Αλεξανδρούπολη: Οι εργασίες του αγωγού TAP έφεραν στο φως ναό του 4ου-6ου μ.Χ. αιώνα

Ευρήματα σημαντικής αρχαιολογικής αξίας απεκάλυψαν οι εργασίες εκσκαφής για τη διέλευση των σωληνώσεων του αγωγού φυσικού αερίου TAP στην περιοχή του Άβαντα Αλεξανδρούπολης.

Ολόκληρη η κάτοψη και τα θεμέλια ενός ναού, παλαιοχριστιανικών ή μεσοβυζαντινών χρόνων, ήρθαν στο φως στην περιοχή του Άβαντα, μόλις 10 χιλιόμετρα από την Αλεξανδρούπολη, στη διάρκεια των εργασιών εγκατάστασης του αγωγού φυσικού αερίου TAP.

Οι αρχαιολόγοι χρονολογούν το σπουδαίο αυτό εύρημα στον 4ο-6ο μ.Χ. αιώνα, χωρίς να μπορούν ακόμη να πουν με βεβαιότητα αν ανάγεται στους παλαιοχριστιανικούς ή στους μεσοβυζαντινούς χρόνους.

Το εντυπωσιακό με τον ναό είναι πως έχει σωθεί ολόκληρη η κάτοψη και η θεμελίωσή του, κάτι που είναι εξαιρετικά σπάνιο για τα παλαιοχριστιανικά μνημεία, ενώ έχουν επίσης βρεθεί νομίσματα, σκεύη και άλλα κινητά ευρήματα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι εργασίες κατασκευής του αγωγού έχουν σταματήσει στην περιοχή και οι αρχαιολόγοι της Εφορείας Αρχαιοτήτων Έβρου, που ενημερώθηκαν από την τεχνική εταιρεία που έχει αναλάβει το έργο του αγωγού, έχουν φωτογραφίσει τα αρχιτεκτονικά μέλη του ναού - έχουν πάρει και αεροφωτογραφίες - και έχουν καταγράψει τα κινητά ευρήματα.

Η ανασκαφή συνεχίζεται, ενώ τις επόμενες μέρες θα ξεκινήσει η μελέτη του υλικού και πληροφορίες αναφέρουν ότι το σημαντικό αυτό εύρημα θα παρουσιαστεί σε έναν χρόνο στην 31η Επιστημονική Συνάντηση για το Αρχαιολογικό Έργο στη Μακεδονία και στη Θράκη.

Φράγκικοι πύργοι

Ο Άβαντας έχει αρχαιολογικό ενδιαφέρον, καθώς συνυπάρχουν τείχη μυκηναϊκής, κλασικής και βυζαντινής εποχής, οχυρωματικοί πύργοι ύψους 5-8 μέτρων, αλλά και το κάστρο του που βρίσκεται στο ύψωμα Μπαζ-Τεπέ και χρονολογείται στον 13ο αιώνα.

Στα νότια του σημερινού οικισμού υπάρχουν οι φράγκικοι πύργοι των Γατελούζων του 15ου αιώνα, ενώ σε ένα φαράγγι δυτικά, υπάρχουν σπήλαια σε ένα από τα οποία βρίσκεται ο βραχώδης ναός των Αγίων Θεοδώρων, με αγιογραφίες που πρέπει να έγιναν σε δύο φάσεις: η πρώτη χρονολογείται στο τέλος του 11ου αιώνα και ανήκει στη λεγόμενη «μοναστική» τεχνοτροπία και η δεύτερη στην αλλαγή του 12ου με τον 13ο αιώνα και διακρίνεται από τα χαρακτηριστικά της λεγόμενης «μεταβατικής» εποχής, ενώ γενικά το εικονογραφικό πρόγραμμα αντανακλά τη μεγάλη παράδοση των αγιογραφιών της Κωνσταντινούπολης.

Πηγή: Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ
[post_ads]