Εορτασμός του παρεκκλησίου του Αγίου Εύπλου στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης

Πανηγυρίζει την Πέμπτη 11 Αυγούστου 2016 το Παρεκκλήσιο του Αγίου Εύπλου στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, το οποίο είναι πιστό αντίγραφο του Παρεκκλησίου του Αγίου Εύπλου που σώζεται στην Αίνο, και έχουν προγραμματισθεί λατρευτικές ακολουθίες την Τετάρτη το βράδυ και την Πέμπτη το πρωί.

Την Πέμπτη 11 Αυγούστου, εορτή του Αγίου μάρτυρος Εύπλου του διακόνου, πανηγυρίζει το ομώνυμο Παρεκκλήσιο στον Λιμένα της Αλεξανδρούπολης.

Το Παρεκκλήσιο αυτό είναι πιστό αντίγραφο του Παρεκκλησίου του Αγίου Εύπλου που σώζεται στην Αίνο της Τουρκίας.

Οι λατρευτικές ακολουθίες που έχουν προγραμματισθεί είναι οι εξής:

Τετάρτη 10 Αυγούστου

8:00 μ.μ. Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός με Αρτοκλασία, και στη συνέχεια ο Όρθρος και η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από τον Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμο.

Πέμπτη 11 Αυγούστου

7:00 π.μ. Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στο Παρεκκλήσιο του Αγίου Εύπλου.

Ο Άγιος Εύπλους στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, πανομοιότυπο αντίγραφο του ομώνυμου ναού της Αίνου

Εύπλους. Μην ξεχνάμε πώς το όνομα του σημαίνει τον «καλό πλου», το καλό θα­λασσινό ταξίδι. Έτσι μοιάζει και ή ζωή μας. Με ταξίδι σε θάλασσα. Ας οδηγούμε το καράβι της ζωής μας με πυξίδα τις εντολές των Αγίων Γραφών «επί λιμένα θελήματος» Θε­ού. Με κυβερνήτη τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, που είναι η «αιώνιος ζωή», και με από­λυτη υπακοή στο Ευαγγέλιο του δεν θα κινδυνεύουμε πο­τέ να χαθούμε.

Ο Άγιος Εύπλους της Αίνου όπως είναι σήμερα

Η θεμελίωση του Αγίου Εύπλου στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης το 1997.
Αγιασμό τελεί ο Πρωτοσύγκελος (τότε) Άνθιμος Κουκουρίδης.

Βίος Αγίου Μεγαλομάρτυρος Εύπλου

Ο Άγιος Εύπλους o διάκονος έζησε στη Σικελία στα χρόνια του σκληρού διώκτη Ρωμαίου αυτοκράτορα Διοκλητιανού (αρχές 4ου αιώνος).

Στις 29 Απριλίου 304 ο διάκονος Εύπλους - μετά από έντονη παρόρμηση του Αγίου Πνεύματος - παρουσιάστηκε αυτόκλητος στο δικαστήριο της Κατάνης στην Σικελία κρατώντας τα ιερά Ευαγγέλια, και με φωνή δυνατή, σύμφωνα με τα πρακτι­κά της δίκης που διασώθηκαν, ομολόγησε: «Είμαι χριστιανός και θέλω να πεθάνω για την αγάπη του Χριστού». Ο διοικητής Καλβισιανός ξαφνιάστηκε. Δι­έταξε και έφεραν μπροστά του τον θρασύ, όπως είπε, χριστιανό.

- «Επιμένεις σε όσα είχες ομολογήσει;», τον ερώτησε.

Ο Εύπλους έκανε με ευλάβεια το ση­μείο του Σταύρου και αποκρίθηκε:

- «Είμαι χριστιανός. Και μελετώ τις Άγιες Γραφές».

- «Αφού ήξερες ότι είναι απαγορευμέ­νες, γιατί δεν τις παρέδωσες στο δικαστή­ριο;»

- «Είμαι χριστιανός και δεν μου επιτρέ­πεται να τις παραδώσω, γιατί περιέχουν την αιώνια ζωή. Και όποιος τις παραδί­δει, χάνει την αιώνια ζωή».

- «Που έχεις τώρα τα κείμενα αυτά;»

- «Εντός μου. Είναι χαραγμένα στην καρδιά μου».

Αγριεμένος ο δικαστής διέταξε τον Εύπλου να θυσιάσει στα είδωλα. Ο γενναίος Εύπλους αρνήθηκε λέγοντας: «Κάμετε με ό,τι θέλετε, είμαι χριστιανός»! Και τα βασα­νιστήρια άρχισαν. Του έδεσαν τα χέρια, τα πόδια και τα γόνατα και τον κρέμασαν σε όρθιο ξύλο. Και ενώ τον έγδερναν με σι­δερένια νύχια, ο μάρτυρας δοξολογούσε τον Θεό και έλεγε: «Προσκυνώ Πατέρα, Yιόν και Άγιον Πνεύμα, την Αγίαν Τριά­δα. Έκτος αυτής δεν υπάρχει Θεός». Ο δικαστής επέμενε. Παρακαλούσε τον μάρτυρα Εύπλου να θυσιάσει στα είδω­λα, αν ήθελε να σωθεί. Και ο γενναίος του Χριστού αθλη­τής έλεγε: «Είμαι χριστιανός και χαίρομαι γιατί γίνομαι ο ίδιος θυσία στο Θεό! Άδι­κα επιμένετε. Είμαι χριστια­νός».

Μετά από αυτά συνέτριψαν τις κνήμες του μάρτυρος και του έγδαραν τα αυτιά με πυ­ρακτωμένα σιδερένια νύχια. Ντροπιασμένος ο Καλβισιανός εξέδωσε την τελική από­φαση: «Επειδή ο Εύπλους περιφρόνησε τα διατάγματα των αυτοκρατόρων και βλασ­φήμησε τους θεούς μας, δια­τάσσω να αποκεφαλιστεί με ξίφος». Ήταν 11 Αυγούστου του 304.
[post_ads]