Η εκλογή Μακρόν έχει προστιθέμενη χρησιμότητα ως παράδειγμα... προς αποφυγή. Προέκυψε ως αναγκαστική απάντηση στη φυσική ανάγκη της γαλλικής κοινωνίας να φρενάρει την ακροδεξιά. Και μόνο.
του Μάνου Οικονομίδη
Η ζωή είναι, μεταξύ άλλων, ένα άθροισμα συμπτώσεων, αν όχι ένας... σκανδαλισμός της συγκυρίας.
Ο Εμανουέλ Μακρόν το κατάλαβε καλά αυτό, καθώς η εκλογή του στην Προεδρία της Γαλλίας ήρθε απρόσμενα και εκκωφαντικά, προτού ο ίδιος αλλά και η κοινωνία που τον προτίμησε, κατανοήσουν πλήρως και αναλύσουν τις συνοδευτικές παραμέτρους του εκλογικού αποτελέσματος της προηγούμενης Κυριακής.
Ένας εκπρόσωπος της γενιάς των 40άρηδων, για να επιχειρήσουμε ένα στιγμιαίο ταξίδι της μνήμης στην εποχή που ο Μπιλ Κλίντον και ο Τόνι Μπλερ, πριν από περίπου δυο δεκαετίες, άλλαζαν σελίδα και γενιά στο ηλικιακό προαπαιτούμενο για την ηγεσία ενός μεγάλου έθνους, παίρνει στα χέρια του τα ηνία της πιο συναρπαστικής χώρας της Ευρώπης. Της χώρας που γέννησε τον Διαφωτισμό, έστω κι αν σήμερα δείχνει να ταλαιπωρείται από μια βαθιά και σύνθετη κρίση ταυτότητας και ηγεσίας.
Η ηχώ του εκλογικού θριάμβου του Εμανουέλ Μακρόν έφτασε μακριά... στην Ιστορία. Και πλήθος πολιτικών παντού στον πλανήτη, φυσικά και στην Ελλάδα, αντικρίζουν στον καθρέφτη των ανομολόγητων επιθυμιών τους, τον εαυτό τους ως... σωσία του νέου Προέδρου της Γαλλίας.
Σύμπτωμα των καιρών η βιασύνη και η επιπολαιότητα της ανάλυσης. Η εκλογή Μακρόν έχει προστιθέμενη χρησιμότητα ως παράδειγμα... προς αποφυγή. Προέκυψε ως αναγκαστική απάντηση στη φυσική ανάγκη της γαλλικής κοινωνίας να φρενάρει την ακροδεξιά. Και μόνο.
Χωρίς σπονδυλική στήλη ιδεών, χωρίς οδικό χάρτη και συνειδητό πρόγραμμα, χωρίς επίγνωση της πρόκλησης της Ιστορίας, της συγκυρίας, της στιγμής. Χωρίς ζύμωση ιδεών...
Μια εκλογή που, ακριβώς επειδή προέκυψε ως ψήφος αποδοκιμασίας της επικίνδυνης Μαρίν Λεπέν, και όχι ως ψήφος εμπιστοσύνης του Εμανουέλ Μακρόν, ναρκοθετεί και υπονομεύει την ίδια τη θητεία του.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Axia News", το Σάββατο 13/5/2017
Πηγή: ysterografa.gr
[post_ads]
Η ζωή είναι, μεταξύ άλλων, ένα άθροισμα συμπτώσεων, αν όχι ένας... σκανδαλισμός της συγκυρίας.
Ο Εμανουέλ Μακρόν το κατάλαβε καλά αυτό, καθώς η εκλογή του στην Προεδρία της Γαλλίας ήρθε απρόσμενα και εκκωφαντικά, προτού ο ίδιος αλλά και η κοινωνία που τον προτίμησε, κατανοήσουν πλήρως και αναλύσουν τις συνοδευτικές παραμέτρους του εκλογικού αποτελέσματος της προηγούμενης Κυριακής.
Ένας εκπρόσωπος της γενιάς των 40άρηδων, για να επιχειρήσουμε ένα στιγμιαίο ταξίδι της μνήμης στην εποχή που ο Μπιλ Κλίντον και ο Τόνι Μπλερ, πριν από περίπου δυο δεκαετίες, άλλαζαν σελίδα και γενιά στο ηλικιακό προαπαιτούμενο για την ηγεσία ενός μεγάλου έθνους, παίρνει στα χέρια του τα ηνία της πιο συναρπαστικής χώρας της Ευρώπης. Της χώρας που γέννησε τον Διαφωτισμό, έστω κι αν σήμερα δείχνει να ταλαιπωρείται από μια βαθιά και σύνθετη κρίση ταυτότητας και ηγεσίας.
Η ηχώ του εκλογικού θριάμβου του Εμανουέλ Μακρόν έφτασε μακριά... στην Ιστορία. Και πλήθος πολιτικών παντού στον πλανήτη, φυσικά και στην Ελλάδα, αντικρίζουν στον καθρέφτη των ανομολόγητων επιθυμιών τους, τον εαυτό τους ως... σωσία του νέου Προέδρου της Γαλλίας.
Σύμπτωμα των καιρών η βιασύνη και η επιπολαιότητα της ανάλυσης. Η εκλογή Μακρόν έχει προστιθέμενη χρησιμότητα ως παράδειγμα... προς αποφυγή. Προέκυψε ως αναγκαστική απάντηση στη φυσική ανάγκη της γαλλικής κοινωνίας να φρενάρει την ακροδεξιά. Και μόνο.
Χωρίς σπονδυλική στήλη ιδεών, χωρίς οδικό χάρτη και συνειδητό πρόγραμμα, χωρίς επίγνωση της πρόκλησης της Ιστορίας, της συγκυρίας, της στιγμής. Χωρίς ζύμωση ιδεών...
Μια εκλογή που, ακριβώς επειδή προέκυψε ως ψήφος αποδοκιμασίας της επικίνδυνης Μαρίν Λεπέν, και όχι ως ψήφος εμπιστοσύνης του Εμανουέλ Μακρόν, ναρκοθετεί και υπονομεύει την ίδια τη θητεία του.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Axia News", το Σάββατο 13/5/2017
Πηγή: ysterografa.gr
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω