Θα ήταν αφελές να προσδιορίσει κανείς την πολιτική των ΗΠΑ τα επόμενα χρόνια με μόνο τεκμήριο την ομιλία Τραμπ. Μπορούμε, πάντως, να υποστηρίξουμε ότι η ομιλία του νέου Αμερικανού προέδρου προδιαγράφει μια περίοδο συγκρούσεων, αντιπαραθέσεων, αλλά και νέων συνθέσεων και συμμαχιών.
Κατά τη γνώμη πολλών αναλυτών, ο Τραμπ είναι η απόδειξη των προθέσεων ενός μεγάλου τμήματος του κεφαλαίου να αναλάβει απευθείας τη διοίκηση, χωρίς τη διαμεσολάβηση του, αμφίβολης αποτελεσματικότητας, παραδοσιακού πολιτικού προσωπικού. Εκεί αποδίδουν την ανάληψη σειράς υπουργείων από εκατομμυριούχους, ή δισεκατομμυριούχους, οι οποίοι εμφανίζονται στο πολιτικό προσκήνιο ως επιτυχημένοι διαχειριστές των επιχειρήσεων τους και επομένως ικανοί να διαχειριστούν, κατ΄ ανάλογο τρόπο, τις κρατικές υποθέσεις. Είναι επίσης, ενδεικτικό το γεγονός ότι και η προεκλογική καμπάνια του Τραμπ στηρίχθηκε στην αντιπαράθεση του μοντέλου του επιτυχημένου επιχειρηματία, στο μοντέλο του παραδοσιακού πολιτικού, με υπόρρητη αναφορά στην υπεροχή της «ηθικής» της αγοράς, έναντι της «ηθικής» της πολιτικής.
Βεβαίως, πίσω από αυτή την αντιπαράθεση κρύβονται οι μεγάλες αντιθέσεις μεταξύ μερίδων του κεφαλαίου, τα συμφέροντα των οποίων συγκρούονται στο πεδίο της «παγκοσμιοποίησης» και της βαθιάς κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος. Ένα μεγάλο τμήμα του κεφαλαίου βλέπει να χάνει το έδαφος κάτω απ' τα πόδια του, από την εφαρμογή των περίφημων «τεσσάρων ελευθεριών» (της ελευθερίας της κίνησης των κεφαλαίων, της ελευθερίας της κίνησης των εμπορευμάτων, της ελευθερίας της κίνησης του εργατικού δυναμικού και της ελευθερίας στην παροχή υπηρεσιών), του ευαγγελίου της «παγκοσμιοποίησης».
Σ' αυτό το τμήμα του κεφαλαίου αναφέρθηκε ο Τραμπ στην ομιλία του, με το σύνθημα «Αγοράζετε αμερικανικά προϊόντα, προσλαμβάνετε Αμερικανούς», υποσχόμενος να περιορίσει το κύμα μετεγκατάστασης των βιομηχανιών από τις ΗΠΑ σε χώρες με φθηνότερο εργατικό δυναμικό και προειδοποιώντας για την επιβολή υψηλών δασμών στα εισαγόμενα προϊόντα. Η αναφορά του εξάλλου στο πρόγραμμα κατασκευής δρόμων, γεφυρών και άλλων υποδομών, για την αντιμετώπιση της ανεργίας, είχε μια έντονη γεύση «κεϋνσιανισμού», τον οποίο οι αναλυτές, στην πλειοψηφία τους, βαφτίζουν «προστατευτισμό».
Χωρίς να την αναφέρει ονομαστικά, η Κίνα ήταν ο στόχος του Τραμπ όταν αναφέρθηκε σε εκείνους που «ληστεύουν τον πλούτο μας», ενώ η επανάληψη του συνθήματος «Η Αμερική πρώτα» ήταν μια σαφής προειδοποίηση προς τους παραδοσιακούς συμμάχους των ΗΠΑ για την αλλαγή του δόγματος της εξωτερικής πολιτικής.
Θα ήταν αφελές να προσδιορίσει κανείς την πολιτική των ΗΠΑ τα επόμενα χρόνια με μόνο τεκμήριο τη προχθεσινή ομιλία Τραμπ. Μπορούμε, πάντως, να υποστηρίξουμε ότι η ομιλία του νέου Αμερικανού προέδρου προδιαγράφει μια περίοδο συγκρούσεων, αντιπαραθέσεων, αλλά και νέων συνθέσεων και συμμαχιών, στο πλαίσιο της αναζήτησης του καπιταλιστικού συστήματος για την έξοδο από τη χρόνια κρίση, με την αναδιάταξη των προτεραιοτήτων του ιμπεριαλισμού.
Δάνης Παπαβασιλείου
imerodromos.gr
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω