Είμαστε το ίδιο με τους Ιταλούς; Εμφανισιακά ίσως, οικονομικά όχι! Το 131,8% του ΑΕΠ της χρωστά η Ιταλία, το 176% του ΑΕΠ η Ελλάδα. Στο 11,3% το ποσοστό της ανεργίας στην Ιταλία, 25,6% στην Ελλάδα.
της Ευγενίας Ηλιοπούλου
Τα γεγονότα στην Ιταλία μας επηρεάζουν πάρα πολύ είτε θέλουμε είτε όχι. Βρισκόμαστε στην ίδια βάρκα που αρχίζει και βουλιάζει. Την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχουμε πολλά κοινά σημεία και σίγουρα περνάμε τα ίδια βάσανα με το προσφυγικό, τα εργασιακά και το ασφαλιστικό.
Η "Corriere della Sera" σχολιάζει πικρόχολα ότι «οι ψηφοφόροι είπαν "όχι" στον τρόπο με τον οποίο ο Ρέντσι ήθελε να αλλάξει το Σύνταγμα, αλλά, ίσως, ακόμη περισσότερο στην κυβέρνησή του». Η "La Repubblica" επιμένει ότι «ο Ρέντσι δεν κατάλαβε πως δεν υπάρχει καμία κυβέρνηση, στις δυτικές δημοκρατίες, η οποία θα μπορούσε να επιβιώσει μιας ψηφοφορίας τέτοιου είδους μετά από χίλιες ημέρες θητείας».
Τι φταίει και η Ιταλία μπαίνει σε σύγκρουση ανάμεσα στο εθνικό και ευρωπαϊκό της συμφέρον; Η λαϊκή ετυμηγορία πόσο θέλει η Ιταλία να μείνει στην ενιαία Ευρώπη; Δεν μας ξάφνιασε το 60% ΟΧΙ επειδή εδώ και ένα χρόνο ο πρωθυπουργός Ρέντσι σκοπίμως αρνήθηκε να παραβρεθεί σε κάποιες συναντήσεις της Ευρωζώνης. Αντιδρούσε (σε όλα τα επίπεδα) ενάντια στην αφόρητη πίεση του Σόιμπλε και της Μέρκελ που δεν του αφήσανε περιθώρια τραπεζικών και οικονομικών ελιγμών. Σταδιακά, ηγέτες όπως ο Ολάντ και ο Ρέντσι εγκαταλείπουν την πολιτική σκηνή μη μπορώντας να επιβάλουν άλλες μεταρρυθμίσεις στους λαούς τους. Το κόστος των δημοψηφισμάτων στη Μεγάλη Βρετανία (αμφισβητείται νομικά) και στην Ιταλία, ταρακουνά συθέμελα το κοινό ευρωπαϊκό συμφέρον.
Βίοι παράλληλοι; Ζήλεψε ο Ρέντσι τον Τσίπρα και έκανε δημοψήφισμα προτάσσοντας τον εαυτό του σαν ασπίδα για τις μεταρρυθμίσεις; Οι χώρες της Ευρωζώνης χρωστούν συνολικά 9.473,8 δισ. Ευρώ ή το 94% του ΑΕΠ. Η Ελλάδα 176% του ΑΕΠ (το 2007 ήταν 107,2%), η Ιταλία 131,8% του ΑΕΠ, η Πορτογαλία 127%, η Ιρλανδία 114%, το Βέλγιο 108%, η Κύπρος 104,7%, Ισπανία και Γαλλία 95,3%, η Αυστρία 80,7% και η Γερμανία 74,8%. Το μικρότερο χρέος έχει η Εσθοσνία με 10,5% του ΑΕΠ.
Η Ιταλία (59,8 εκατ. πληθυσμός), Η Ελλάδα (11 εκατ.) και όμως δεν άντεξε την πίεση. Ο φόβος για την αλλαγή (μία συνταγματική αναθεώρηση που έκρυβε πολλά μυστικά) έπεισε για το ΟΧΙ. Αρνούνται τις μεταρρυθμίσεις; Πιστεύουν ότι το Brexit αποτελεί μια δόκιμη εναλλακτική λύση εξόδου από τον ασφυκτικό κλοιό της ΕΕ;
Είμαστε το ίδιο με τους Ιταλούς; Εμφανισιακά ίσως, οικονομικά όχι! Στο 11,3% μειώθηκε το ποσοστό της ανεργίας στην Ιταλία (2015) σύμφωνα με τα στοιχεία του ιταλικού Εθνικού Ινστιτούτου Στατιστικής Istat. Η Ελλάδα έχει 25,6%, η Πορτογαλία 13,2%, η Γαλλία 10,5% ενώ οι ΗΠΑ 5,5%, άρα είμαστε πολύ χειρότερα. Άλλα μέτρα και άλλα σταθμά. Θα ξεσηκωθούμε και εμείς επειδή μας γονάτισε αυτή η δαιμονική και απάνθρωπη «Ενωμένη» Ευρώπη;
* Ούνα φάτσα, ούνα ράτσα: Από το ιταλικό una faccia, una razza που σημαίνει «ένα πρόσωπο, μια φυλή».
[post_ads]
Τα γεγονότα στην Ιταλία μας επηρεάζουν πάρα πολύ είτε θέλουμε είτε όχι. Βρισκόμαστε στην ίδια βάρκα που αρχίζει και βουλιάζει. Την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχουμε πολλά κοινά σημεία και σίγουρα περνάμε τα ίδια βάσανα με το προσφυγικό, τα εργασιακά και το ασφαλιστικό.
Η "Corriere della Sera" σχολιάζει πικρόχολα ότι «οι ψηφοφόροι είπαν "όχι" στον τρόπο με τον οποίο ο Ρέντσι ήθελε να αλλάξει το Σύνταγμα, αλλά, ίσως, ακόμη περισσότερο στην κυβέρνησή του». Η "La Repubblica" επιμένει ότι «ο Ρέντσι δεν κατάλαβε πως δεν υπάρχει καμία κυβέρνηση, στις δυτικές δημοκρατίες, η οποία θα μπορούσε να επιβιώσει μιας ψηφοφορίας τέτοιου είδους μετά από χίλιες ημέρες θητείας».
Τι φταίει και η Ιταλία μπαίνει σε σύγκρουση ανάμεσα στο εθνικό και ευρωπαϊκό της συμφέρον; Η λαϊκή ετυμηγορία πόσο θέλει η Ιταλία να μείνει στην ενιαία Ευρώπη; Δεν μας ξάφνιασε το 60% ΟΧΙ επειδή εδώ και ένα χρόνο ο πρωθυπουργός Ρέντσι σκοπίμως αρνήθηκε να παραβρεθεί σε κάποιες συναντήσεις της Ευρωζώνης. Αντιδρούσε (σε όλα τα επίπεδα) ενάντια στην αφόρητη πίεση του Σόιμπλε και της Μέρκελ που δεν του αφήσανε περιθώρια τραπεζικών και οικονομικών ελιγμών. Σταδιακά, ηγέτες όπως ο Ολάντ και ο Ρέντσι εγκαταλείπουν την πολιτική σκηνή μη μπορώντας να επιβάλουν άλλες μεταρρυθμίσεις στους λαούς τους. Το κόστος των δημοψηφισμάτων στη Μεγάλη Βρετανία (αμφισβητείται νομικά) και στην Ιταλία, ταρακουνά συθέμελα το κοινό ευρωπαϊκό συμφέρον.
Βίοι παράλληλοι; Ζήλεψε ο Ρέντσι τον Τσίπρα και έκανε δημοψήφισμα προτάσσοντας τον εαυτό του σαν ασπίδα για τις μεταρρυθμίσεις; Οι χώρες της Ευρωζώνης χρωστούν συνολικά 9.473,8 δισ. Ευρώ ή το 94% του ΑΕΠ. Η Ελλάδα 176% του ΑΕΠ (το 2007 ήταν 107,2%), η Ιταλία 131,8% του ΑΕΠ, η Πορτογαλία 127%, η Ιρλανδία 114%, το Βέλγιο 108%, η Κύπρος 104,7%, Ισπανία και Γαλλία 95,3%, η Αυστρία 80,7% και η Γερμανία 74,8%. Το μικρότερο χρέος έχει η Εσθοσνία με 10,5% του ΑΕΠ.
Η Ιταλία (59,8 εκατ. πληθυσμός), Η Ελλάδα (11 εκατ.) και όμως δεν άντεξε την πίεση. Ο φόβος για την αλλαγή (μία συνταγματική αναθεώρηση που έκρυβε πολλά μυστικά) έπεισε για το ΟΧΙ. Αρνούνται τις μεταρρυθμίσεις; Πιστεύουν ότι το Brexit αποτελεί μια δόκιμη εναλλακτική λύση εξόδου από τον ασφυκτικό κλοιό της ΕΕ;
Είμαστε το ίδιο με τους Ιταλούς; Εμφανισιακά ίσως, οικονομικά όχι! Στο 11,3% μειώθηκε το ποσοστό της ανεργίας στην Ιταλία (2015) σύμφωνα με τα στοιχεία του ιταλικού Εθνικού Ινστιτούτου Στατιστικής Istat. Η Ελλάδα έχει 25,6%, η Πορτογαλία 13,2%, η Γαλλία 10,5% ενώ οι ΗΠΑ 5,5%, άρα είμαστε πολύ χειρότερα. Άλλα μέτρα και άλλα σταθμά. Θα ξεσηκωθούμε και εμείς επειδή μας γονάτισε αυτή η δαιμονική και απάνθρωπη «Ενωμένη» Ευρώπη;
* Ούνα φάτσα, ούνα ράτσα: Από το ιταλικό una faccia, una razza που σημαίνει «ένα πρόσωπο, μια φυλή».
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω