Η κοινωνία ωστόσο δεν μπορεί να ανεχτεί άλλο αυτόν τον ξεπεσμό. Ζητείται άμεσα ελπίδα. Και μέχρι τότε, λιγότερες μεταδόσεις των συνεδριάσεων της Βουλής.
Πώς το λένε οι (ακραίοι και κυνικοί) εραστές του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού… Α, ναι... Η αγορά αυτορρυθμίζεται. Το ίδιο ισχύει και για τη Δημοκρατία. Για τον Κοινοβουλευτισμό. Ή τουλάχιστον, αυτό θα έπρεπε να ισχύει...
Ακόμη μια κακόγουστη παράσταση, σαν και αυτή που παρακολουθήσαμε στη Βουλή την Τετάρτη, με αφορμή το πόρισμα για τα δάνεια των κομμάτων, ήρθε να λειτουργήσει ως “χρυσός χορηγός” των άκρων.
Φωνές, ένταση, χαριτωμενιές, πλιάτσικο σε ατάκες και μια εικόνα που δεν παραπέμπει σε Κοινοβούλιο κανονικής χώρας ήταν τα στοιχεία που ενίσχυσαν την απαξίωση του πολιτικού συστήματος. Την αποστροφή προς όσους… θέλουν να μας σώσουν.
Μια Βουλή… για τα πανηγύρια, τείνει πλέον να καταστεί δραματική συνήθεια για τον μέσο πολίτη, ο οποίος σηκώνει στις πλάτες του το μαρτύριο της οικονομικής καταστροφής λόγω των Μνημονίων. Σε συνδυασμό με την ευρεία επικράτηση κοινωνικής κατάθλιψης και μελαγχολίας, που αποτελεί την πρώτη ύλη για πολύ επικίνδυνες καταστάσεις.
Το χειρότερο πολιτικό δυναμικό στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, εξαντλείται στο να... αλληλοσυγχαίρεται για ατάκες που εκστομίζει, και να προσπερνά τη σκανδαλώδη ανεπάρκειά του, με την αποθέωση που γνωρίζει από τα (συνήθως πληρωμένα) τρολ των social media.
Η κοινωνία ωστόσο δεν μπορεί να ανεχτεί άλλο αυτόν τον ξεπεσμό. Ζητείται άμεσα ελπίδα. Και μέχρι τότε, λιγότερες μεταδόσεις των συνεδριάσεων της Βουλής.
Πηγή: ysterografa.gr
[post_ads]
Ακόμη μια κακόγουστη παράσταση, σαν και αυτή που παρακολουθήσαμε στη Βουλή την Τετάρτη, με αφορμή το πόρισμα για τα δάνεια των κομμάτων, ήρθε να λειτουργήσει ως “χρυσός χορηγός” των άκρων.
Φωνές, ένταση, χαριτωμενιές, πλιάτσικο σε ατάκες και μια εικόνα που δεν παραπέμπει σε Κοινοβούλιο κανονικής χώρας ήταν τα στοιχεία που ενίσχυσαν την απαξίωση του πολιτικού συστήματος. Την αποστροφή προς όσους… θέλουν να μας σώσουν.
Μια Βουλή… για τα πανηγύρια, τείνει πλέον να καταστεί δραματική συνήθεια για τον μέσο πολίτη, ο οποίος σηκώνει στις πλάτες του το μαρτύριο της οικονομικής καταστροφής λόγω των Μνημονίων. Σε συνδυασμό με την ευρεία επικράτηση κοινωνικής κατάθλιψης και μελαγχολίας, που αποτελεί την πρώτη ύλη για πολύ επικίνδυνες καταστάσεις.
Το χειρότερο πολιτικό δυναμικό στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, εξαντλείται στο να... αλληλοσυγχαίρεται για ατάκες που εκστομίζει, και να προσπερνά τη σκανδαλώδη ανεπάρκειά του, με την αποθέωση που γνωρίζει από τα (συνήθως πληρωμένα) τρολ των social media.
Η κοινωνία ωστόσο δεν μπορεί να ανεχτεί άλλο αυτόν τον ξεπεσμό. Ζητείται άμεσα ελπίδα. Και μέχρι τότε, λιγότερες μεταδόσεις των συνεδριάσεων της Βουλής.
Πηγή: ysterografa.gr
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω