Επιστολή του κ. Βασίλη Τσαουσίδη, Καθηγητή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης;
Η μεθόδευση ξεκίνησε καταρχάς από έναν κατά παραγγελία έλεγχο που ανατέθηκε σε τρεις «συναδέλφους» τους οποίους διόρισε ο κ. Μπότσαρης και στους οποίους προσδόθηκε κατ’ επίφαση ο χαρακτήρας του πραγματογνώμονα. Ο έλεγχος αυτός διενεργήθηκε από προδήλως αναρμόδια όργανα, αφού ούτε ο ορίσας ούτε οι ορισθέντες διαθέτουν οποιαδήποτε αρμοδιότητα να διενεργούν έλεγχο επί προγραμμάτων τα οποία ανατίθενται από όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης έπειτα από διεθνείς, εξαιρετικά ανταγωνιστικές και αξιοκρατικές διαδικασίες. Πέραν της πρόδηλης αναρμοδιότητας όμως, οι δήθεν πραγματογνώμονες δεν διέθεταν καμία αποδεδειγμένα σχετική επιστημονική εμπειρία, η οποία είναι απαραίτητη, για να διενεργηθεί τέτοιος έλεγχος. Κατέληξαν δε σε συμπεράσματα σχετικά με τη μη επιτυχή ολοκλήρωση του έργου SPICE. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι κατά την άποψη των αυθεντικών διεθνών πραγματογνωμόνων το ερευνητικό έργο SPICE ενίσχυσε το επιστημονικό πεδίο της διαστημικής διαδικτύωσης και διαφήμισε το Δημοκρίτειο διεθνώς.
Στο παρακάτω βίντεο παρουσιάζονται λεπτομερώς οι δράσεις του έργου.
Η επιτροπή ερευνών, βασιζόμενη σε απόκρυψη κρίσιμων στοιχείων και αποφάσεων του τμήματος ΗΜ&ΜΥ, αλλά και στους πραγματογνώμονες που προσποιούνται ότι αγνοούν ακόμη και αποφάσεις στη λήψη των οποίων οι ίδιοι είχαν συμμετάσχει, κατέληξε στο αδιανόητο συμπέρασμα ότι το εργαστήριό μου είναι ανύπαρκτο. Προχωρώντας ακόμη περισσότερο διατύπωσε το εξωφρενικό συμπέρασμα ότι εφόσον είναι ανύπαρκτο το εργαστήριο, αυτονοήτως δεν υπάρχει ούτε ο εξοπλισμός, τον οποίο υπονοείται εμμέσως έχω οικειοποιηθεί προσωπικά!!! Με βάση το ανωτέρω δήθεν πόρισμα, η Επιτροπή Ερευνών εισηγήθηκε στη Σύγκλητο την αναστολή των έργων του Πανεπιστημίου στα οποία είμαι επιστημονικά υπεύθυνος. Η Σύγκλητος υιοθετώντας εξ ολοκλήρου την μεθοδευμένη εισήγηση της Επιτροπής Ερευνών αγνόησε το συνταγματικό μου δικαίωμα να ακουστεί και η άποψή μου, με αποτέλεσμα να εξακολουθεί να διαστρεβλώνεται η πραγματικότητα. Σημειωτέον ότι πολλά μέλη της Συγκλήτου συμμετείχαν και στη διαδικασία ενώπιον της επιτροπής ερευνών. Με τη συμπεριφορά της αυτή, η Σύγκλητος σταμάτησε, σπίλωσε και στιγμάτισε τα διεθνή έργα του ΔΠΘ με το μεγαλύτερο επιστημονικό κύρος και διέλυσε τη μεγαλύτερη ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου μας.
Περαιτέρω, η νομιμοποίηση της ανωτέρω προσχηματικής και μεθοδευμένης διαδικασίας έδωσε τη δυνατότητα στον Πρύτανη να συμπεριλάβει όλα τα ανωτέρω ψευδή στοιχεία σε μηνυτήρια αναφορά προκειμένου να ανοίξει το δρόμο για την άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος μου, σε μια υπόθεση όπου δεν υπάρχει ούτε παραπονούμενος ως προς την εκτέλεση του συνόλου του έργου ούτε αμφισβήτηση από τους αρμόδιους αποδέκτες του έργου έστω και για ένα ευρώ. Αν, δε, λάβει κανείς υπόψη του ότι από την κατάθεση της μηνυτήριας αναφοράς (16 Ιουνίου 2016) του κ. Καραμπίνη σε βάρος μου ουδέποτε έχω κληθεί μέχρι σήμερα - δηλαδή ούτε πριν ούτε μετά την άσκηση ποινικής δίωξης κλήθηκα να εκφέρω καθ’ οιονδήποτε τρόπο τις απόψεις μου, αντιλαμβάνεται πόσο ευκολότερο έγινε το έργο της πλήρους κατασυκοφάντησής μου. Με τον τρόπο αυτό και με δεδομένο ότι δεν κλήθηκα ούτε ενώπιον του Πειθαρχικού Συμβουλίου έγινε ευκολότερο το έργο του διορισμένου από τον κ. Καραμπίνη εκπροσώπου του Πανεπιστημίου που συμμετέχει στη σύνθεση του Πειθαρχικού Συμβουλίου μελών ΔΕΠ να παραπλανήσει τα υπόλοιπα τέσσερα μέλη του Συμβουλίου. Έτσι με τη μεθόδευση αυτή εμφανίστηκε μια πλασματική βαρύτητα στα δήθεν διαπραχθέντα από εμένα ποινικά αδικήματα, η οποία δήθεν βαρύτητα δικαιολογούσε το να τεθώ προσωρινά σε καθεστώς αποχής από τα ακαδημαϊκά μου καθήκοντα. Από τα παραπάνω καταδεικνύεται πόσο μεθοδικά και συστηματικά κατασκευάστηκε και υλοποιήθηκε μέχρι σήμερα το σχέδιο της ακαδημαϊκής μου εξόντωσης. Εξάλλου, πρόκειται για μια τακτική που ακολουθείται λίγο πολύ εναντίον όποιου τολμά να διαφωνήσει με τον σημερινό Πρύτανη.
Αρνούμενος να ανεχθώ όλη αυτή την διαστρέβλωση της αλήθειας, στις 30 Νοεμβρίου 2016 κατέθεσα μήνυση κατά του Πρύτανη και αν. Πρύτανη καθώς και των τριών «πραγματογνωμόνων». Στο πλαίσιο των καταθέσεων που ακολούθησαν τη μήνυση αυτή αποκαλύφτηκε πλήρως η παραπάνω μεθόδευση με την κατάθεση όλων των κρίσιμων εγγράφων από τα οποία προέκυπτε ότι: 1. Το εργαστήριό μου δεν είναι ανύπαρκτο αλλά προέκυψε από τη μετονομασία του προηγούμενου, με βάση τις αποφάσεις του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, 2. Ο εξοπλισμός μου έχει καταμετρηθεί μέχρι κεραίας, και 3. Το έργο SPICE έχει παραδοθεί και παραληφθεί αρτιότατο. Ωστόσο, η αλήθεια που αποκαλύφθηκε στο πλαίσιο της μήνυσής μου κατά των κατηγόρων μου παραμένει προς το παρόν εγκλωβισμένη στην εισαγγελία της Ξάνθης, ενώ τα θεσμικά όργανα του Πανεπιστημίου που έχουν επίσης ενημερωθεί επισήμως και αρμοδίως για την αλήθεια, εξακολουθούν να την αποκρύπτουν επιμελώς, και από τον εισαγγελέα που μου άσκησε τη δίωξη και από το πειθαρχικό Συμβούλιο που με έθεσε σε καθεστώς προσωρινής αποχής από τα καθήκοντά μου. Είναι ενδεικτικό, δε, ότι όλοι οι μάρτυρες που έχω προτείνει στη μήνυσή μου και στην αντίστοιχη αγωγή που κατέθεσα εναντίον των ανωτέρω ελέγχονται διαρκώς με ΕΔΕ και καταγγέλλονται στις εισαγγελικές αρχές από τη Διοίκηση του ΔΠΘ. Είναι, επίσης, ενδεικτικό ότι οι εισαγγελικές αρχές διερευνούν τον τρόπο με τον οποίο εξαφανίστηκαν κρίσιμα στοιχεία από δικογραφία που σχετίζεται με το δήθεν ανύπαρκτο εργαστήριο.
Παρά το γεγονός πάντως ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έγινε αποδέκτης συκοφαντικών καταγγελιών της Διοίκησης σε βάρος μου, ΑΝΕΘΕΣΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΕ ΕΜΕΝΑ ΩΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ (Πανεπιστήμια UCL, Cambridge κλπ.) το σημαντικό έργο UMOBILE για το Διαδίκτυο επόμενης γενιάς, μέσω του ερευνητικού κέντρου «Αθηνά». Το έργο αυτό είχε σταματήσει αυθαίρετα η Διοίκηση του ΔΠΘ αδιαφορώντας για το γεγονός ότι η ενέργειά της αυτή προκαλούσε δυσεπανόρθωτο πλήγμα στο κύρος και την αξιοπιστία του Πανεπιστημίου μας διεθνώς. Για τη σημερινή Διοίκηση του Πανεπιστημίου μας αποδεικνύεται πλέον ότι απροκάλυπτα μοναδικός στόχος είναι να πληγούν όσοι ασκούν οποιαδήποτε κριτική στα πεπραγμένα της, χωρίς να την ενδιαφέρει ποιο μπορεί να είναι το κόστος για την εικόνα και τα συμφέροντα του Πανεπιστημίου μας. Δεν είναι δε τυχαίο ότι, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εγκρίνει όλες τις δραστηριότητες της ερευνητικής ομάδας και τις αντίστοιχες αποζημιώσεις, η Διοίκηση του Πανεπιστημίου είτε αρνείται να τις εισπράξει ή τις παρακρατεί, με αποκλειστικό σκοπό να μένουν απλήρωτοι οι ερευνητές για πολλούς μήνες.
Όλη αυτή η ακραία μεθόδευση αποδεικνύει για μια ακόμη φορά πόσο βαθιές είναι οι ρίζες της διαπλοκής στην ακριτική αυτή περιοχή, και υπερβαίνει τα στενά όρια του Πανεπιστημίου. Αποδεικνύεται, επίσης, από τα πρόσφατα αποκαλυπτικά για τη Διοίκηση του ΔΠΘ πορίσματα του Σώματος Ελεγκτών και Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης για τη σίτιση και τις παράνομες συμβάσεις που ακολούθησαν την προγραμματική σύμβαση του κ. Καραμπίνη με τις Κτιριακές Υποδομές, ότι όσοι μεθόδευσαν όλα τα ανωτέρω εναντίον μου ενήργησαν βάσει πολύ οργανωμένου σχεδίου επιδεικνύοντας εκτός από την αλαζονεία της εξουσίας και την αλαζονεία της ασυλίας.
Ευελπιστώ ότι όλες οι αρμόδιες αρχές θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων τώρα που άρχισε να αποκαλύπτεται η αλήθεια, ώστε να αποκατασταθεί το δίκαιο και το Πανεπιστήμιο να ξεπεράσει αυτή την παρατεταμένη περίοδο ανωμαλίας.
Βασίλης Τσαουσίδης
Καθηγητής ΔΠΘ
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω