Θυμήθηκα τα πάντα. Τα δικά μου, της φίλης μου, της αδερφής μου, της άλλης φίλης μου. Βίωσα ξανά το απρόοπτο και το ξαφνικό. Το να σου φύγει η γη κάτω από τα πόδια σου. Δύσκολα συγκράτησα τα δάκρυα μου.
της Ευγενίας Ηλιοπούλου
Mama. Μια από τις πιο γλυκές λέξεις στον κόσμο. Γεμάτη έννοια και αγάπη. Γεμάτη στοργή και όμορφες αναμνήσεις. Μοναδική λόγω πολλών διαστάσεων και έντονης συναισθηματικής φόρτωσης. Ελάχιστοι δεν συγκινούνται όταν την ακούνε.
Δεν ήξερα τι πήγα να δω. Ήθελα απλά να χαλαρώσω και να περάσω ευχάριστα μαζί με τις φίλες μου. Η εικόνα της ταλαντούχας και συνάμα πανέμορφης Πενέλοπε Κρουζ, μιας φλόγας, μιας έξυπνης και γεμάτη χιούμορ αλλά και δυναμικής γυναίκας, αποτελούσε εγγύηση για την πλοκή του έργου. Οι προϋποθέσεις καλές, αλλά η μουσική μας προετοίμαζε για πιο δραματικές σκηνές.
Ο τίτλος της ταινίας «Ma ma» στα ισπανικά παραπέμπει πέρα από τη μητέρα και στο μαστό και η ταινία πραγματεύεται το πέρασμα της ηρωίδας από το στάδιο του καρκίνου του μαστού.
Ξύπνησαν μέσα μου εικόνες που ήθελα να ξεχάσω. Χωρίς μελοδραματισμό, χωρίς υπερβολική γαρνιτούρα η σκληρή πραγματικότητα μας προσγείωσε ανώμαλα. Οι κακές στατιστικές την πήραν με το μέρος τους. «Έπεσε» από την κακή μεριά των ποσοστών. Μία στις 8-10 γυναίκες (35-60 ετών) σήμερα αντιμετωπίζουν την μάστιγα του αιώνα. Τον καρκίνο μαστού! Ξεκινά έναν αγώνα ζωής, στον οποίο θα της συμπαρασταθούν ο μικρός γιος της και ένας άγνωστος άντρας με τη δική του τραυματική ιστορία. Μια παγωμάρα μας καθήλωσε στις καρέκλες μας. Πολλές κυρίες που ήταν εκείνη την στιγμή στην αίθουσα του κινηματογράφου είχαν μία άμεση η έμμεση σχέση με το θέμα.
Θυμήθηκα τα πάντα. Τα δικά μου, της φίλης μου, της αδερφής μου, της άλλης φίλης μου. Βίωσα ξανά το απρόοπτο και το ξαφνικό. Το να σου φύγει η γη κάτω από τα πόδια σου. Δύσκολα συγκράτησα τα δάκρυα μου. Μια ιστορία που με βαραίνει και δεν θα στερέψει ποτέ. Μια αγωνία που απαιτεί μεγάλη καρδιά, μεγάλη αντοχή και ατέρμονη υπομονή. Δύναμη και κουράγιο. Το μεγάλο ερωτηματικό να με πλακώνει σαν ένα βαρίδιο μεγατόνων. Γιατί σε μένα; Το φιλμ, των τελευταίων 7 μου ετών, ξαναπέρασε μπροστά από τα φοβισμένα μάτια μου. Ξαναέζησα την αγωνία, την κατάπτωση δυνάμεων και την απελπισία. Ένοιωσα πάνω στο σώμα μου την ταλαιπωρία, τις επεμβάσεις, την ακτινοβολία και τις πολυάριθμες εξετάσεις. Οδυνηρή ανάμνηση. Πεισματική αμφισβήτηση της αποτελεσματικότητας, της επιστήμης, των πάντων. Εμένα;
Η ταινία Ma ma (2015), σκηνοθεσία Χούλιο Μέντεμ με τους Πενέλοπε Κρουζ, Λουίς Τοσάρ, Ασιέρ Εξεαντία, αγγίζει βαθύτατα το κοινό χωρίς όμως να προκαλέσει τον οίκτο του. Η αναμενόμενη εξέλιξη είναι μία ισχυρή υπενθύμιση στις γυναίκες ότι το σύμβολο ομορφιάς τους κρύβει συνάμα ένα ναρκοπέδιο όπου παλιές και καινούργιες νάρκες "περιμένουν" και απαιτούν την κατάλληλη και ταχύτατη αντιμετώπιση. Όχι αδιαφορία και απαξίωση. Οι συναισθηματικές επιλογές της ηρωίδας και κυρίως η θυσία της στο βωμό της μητρότητας δεν μπορεί να μην σε συγκινήσουν. Η γέννηση ενός παιδιού δίνει την συνέχεια άσχετα αν πατεί πάνω στο θάνατο της μητέρας...
[post_ads]
Mama. Μια από τις πιο γλυκές λέξεις στον κόσμο. Γεμάτη έννοια και αγάπη. Γεμάτη στοργή και όμορφες αναμνήσεις. Μοναδική λόγω πολλών διαστάσεων και έντονης συναισθηματικής φόρτωσης. Ελάχιστοι δεν συγκινούνται όταν την ακούνε.
Δεν ήξερα τι πήγα να δω. Ήθελα απλά να χαλαρώσω και να περάσω ευχάριστα μαζί με τις φίλες μου. Η εικόνα της ταλαντούχας και συνάμα πανέμορφης Πενέλοπε Κρουζ, μιας φλόγας, μιας έξυπνης και γεμάτη χιούμορ αλλά και δυναμικής γυναίκας, αποτελούσε εγγύηση για την πλοκή του έργου. Οι προϋποθέσεις καλές, αλλά η μουσική μας προετοίμαζε για πιο δραματικές σκηνές.
Ο τίτλος της ταινίας «Ma ma» στα ισπανικά παραπέμπει πέρα από τη μητέρα και στο μαστό και η ταινία πραγματεύεται το πέρασμα της ηρωίδας από το στάδιο του καρκίνου του μαστού.
Ξύπνησαν μέσα μου εικόνες που ήθελα να ξεχάσω. Χωρίς μελοδραματισμό, χωρίς υπερβολική γαρνιτούρα η σκληρή πραγματικότητα μας προσγείωσε ανώμαλα. Οι κακές στατιστικές την πήραν με το μέρος τους. «Έπεσε» από την κακή μεριά των ποσοστών. Μία στις 8-10 γυναίκες (35-60 ετών) σήμερα αντιμετωπίζουν την μάστιγα του αιώνα. Τον καρκίνο μαστού! Ξεκινά έναν αγώνα ζωής, στον οποίο θα της συμπαρασταθούν ο μικρός γιος της και ένας άγνωστος άντρας με τη δική του τραυματική ιστορία. Μια παγωμάρα μας καθήλωσε στις καρέκλες μας. Πολλές κυρίες που ήταν εκείνη την στιγμή στην αίθουσα του κινηματογράφου είχαν μία άμεση η έμμεση σχέση με το θέμα.
Θυμήθηκα τα πάντα. Τα δικά μου, της φίλης μου, της αδερφής μου, της άλλης φίλης μου. Βίωσα ξανά το απρόοπτο και το ξαφνικό. Το να σου φύγει η γη κάτω από τα πόδια σου. Δύσκολα συγκράτησα τα δάκρυα μου. Μια ιστορία που με βαραίνει και δεν θα στερέψει ποτέ. Μια αγωνία που απαιτεί μεγάλη καρδιά, μεγάλη αντοχή και ατέρμονη υπομονή. Δύναμη και κουράγιο. Το μεγάλο ερωτηματικό να με πλακώνει σαν ένα βαρίδιο μεγατόνων. Γιατί σε μένα; Το φιλμ, των τελευταίων 7 μου ετών, ξαναπέρασε μπροστά από τα φοβισμένα μάτια μου. Ξαναέζησα την αγωνία, την κατάπτωση δυνάμεων και την απελπισία. Ένοιωσα πάνω στο σώμα μου την ταλαιπωρία, τις επεμβάσεις, την ακτινοβολία και τις πολυάριθμες εξετάσεις. Οδυνηρή ανάμνηση. Πεισματική αμφισβήτηση της αποτελεσματικότητας, της επιστήμης, των πάντων. Εμένα;
Η ταινία Ma ma (2015), σκηνοθεσία Χούλιο Μέντεμ με τους Πενέλοπε Κρουζ, Λουίς Τοσάρ, Ασιέρ Εξεαντία, αγγίζει βαθύτατα το κοινό χωρίς όμως να προκαλέσει τον οίκτο του. Η αναμενόμενη εξέλιξη είναι μία ισχυρή υπενθύμιση στις γυναίκες ότι το σύμβολο ομορφιάς τους κρύβει συνάμα ένα ναρκοπέδιο όπου παλιές και καινούργιες νάρκες "περιμένουν" και απαιτούν την κατάλληλη και ταχύτατη αντιμετώπιση. Όχι αδιαφορία και απαξίωση. Οι συναισθηματικές επιλογές της ηρωίδας και κυρίως η θυσία της στο βωμό της μητρότητας δεν μπορεί να μην σε συγκινήσουν. Η γέννηση ενός παιδιού δίνει την συνέχεια άσχετα αν πατεί πάνω στο θάνατο της μητέρας...
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω