Επιστολή του κ. Βασίλη Τσαουσίδη, Καθηγητή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, Μέλους Συμβουλίου ΔΠΘ.
Ποιος μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι ένας Πρύτανης θα σταματούσε τα πιο ανταγωνιστικά έργα του Πανεπιστημίου του; Ότι θα επιχειρούσε να πείσει την Ευρώπη ότι κακώς χρηματοδότησε το Ίδρυμά του; Θα προσπαθούσε δε με την περίτεχνη σκηνοθεσία παρασκηνιακών και διαπλεκόμενων κινήσεων να παρουσιάσει την ιστορική ακαδημαϊκή επιτυχία του Δημοκριτείου ως “ατασθαλία που δεν αντέχει το πανεπιστήμιο”; Προκειμένου να το πετύχει επικαλέστηκε τα εργαλεία της γραφειοκρατικής εξαπάτησης, που όμως από μόνα τους δεν ήταν αρκετά - χρειάστηκε να τα ενισχύσει με απόκρυψη εγγράφων και σκοτεινούς βυζαντινισμούς.
Ο Πρύτανης, οι δήθεν πραγματογνώμονες που ο ίδιος επέλεξε και η επιτροπή ερευνών, που στο Δημοκρίτειο διορίστηκε και δεν εκλέχτηκε, δεν αναφέρονται σε καμία κατάχρηση, διότι γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει καμία κατάχρηση. Παραπλανώνται οι δημοσιογράφοι και η κοινή γνώμη, ώστε να το υποθέσουν μόνοι τους. Με πρυτανική μαεστρία μπερδεύονται:
(α) η δήθεν πρωθυπουργική εντολή για έρευνα της κατασκευασμένης ανώνυμης καταγγελίας που ο ίδιος κοινοποίησα στο παρελθόν σε όλους τους Καθηγητές ως υπόδειγμα ακαδημαϊκού εκφυλισμού, η οποία στόχευε να σταματήσει η έρευνα του Συμβουλίου για τη συγκρότηση της διορισμένης και όχι εκλεγμένης επιτροπής ερευνών και τις προσλήψεις χωρίς καν στοιχειώδη πρακτικά επιλογής προσωπικού στον ειδικό λογαριασμό επί θητείας του κ. Καραμπίνη. Η ανώνυμη “καταγγελία” διερευνήθηκε αρμοδίως επί κ. Ρέμελη, αλλά ανασύρθηκε από τον κ. Καραμπίνη ένα χρόνο μετά, όταν ήρθε στο φως της δημοσιότητας το θέμα της ανάθεσης της σίτισης και των εταιρειών του πρυτανικού συμβουλίου.
(β) τα “ευρήματα” των δήθεν πραγματογνωμόνων, που είναι πορίσματα γραφειοκρατικής φύσεως, τα οποία όμως χρειάστηκαν τη βοήθεια της αμέλειας μιας γραμματέως, της προσωρινής απώλειας μνήμης των ίδιων των δήθεν πραγματογνωμόνων, και της παραπλανητικής αναφοράς σε αυτά ως “ατασθαλίες”, ώστε και πάλι να νομίσουν οι δημοσιογράφοι και η κοινή γνώμη ότι πρόκειται για ατασθαλίες οικονομικής φύσεως.
(γ) η κακόβουλη απόπειρα να προσδιοριστεί ως υποτιθέμενη ζημία το ίδιο το οικονομικό όφελος που είχε το Πανεπιστήμιο από τα ερευνητικά έργα, αν καταφέρει να πείσει ο Πρύτανης την Ευρωπαϊκή Ένωση για την σημαντικότητα της χρήσης της παλιάς και όχι της νέας ονομασίας του “Εργαστηρίου Διαδικτυωμένων Συστημάτων”. Δηλαδή, ο επιστημονικά υπεύθυνος καθίσταται υπόλογος για τα χρήματα που έφερε στο Πανεπιστήμιο.
Έτσι, η αρχή της ασάφειας παραδίδει τη σκυτάλη στην αρχή της απροσδιοριστίας, ώστε να καταφέρει ο Πρύτανης να παρουσιάσει την υπόθεση του δήθεν σκανδάλου, που όμως την ουσία του δεν είναι καν σε θέση να προσδιορίσει ούτε στον εισαγγελέα - ο οποίος θα αντιληφθεί σύντομα ότι αυτός που πρέπει να λογοδοτήσει είναι ο ίδιος ο Πρύτανης - ούτε στους δημοσιογράφους - τους οποίους προσπαθεί να παραπλανήσει ώστε να διατυπώσουν μόνοι τους την κατηγορία -, αλλά ούτε και στον κύριο Γιούνκερ - τον οποίο επέλεξε ο κ. Καραμπίνης ως κατά τη γνώμη του αρμόδιο για να τον ρωτήσει αν τον ενοχλεί το όνομα του “Εργαστηρίου Διαδικτυωμένων Συστημάτων”, ελπίζοντας βέβαια ότι δεν θα του απαντήσει ποτέ. Πρέπει να ληφθεί υπόψιν ότι οι δήθεν πραγματογνώμονες, εφόσον ευσταθούν όσα αναφέρει για τα συμπεράσματά τους ο κ. Καραμπίνης, ότι αποφάνθηκαν πως το εργαστήριο είναι ανύπαρκτο, είναι δεοντολογικά και νομικά έκθετοι διότι έχουν υπογράψει τις αποφάσεις μετονομασίας του εργαστηρίου από το 2010.
Γνωρίζοντας:
(ι) αυτό το παρασκήνιο, (ιι) το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαστική υπόθεση πέραν των παραπλανητικών προσπαθειών του Πρύτανη που δεν έχουν όμως ευδοκιμήσει και επιπλέον (ιιι) ότι η ερευνητική ομάδα του «Εργαστηρίου Διαδικτυωμένων Συστημάτων» έφερε τη μεγαλύτερη διεθνή ανταγωνιστική χρηματοδότηση στην ιστορία του Δημοκριτείου, αντιλαμβάνεται κανείς το επίπεδο της συκοφαντικής νοοτροπίας και υποκρισίας του ανθρώπου που δηλώνει δημόσια:
«Δεν αντέχει το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης να καλύπτει τις ατασθαλίες και τις κακουργηματικές σύμφωνα με το Δικαστήριο πράξεις κάποιων που του κόστισαν πάνω από 2 εκ ευρώ», τονίζει ο κ. Καραμπίνης στην ΕΡΑ Κομοτηνής (20/10/2016)
και προκαλεί ειδήσεις:
“Απαγγελίες κατηγοριών σε βαθμό κακουργήματος σε βάρος καθηγητών του ΔΠΘ”
Ειδήσεις ΕΡΤ Κομοτηνής 19-10-2016
Ο πρύτανης του ΔΠΘ αναφέρει ότι για τον καθηγητή Σπύρο Ραψωμανίκη, ο εισαγγελέας έχει απαγγείλει ήδη κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος, ενώ για τον καθηγητή Βασίλη Τσαουσίδη από πραγματογνωμοσύνες της Επιτροπής Ερευνών, αμφισβητείται ένα ποσό πάνω από δύο εκατομμύρια ευρώ και η υπόθεση έχει παραπεμφθεί στην Ελληνική Δικαιοσύνη.
Γράφω αυτή την επιστολή στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών, μετά τον ενδιάμεσο απολογισμό του έργου UMOBILE που το σταμάτησε ο κ. Καραμπίνης και οι συνεργοί του σε βάρος του Πανεπιστημίου και μάλιστα έφτασαν στο σημείο να μην επιτρέψουν καν αυτό το ταξίδι. Το Πανεπιστήμιο κινδυνεύει να μην πάρει άλλο έργο από την Ευρώπη. Η εντύπωση που προκάλεσε αυτή η αυθαίρετη και παράλογη απόφαση, η επιστολή στον Γιούνκερ, η άρνηση συνεργασίας και η παραβίαση των όρων της σύμβασης με την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πρωτόγνωρα πράγματα για ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Η ανοχή των θεσμικών οργάνων στην εκδικητικότητα και δολιότητα προσώπων που χρησιμοποιούν τους ακαδημαϊκούς θεσμούς αυθαίρετα σαν να είναι τσιφλίκι τους προσβάλλει το ίδιο το πανεπιστήμιο.
Μας παρακολουθούνε. Δεν είμαστε μόνοι μας. Δεν μπορούμε άλλο να κρυβόμαστε. Ούτως ή άλλως, το σύστημα Καραμπίνη αποκαλύφτηκε αυτο-εξευτελιζόμενο. Πρέπει να βάλουμε τα νέα θεμέλια τώρα.
Βασίλης Τσαουσίδης
Καθηγητής ΗΜ&ΜΥ
Μέλος Συμβουλίου ΔΠΘ
Διαβάστε επίσης: ΔΠΘ: Ακαδημαϊκά τσιφλίκια
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω