους μας και προβληματίζουν πλέον για την πορεία των σχέσεων μωαμεθανών και χριστιανών στην περιοχή μας. Πορεία που οι νουνεχείς, ένθεν κακείθεν, επιμένουμε ότι πρέπει να έχει ακλινή προσανατολισμό και να αποτελεί "μοντέλο συνύπαρξης" σε μια Ευρώπη, που λίγο απέχει από το να εκφράσει δημόσια την ισλαμοφοβία της, μέ ό,τι αυτό θα συνεπάγεται.