Στη μνήμη των δυο Θρακών ηρώων

Η θυσία των δυο Θρακών ηρώων οφείλει να βρει τη συνέχειά της στο Κυπριακό τραγούδι, «Καρτερούμε μέρα νύχτα να φυσήξει ένας αγέρας...».

του Πασχάλη Χριστοδούλου

Το φυσικό χρώμα του ουρανού στην Ανατολική Μεσόγειο

Η προχθεσινή δήλωσή μου έχει πίσω της ένα αρκετά μακρύ ιστορικό νήμα, σαράντα δύο συναπτών ετών, αρχής γενομένης από τη θυσία των δυο αυτών πρώτων απελευθερωτών της Κύπρου.

Μάλιστα στις 12 Μαΐου του 1996, είκοσι δηλαδή χρόνια πριν, Κυπριακοί φορείς πραγματοποίησαν εκδήλωση στην ίδια αυτή εκκλησία της Παναγίας στο Διδυμότειχο από όπου θα γίνει την ερχόμενη Κυριακή η εξόδιος ακολουθία για το Χρήστο Χατζόπουλο.

Δυο τότε μαθητές από το Ριζοκάρπασο, η Μαρία και ο Βασίλης, έφεραν αγίασμα από τα κατεχόμενα για να τιμήσουν τους δυο Θρακιώτες ήρωες.

Προτείναμε τότε στη Θρακική Αυτοδιοίκηση να δώσει τα δύο αυτά ονόματα Χατζόπουλου και Δοϊτσίδη σε οδούς και πλατείες των Θρακικών πόλεων, όπως λέμε Καραολή και Δημητρίου. Ναι μεν στην Αλεξανδρούπολη δόθηκαν τα ονόματα αυτά, όμως χωριστά, όχι μαζί. Ευτυχώς που στο μνημείο απέναντι στην εκκλησία της Παναγίας είναι μαζί. Σε αυτό λοιπόν μπορεί να ενταφιαστούν την Κυριακή τα λείψανα του Χρήστου και αύριο, όταν βρεθούν και ταυτοποιηθούν, και τα λείψανα του Χριστόδουλου.

Κ/Δ Χατζόπουλος Χρήστος του Αθανασίου

Κ/Δ Δοϊτσίδης Χριστόδουλος του Παναγιώτη

Και πάλι όμως η δουλειά δεν θα είναι ολοκληρωμένη. Η θυσία των δυο Θρακών ηρώων οφείλει να βρει τη συνέχειά της στο Κυπριακό τραγούδι, «Καρτερούμε μέρα νύχτα να φυσήξει ένας αγέρας...». Γιατί εδώ και πολλά χρόνια αυτός ο αέρας φυσάει και μάλιστα δυνατά στους πρόποδες του ιερού Αραράτ, στις πηγές του Ευφράτη, στο Ντερσίμ σε ολόκληρη την Κουρδική χώρα, στο Βορρά, στο Νότο, στη Δύση, στην Ανατολή.

Στην ίδια εκδήλωση το Μάη του 1996 λέγαμε ότι η Κουρδική παλιγγενεσία θα τα καταφέρει να παρασύρει σε κατάρρευση το αυθαίρετο κεμαλικό οικοδόμημα ώστε ο ουρανός που ήταν μαύρος πάνω από τον Ευφράτη, όπως τιτλοφορεί το βιβλίο του ο Αλεξανιάν, να ξαναβρεί από την Ανατολία μέχρι την Κερύνεια το φυσικό του χρώμα.

Μπορεί η μπλε, η πράσινη και η ροζ πολιτική Αθήνα να χαριεντίζεται με τους ομολόγους της στην Άγκυρα και στη Σμύρνη, όμως για μας τους Θράκες άλλος είναι ο ιστορικός και ηθικός ορίζοντας. Είναι το φυσικό χρώμα του ουρανού στην Ανατολική Μεσόγειο.
[post_ads]