Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αν θέλει να γίνει πρωθυπουργός, όπως είναι θεμιτό να θέλει, πρέπει να αλλάξει επικοινωνιολόγους. Ή καλύτερα να δώσει στην επικοινωνία τεχνικό χαρακτήρα και να προτάξει την πολιτική.
Κατά τη γενική πεποίθηση ο Κυριάκος Μητσοτάκης έσβησε το πρώτο κερί του την ηγεσία της ΝΔ. με θετικό πρόσημο σε ό,τι αφορά το στόχο του προς την εκλογική νίκη - τουλάχιστον με τα σημερινά δεδομένα. Αλλά ακριβώς τις ημέρες των επετειακών πανηγυρισμών φάνηκε η άλλη πλευρά του φεγγαριού της πολιτικής παρουσίας του και οι παρατηρητικοί διέκριναν ότι υπάρχουν δυο Κυριάκοι: ο πραγματικός και ο εικονικός. Και στοιχηματίζουν πλέον ποιος θα καταπιεί τον άλλον.
Αν καταγράψει κάποιος τις δηλώσεις και τις δημόσιες εμφανίσεις του προέδρου της ΝΔ, θα διαπιστώσει ότι δια της λειτουργίας του ακυρώνει τη θεμελιώδη διακήρυξή του ότι αποτελεί φορέα του καινούργιου. Όλα όσα λέει και όσα κάνει στην ουσία είναι παλιά, παμπάλαια. Στη βάση τους υπάρχει η πανάρχαια πολιτικάντη διάθεση ψηφοθηρίας παντού και με κάθε τρόπο. Στο εποικοδόμημα υπάρχουν επικοινωνιακές τεχνικές αμερικανικού τύπου. Με άλλα λόγια ο Κυριάκος Μητσοτάκης που βλέπουμε είναι "στημένος". Είναι η εικόνα του και όχι ο εαυτός του. Στημένο σημαίνει και ψεύτικο.
Η σκηνοθεσία
Έτσι συνηθίζεται πλέον στην πολιτική, έστω για τους περισσότερους. Αλλά στην περίπτωση Κυριάκου είναι ολοφάνερο ότι δεν κάνει βήμα χωρίς κάποιος να έχει σκηνοθετήσει τη δημόσια παρουσία του. Η βάση της δράσης του δεν απέχει από την κλασσική λειτουργία των αρχηγών αξιωματικής αντιπολίτευσης: από τον Καραμανλή ως τον Τσίπρα. Το εποικοδόμημα όμως διαμορφώνεται με τις μεθόδους του Γ. Παπανδρέου, με τον οποίο ξεχωρίζει ως προς την προσωπική συγκρότηση, αλλά μοιάζει όλο και περισσότεροι ως προς τα μέσα που χρησιμοποιεί για να αποκτήσει μια εξουσία - την οποία δείχνει να αντιλαμβάνεται ως κληρονομικό δικαίωμα - όπως και ο ΓΑΠ.
Ο Κυριάκος επικαλείται το νέο και πράττει το παλιό, με την ίδια ευκολία και στις δυο περιπτώσεις. Υπάρχει περισσότερο με τη virtual εικόνα που του διαμορφώνει ένα διευρυμένοι επικοινωνιακό επιτελείο - καλοπληρωμένο προφανώς - προσπαθώντας να τον τοποθετήσει στην κοινωνία και «κοντά στο λαό». Ήτοι να απομακρύνει την εικόνα του πορφυρογέννητου, που προσπαθούσε να αναδείξει μόλις προ πενταετίας ο σημερινός του αντιπρόεδρός του Άδωνις Γεωργιάδης.
Πότε τον βλέπουμε στο δρόμο να αγοράζει «τυχαία» τη «Σχεδία», πότε κάνει μια στάση στο Da Capo για το πρωινό καφεδάκι του και πότε πέφτει πάλι «τυχαία» σε μια σύναξη της παρέας παιδιών του και τα λένε χαλαρά.
Όμως αυτό ακριβώς το «κόνσεπτ», να δείξει ένας από όλους, είναι που τον προδίδει. Περισσότερο και από εκείνο το ατυχές βράδυ στη Βουλή που κατήγγειλε τον Τσίπρα γιατί στη νεότητά του μετείχε στις καταλήψεις ενώ ο ίδιος πήρε τρία πτυχία - άρα είναι καλύτερο πρότυπο. Χωρίς βέβαια να επεκταθεί στις προϋποθέσεις που του έφεραν αυτά τα πτυχία. Ή γιατί, όπως και πολλοί άλλοι, έσπευσε σε αμερικανικά πανεπιστήμια και όχι π.χ. στη Σορβόννη. Με τον ίδιο τρόπο τον ακυρώνει η σκηνοθεσία των τελευταίων εμφανίσεων του. Ας δούμε μερικά παραδείγματα.
Επικοινωνία αντί για πολιτική
Πρώτο. Ο πρόεδρος της ΝΔ εμφανίστηκε αιφνιδιαστικά στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός για επιθεώρηση. Παλιά πατέντα όλων των πολιτικών - κατά την οποία ο αιφνιδιασμός αφορά τους άλλους, οι ημέτεροι προϊδεάζονταν για να διαμορφώνουν «κοινό» και προστατευτική ασπίδα.
Αλλά τον εξέθεσε η εικόνα. Δίπλα του υπήρχε ως συνοδός - στην απροετοίμαστη επίσκεψη - βουλευτής του, προερχόμενος από το παλαιό ΠΑΣΟΚ - το οποίο εγκατέλειψε ενιστάμενος για το Μνημόνιο - το οποίο τώρα ψηφίζει. Οι παλαιοί Πασόκοι όταν κατευθύνονται στον ΣΥΡΙΖΑ είναι «ορφανά του Άκη». Όταν βρίσκουν στέγη στη ΝΔ - του Σαμαρά πρώτα και του Κυριάκου τώρα - είναι ανανεωτές του δημόσιου βίου.
Δεύτερο. Αιφνιδίως στο γραφείο του προέδρου της ΝΔ εμφανίστηκε ο τραγουδιστής Αντώνης Ρέμος. Καλλιτέχνης, όχι και τόσο του ποιοτικού τραγουδιού, αν λάβουμε υπόψη ότι ο μεγάλος Καραμανλής έκανε παρέα με τον Χατζηδάκι. Φίρμα της νύχτας και των ξεσάλωτων πάρτι της φοροδιαφυγής, της πρόκλησης και της ξεφτίλας στη Μύκονο. Προφανώς κλήθηκε σε μια στημένη συνάντηση το μήνυμα της οποίας δεν περιποιεί ιδιαίτερη τιμή σε κάποιον που απευθύνεται στην πάσχουσα νεολαία.
Πολλοί θυμήθηκαν τη προσπάθεια της ΝΔ να ανοιχτεί στον καλλιτεχνικό κόσμο με τον Ρόμπερτ Ουίλιαμς και τη Μπέσυ Αργυράκη στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Άλλοι αντέταξαν ότι μπορεί να είδε τον Ρέμο αλλά συνομίλησε και με τον Ράμφο - χωρίς να καταλαβαίνουν ότι αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα: να μην ξεχωρίζει τον Ρέμο από τον Ράμφο.
Είναι φανερό ότι οι επικοινωνιολόγοι του οργανώνουν την προσέγγιση επιμέρους κοινών. Σε ένα τέτοιο κοινό, λούμπεν κατά βάση, στόχευσαν όταν τον έστειλαν να εξομολογείται στην Τατιάνα, ιέρεια των ριάλιτι - λες και ενδιαφέρει κανέναν «πώς έσωσε τον γάμο του» - ενώ όπου να 'ναι θα τον δούμε και στη βασίλισσα των πρωινάδικων. Αν αφεθείς στα χέρια των «ειδικών» θα υποστείς κάθε είδους αμερικανιά. Ωστόσο, αν προσπαθείς να κάνεις πολιτική προτάσσοντας τα παιδιά και την οικογένειά σου, να μην παραπονεθείς όταν οι άλλοι θα σε χτυπήσουν εκεί.
Τρίτο. Μετά από όλα αυτά ο πρόεδρος της ΝΔ άλλαξε γήπεδο και έδωσε σοβαρή πολιτική συνέντευξη στον «ΑΛΦΑ». Το σύστημα που τον υποστηρίζει την ανέδειξε στα μίντια. Το πινγκ πονγκ με το Μαξίμου λειτούργησε και τα παρακμιακά αντανακλαστικά των Συριζαίων λειτούργησαν προσθετικά. Όλα ωραία και καλά και πάμε για άλλα.
Μόνο που αυτή η συνέντευξη ήταν υπόδειγμα παλαιοκομματισμού. Στον κεντρικό της άξονα υπόσχονταν αυτά που είναι βέβαιο ότι δεν μπορεί να κάνει, αν γίνει πρωθυπουργός. Π.χ. σε μια οικονομία σαν την ελληνική, που βρίσκεται επιπλέον υπό ασφυκτικό διεθνή οικονομικό έλεγχο, δεν μπορείς να μειώσεις τους φόρους σε δυο χρόνια.
Επικαλούμενος ότι θα “πείσει τους δανειστές” απλώς επαναλαμβάνει το τρικ του Τσίπρα, που θα έκανε την Μέρκελ... να μην μπορεί να αρνηθεί όσα θα της πρότεινε.
Ήταν επίσης κήρυγμα κατά της ...πολιτικής. Λέγοντας ότι δεν θα επιλέξει υποψήφιους από το κόμμα του, ή ότι θα βρει υπουργούς ...από την αγορά, καταργεί την πολιτική και μετατρέπει το κόμμα σε Ανώνυμη Εταιρία.
Τέλος, ήταν αυταρχικό διάγγελμα. Υποσχόμενος να «καθαρίσει τα Εξάρχεια» έρχεται σε αντίθεση με βασικούς κανόνες της συνταγματικής τάξης. Τι ακριβώς σημαίνει «καθαρίζω» τα Εξάρχεια και από ποιους; Θα ψεκάσει; Θα βάλει μπουλντόζες; Θα κατεβάσει το στρατό; Η προσπάθειά του να απευθυνθεί αφενός στην ανασφάλεια και αφετέρου στα κατώτερα αισθήματα του πληθυσμού - αλά Σαμαρά - ξενίζει για ένα άνθρωπο που εν πάση περιπτώσει έχει ανοιχτούς ορίζοντες.
Οι «αντιεξουσιαστές» δεν είναι «φυτώριο τρομοκρατών», όπως λέει, αλλά ιστορικό φαινόμενο με κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις που δεν εκριζώνονται ...ούτε χρειάζεται να εκριζωθεί. Οι ποινικές παραβάσεις δεν αντιμετωπίζονται με τον ανατριχιαστικό κανόνα της συλλογικής ευθύνης, αλλά στην ευνομούμενη πολιτεία αφορούν πρόσωπα τα οποία πρέπει να εντοπιστούν και να οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη με συγκεκριμένο κατηγορητήριο, για συγκεκριμένες πράξεις. Ο αταβισμός από την εποχή του ιδιώνυμου και της μετεμφυλιακής Δεξιάς, δεν είναι και πολύ δημοκρατική αντίληψη.
Στο δρόμο του ΓΑΠ
Αρκετά ως εδώ και πάμε για το συμπέρασμα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι σοβαρός άνθρωπος, ευπρεπής, με γνώσεις και ανοιχτό μυαλό. Προφανώς και με ικανότητες, αφού κατάφερε να γίνει αρχηγός στο κόμμα του κόντρα στις προβλέψεις. Αν θέλει όμως να γίνει πρωθυπουργός, όπως είναι θεμιτό να θέλει, πρέπει να αλλάξει επικοινωνιολόγους. Ή καλύτερα να δώσει στην επικοινωνία τεχνικό χαρακτήρα και να προτάξει την πολιτική.
Προφανώς είναι πρωθυπουργήσιμος πολιτικός, αλλά όχι εκτός χρόνου και εκτός πολιτικής. Πίσω από την ειδυλλιακή γι’ αυτόν εικόνα που διαμορφώνουν οι συνεργάτες του, κρύβεται μια αντίφαση:
Από τη μια υπάρχει ο ίδιος ως φορέας ιδεών και απόψεων που έχουν το ενδιαφέρον τους. Από την άλλη ένα ομοίωμά του που κατασκευάζεται καθημερινά για δημόσια κατανάλωση μέσω των μίντια.
Το πρώτο μπορεί να τον πάει κάπου, να κινηθεί με πρόγραμμα, πολιτικό περιεχόμενο και προσωπική συνέπεια. Το δεύτερο το μόνο στο οποίο θα μπορούσε να τον πάει είναι εκεί που πήγε και τον Γ. Παπανδρέου: στην κατάκτηση μιας εξουσίας που θα αποδεχθεί φούσκα. Για να καταλήξει κι αυτός ένα ακόμη θύμα της εικόνας του.
anoixtoparathyro.gr
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω