Το κτίριο που παλαιότερα λειτούργησε ως πρατήριο - super market της ΕΑΣ Έβρου στη Νέα Χηλή, σήμερα είναι εγκαταλελειμμένο και ρημάζει στην κυριολεξία ενώ θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και να γίνει ένα πολιτιστικό - πνευματικό κέντρο.
Περιδιαβαίνοντας, έπειτα από πάρα πολλά χρόνια, τον τόπο όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα, δεν πίστευα στα μάτια μου από αυτό που έβλεπα μπροστά μου.
Τότε, νέα της εποχής, κυνηγώντας τα δικά μου όνειρα, άφηνα πίσω μου ένα χωριό με τριακόσιους περίπου κατοίκους. Το χωριό παραθαλάσσιο, χτισμένο από πρόσφυγες του Εύξεινου Πόντου - Χηλήτες και Πόντιους - απείχε μόλις 3 χιλ. από την πόλη της Αλεξανδρούπολης. Η αλήθεια είναι πως το χωριό δεν γνώρισε την απομόνωση άλλων χωριών της ενδοχώρας του Έβρου, καθώς ο κεντρικός του δρόμος ένωνε την Αλεξανδρούπολη με την υπόλοιπη Ελλάδα και τα καλοκαίρια γινόταν πόλος έλξης τουριστών, οι οποίοι περνούσαν εδώ μεγάλα διαστήματα των καλοκαιρινών τους διακοπών.
Επιστρέφοντας το καλοκαίρι στη γενέτειρά μου συνάντησα ένα προάστιο της Αλεξανδρούπολης, με σχεδόν 4.000 κατοίκους. Στη θέση των παλιών σπιτιών ορθώνονται σήμερα άλλα σύγχρονα - δυστυχώς και πολλές πολυκατοικίες, που καταστρέφουν την όλη εικόνα της περιοχής. Αυτό όμως είναι ένα γενικότερο πρόβλημα (και δεν είναι της παρούσης για σχολιασμό και κριτική)...
Ο λόγος που γράφω αυτήν την επιστολή είναι άλλος. Κατά την περιδιάβασή μου στη Νέα Χηλή, επισκέφτηκα το χώρο όπου τα πρώτα χρόνια οι πρόσφυγες κάτοικοι του χωριού, που κατέφτασαν το '22, λειτουργούσαν την εκκλησία τους. Τον Άγιο Γεώργιο.
Στη θέση αυτή σήμερα υπάρχει ένα μικρό παρεκκλήσι. Το εκκλησάκι χτίστηκε με χρήματα του πρώην Αγροτικού Συνεταιρισμού της Νέας Χηλής, υπό την προεδρία του κ. Θεόδωρου Παπαδόπουλου (Μέλη του Δ.Σ. ήταν τότε ο Δημήτρης Μελίδης (+) και οι κ. Άννα Ηλιάδη, Γιώργος Χούμπης και Ιωάννης Παπαδόπουλος).
Το εκκλησάκι, όπως μου είπε ο τέως πρόεδρος του συνεταιρισμού κ. Θεόδωρος Παπαδόπουλος στην πρόσφατη συνάντησή μας, χτίστηκε σε ανάμνηση της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, που είχαν φτιάξει οι πατεράδες τους. Εκεί γίνονταν οι διάφορες κοινωνικές τους εκδηλώσεις (φωτό).
Ενημερωτικά, σε αρκετά κοντινό οικόπεδο, από την άλλη πλευρά του κεντρικού δρόμου, θεμελιώθηκε το 1953 ο νέος ναός του Αγίου Γεωργίου (ο γνωστός πέτρινος για τους κατοίκους του χωριού), ενώ σήμερα δίπλα στον πέτρινο ορθώνεται ένας ακόμη μεγαλύτερος ναός, η δημιουργία του οποίου κρίθηκε αναγκαία για να καλύψει τις ανάγκες των κατοίκων της Νέας Χηλής που αυξήθηκαν με γεωμετρική πρόοδο.
Δίπλα ακριβώς στο μικρό εκκλησάκι βρίσκεται η αποθήκη του πρώην Αγροτικού Συνεταιρισμού της Νέας Χηλής (σήμερα ο Αγροτικός Συνεταιρισμός δεν υφίσταται). Το κτίριο αυτό παλαιότερα λειτούργησε και ως πρατήριο (Super Market) της ΕΑΣ Έβρου, εξυπηρετώντας τους κατοίκους του χωριού.
Το εν λόγω οικόπεδο παραχωρήθηκε στο Συνεταιρισμό της Ν. Χηλής για την ανέγερση αποθήκης, από την τέως Νομαρχία Έβρου το 1957. Σήμερα έχει περιέλθει στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης - Δ/νση Πολιτικής Γης, τμήμα Διαχ. Ακινήτων.
Αργότερα, φεύγοντας από την Αλεξανδρούπολη και επιστρέφοντας στη Σύρο όπου ζω, πληροφορήθηκα ότι ο Πολιτιστικός Σύλλογος της Νέας Χηλής «Άγιος Γεώργιος» είχε ζητήσει παλαιότερα το κτίριο αυτό για να στεγαστεί. Δυστυχώς όμως οι ενέργειές του δεν είχαν την αναμενόμενη έκβαση, με αποτέλεσμα ο σύλλογος να αναγκάζεται να μισθώνει αίθουσα για τις ανάγκες του.
Σήμερα με το σύλλογο επαναφέραμε το θέμα στο προσκήνιο, αποστέλλοντας αρμοδίως, την όλη αλληλογραφία καθώς και τις ενέργειες που κάναμε έως σήμερα, τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και σε συλλογικό (η σχετική αλληλογραφία έχει αποσταλεί στην Περιφερειακή Ενότητα Έβρου και στο Δήμο Αλεξανδρούπολης στις 13/11, 2/12/2016 και 16/1/2017 αντίστοιχα).
Το κτίριο αυτό, όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες, ρημάζει στην κυριολεξία ενώ θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και να γίνει ένα Πολιτιστικό - Πνευματικό Κέντρο για τη Νέα Χηλή. Ως τέτοια αίθουσα θα μπορεί να φιλοξενεί διάφορες πολιτιστικές δράσεις και κυρίως να γίνει πόλος έλξης για τα παιδιά π.χ. παιδική βιβλιοθήκη, παιδικό θεατρικό εργαστήρι αλλά και πολλών άλλων πολιτιστικών δράσεων.
Κλείνοντας, πιστεύω ότι ο εν λόγω σύλλογος μπορεί να αποτελέσει τον θεματοφύλακα των παραδόσεων και της ιστορίας αυτού του τόπου.
Ήδη το Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Ν. Χηλής «Άγιος Γεώργιος» έχει αναλάβει να ευπρεπίσει το κηπάριο όπου φιλοξενείται το μικρό εκκλησάκι και να τελέσει σύντομα μνημόσυνο, στη μνήμη όλων των κατοίκων που έχτισαν τη Νέα Χηλή (Χηλήτες και Πόντιοι) και που σήμερα δε βρίσκονται κοντά μας.
Εύχομαι οι αρμόδιοι να πράξουν τα δέοντα ώστε η Νέα Χηλή να αποκτήσει το Πολιτιστικό Κέντρο που της αξίζει και όπως είπε και ο αείμνηστος Γεώργιος Κανδηλάπτης για το Δημοτικό Σχολείο της Νέας Χηλής «εστέ βέβαιοι ότι θα ανεγείρητε εν αθάνατον μνημείον της ενδόξου και καρποφόρου υπουργείας σας, αφού πρόκειται περί μορφωτικού σκοπού».
Με εκτίμηση
Ουρανία Πανταζίδου
Υποπλοίαρχος Π.Ν. (ε.α.)
[post_ads]
Τότε, νέα της εποχής, κυνηγώντας τα δικά μου όνειρα, άφηνα πίσω μου ένα χωριό με τριακόσιους περίπου κατοίκους. Το χωριό παραθαλάσσιο, χτισμένο από πρόσφυγες του Εύξεινου Πόντου - Χηλήτες και Πόντιους - απείχε μόλις 3 χιλ. από την πόλη της Αλεξανδρούπολης. Η αλήθεια είναι πως το χωριό δεν γνώρισε την απομόνωση άλλων χωριών της ενδοχώρας του Έβρου, καθώς ο κεντρικός του δρόμος ένωνε την Αλεξανδρούπολη με την υπόλοιπη Ελλάδα και τα καλοκαίρια γινόταν πόλος έλξης τουριστών, οι οποίοι περνούσαν εδώ μεγάλα διαστήματα των καλοκαιρινών τους διακοπών.
Επιστρέφοντας το καλοκαίρι στη γενέτειρά μου συνάντησα ένα προάστιο της Αλεξανδρούπολης, με σχεδόν 4.000 κατοίκους. Στη θέση των παλιών σπιτιών ορθώνονται σήμερα άλλα σύγχρονα - δυστυχώς και πολλές πολυκατοικίες, που καταστρέφουν την όλη εικόνα της περιοχής. Αυτό όμως είναι ένα γενικότερο πρόβλημα (και δεν είναι της παρούσης για σχολιασμό και κριτική)...
Ο λόγος που γράφω αυτήν την επιστολή είναι άλλος. Κατά την περιδιάβασή μου στη Νέα Χηλή, επισκέφτηκα το χώρο όπου τα πρώτα χρόνια οι πρόσφυγες κάτοικοι του χωριού, που κατέφτασαν το '22, λειτουργούσαν την εκκλησία τους. Τον Άγιο Γεώργιο.
Στη θέση αυτή σήμερα υπάρχει ένα μικρό παρεκκλήσι. Το εκκλησάκι χτίστηκε με χρήματα του πρώην Αγροτικού Συνεταιρισμού της Νέας Χηλής, υπό την προεδρία του κ. Θεόδωρου Παπαδόπουλου (Μέλη του Δ.Σ. ήταν τότε ο Δημήτρης Μελίδης (+) και οι κ. Άννα Ηλιάδη, Γιώργος Χούμπης και Ιωάννης Παπαδόπουλος).
Το εκκλησάκι, όπως μου είπε ο τέως πρόεδρος του συνεταιρισμού κ. Θεόδωρος Παπαδόπουλος στην πρόσφατη συνάντησή μας, χτίστηκε σε ανάμνηση της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, που είχαν φτιάξει οι πατεράδες τους. Εκεί γίνονταν οι διάφορες κοινωνικές τους εκδηλώσεις (φωτό).
Ενημερωτικά, σε αρκετά κοντινό οικόπεδο, από την άλλη πλευρά του κεντρικού δρόμου, θεμελιώθηκε το 1953 ο νέος ναός του Αγίου Γεωργίου (ο γνωστός πέτρινος για τους κατοίκους του χωριού), ενώ σήμερα δίπλα στον πέτρινο ορθώνεται ένας ακόμη μεγαλύτερος ναός, η δημιουργία του οποίου κρίθηκε αναγκαία για να καλύψει τις ανάγκες των κατοίκων της Νέας Χηλής που αυξήθηκαν με γεωμετρική πρόοδο.
Δίπλα ακριβώς στο μικρό εκκλησάκι βρίσκεται η αποθήκη του πρώην Αγροτικού Συνεταιρισμού της Νέας Χηλής (σήμερα ο Αγροτικός Συνεταιρισμός δεν υφίσταται). Το κτίριο αυτό παλαιότερα λειτούργησε και ως πρατήριο (Super Market) της ΕΑΣ Έβρου, εξυπηρετώντας τους κατοίκους του χωριού.
Το εν λόγω οικόπεδο παραχωρήθηκε στο Συνεταιρισμό της Ν. Χηλής για την ανέγερση αποθήκης, από την τέως Νομαρχία Έβρου το 1957. Σήμερα έχει περιέλθει στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης - Δ/νση Πολιτικής Γης, τμήμα Διαχ. Ακινήτων.
Αργότερα, φεύγοντας από την Αλεξανδρούπολη και επιστρέφοντας στη Σύρο όπου ζω, πληροφορήθηκα ότι ο Πολιτιστικός Σύλλογος της Νέας Χηλής «Άγιος Γεώργιος» είχε ζητήσει παλαιότερα το κτίριο αυτό για να στεγαστεί. Δυστυχώς όμως οι ενέργειές του δεν είχαν την αναμενόμενη έκβαση, με αποτέλεσμα ο σύλλογος να αναγκάζεται να μισθώνει αίθουσα για τις ανάγκες του.
Σήμερα με το σύλλογο επαναφέραμε το θέμα στο προσκήνιο, αποστέλλοντας αρμοδίως, την όλη αλληλογραφία καθώς και τις ενέργειες που κάναμε έως σήμερα, τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και σε συλλογικό (η σχετική αλληλογραφία έχει αποσταλεί στην Περιφερειακή Ενότητα Έβρου και στο Δήμο Αλεξανδρούπολης στις 13/11, 2/12/2016 και 16/1/2017 αντίστοιχα).
Το κτίριο αυτό, όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες, ρημάζει στην κυριολεξία ενώ θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και να γίνει ένα Πολιτιστικό - Πνευματικό Κέντρο για τη Νέα Χηλή. Ως τέτοια αίθουσα θα μπορεί να φιλοξενεί διάφορες πολιτιστικές δράσεις και κυρίως να γίνει πόλος έλξης για τα παιδιά π.χ. παιδική βιβλιοθήκη, παιδικό θεατρικό εργαστήρι αλλά και πολλών άλλων πολιτιστικών δράσεων.
Κλείνοντας, πιστεύω ότι ο εν λόγω σύλλογος μπορεί να αποτελέσει τον θεματοφύλακα των παραδόσεων και της ιστορίας αυτού του τόπου.
Ήδη το Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Ν. Χηλής «Άγιος Γεώργιος» έχει αναλάβει να ευπρεπίσει το κηπάριο όπου φιλοξενείται το μικρό εκκλησάκι και να τελέσει σύντομα μνημόσυνο, στη μνήμη όλων των κατοίκων που έχτισαν τη Νέα Χηλή (Χηλήτες και Πόντιοι) και που σήμερα δε βρίσκονται κοντά μας.
Εύχομαι οι αρμόδιοι να πράξουν τα δέοντα ώστε η Νέα Χηλή να αποκτήσει το Πολιτιστικό Κέντρο που της αξίζει και όπως είπε και ο αείμνηστος Γεώργιος Κανδηλάπτης για το Δημοτικό Σχολείο της Νέας Χηλής «εστέ βέβαιοι ότι θα ανεγείρητε εν αθάνατον μνημείον της ενδόξου και καρποφόρου υπουργείας σας, αφού πρόκειται περί μορφωτικού σκοπού».
Με εκτίμηση
Ουρανία Πανταζίδου
Υποπλοίαρχος Π.Ν. (ε.α.)
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω