Το χτύπημα δεν έχει να κάνει με τον ρόλο της Σουηδίας στη Συρία - δεν υπάρχει τέτοιος ρόλος. Το χτύπημα συμβολίζει το μίσος και τη σύγκρουση με τον δυτικό πολιτισμό και τον τρόπο ζωής. Και είναι λάδι σε μία φωτιά που δεν λέει να σβήσει.
Η Σουηδία δεν συμμετείχε ποτέ σε αυτό που οι μουσουλμάνοι αποκαλούν «Σταυροφορία». Δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Και είναι η χώρα που υποδέχεται πρόσφυγες και μετανάστες με συνθήκες που θεωρούνται καλύτερες σε σχέση με όσα ισχύουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Η σουηδική κοινωνία χαρακτηρίζεται ως ανεκτική. Το δικαίωμα στη διαφορετικότητα είναι κατοχυρωμένο και, σε γενικές γραμμές, αν ανήκεις σε εθνική ή κοινωνική μειονότητα, καλύτερα να ζεις στη Σουηδία.
Και όμως, αυτή η χώρα, που δεν έχει ρίξει βόλι κατά μουσουλμάνων και υποδέχεται θετικά πρόσφυγες και μετανάστες, έγινε στόχος τυφλής τρομοκρατικής επίθεσης, από έναν άνθρωπο που, προφανώς, πίστευε ότι δρα στο όνομα του Ισλάμ.
Δεν ήταν η Κωνσταντινούπολη, ούτε το Λονδίνο, το Παρίσι ή οι Βρυξέλλες. Ήταν η Στοκχόλμη. Σαν να ήταν το Ελσίνκι, ας πούμε. Για αυτό και η συγκεκριμένη επίθεση διαφέρει από τις υπόλοιπες. Αν στις προηγούμενες η ενέργεια του δράστη μετέφερε, κατά κάποιον τρόπο, «πολιτική» διαμαρτυρία, η επίθεση στη Στοκχόλμη έχει πρωτίστως πολιτισμικό χαρακτήρα.
Το χτύπημα δεν έχει να κάνει με το ρόλο της Σουηδίας στη Συρία - δεν υπάρχει τέτοιος ρόλος. Το χτύπημα συμβολίζει το μίσος και τη σύγκρουση με τον δυτικό πολιτισμό και τον τρόπο ζωής. Και είναι λάδι σε μία φωτιά που δεν λέει να σβήσει. Από τη μία θα πυροδοτήσει φοβικά αντανακλαστικά στις δυτικές κοινωνίες και από την άλλη θα επιβεβαιώσει τη ρητορική του τυφλού μίσους από τους ακραίους της τζιχάντ. Στη Δύση θα κλείνουν την πόρτα στους μουσουλμάνους και στην Ανατολή θα ζητούν εκδίκηση στο όνομα του Αλάχ. Να, τώρα η Σουηδία, αν όχι ως κράτος, σίγουρα ως κοινή γνώμη, θα γίνει πιο επιφυλακτική, δεν αποκλείεται να δούμε και φοβικές αντιδράσεις. Δεν χρειάζονται και πολλά. Πέντε ακροδεξιοί να επιτεθούν για αντίποινα σε μουσουλμάνους.
Τι μπορεί να γίνει; Πώς κατευνάζεται αυτή η σύγκρουση; Πιθανότατα ο κατευνασμός να μην είναι εφικτός. Ίσως δε, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να απλώσουμε συρματόπλεγμα, αναγνωρίζοντας, παράλληλα, τις ευθύνες της Δύσης για την παθογένεια της Ανατολής. Και μετά να το αφήσουμε στον χρόνο και στον Θεό.
Πηγή: protagon.gr
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω