Η προσφυγή στις κάλπες είναι δύσκολη. Υπό τις παρούσες συνθήκες, ακόμη και το ελάχιστο να πάρει για το χρέος η κυβέρνηση θα το τραβήξει επικοινωνιακά όσο πάει. Και θα κάνει εκλογές με το τέλος του τρίτου μνημονίου, το φθινόπωρο του 2018. Υπάρχει και η περίπτωση να το πάει... όσο πάει και να εξαντλήσει την τετραετία.
Κάθε φορά που ένα Eurogroup καταλήγει σε ναυάγιο επανέρχονται τα σενάρια περί πρόωρων εκλογών. Έτσι και τώρα άνοιξε μια νέα συζήτηση σχετικά με το πώς θα αντιδράσει ο Τσίπρας αν και στις 15 Ιουνίου δεν... φορέσει γραβάτα.
Λένε μερικοί ότι δεν το 'χει σε τίποτε να ρίξει μια «βόμβα» με κανένα δημοψήφισμα ή και με πρόωρες κάλπες. Όμως, παρά τα τσαλιμάκια του Σόιμπλε, είναι δύσκολο στις 15 Ιουνίου να μην αποφασιστεί η εκταμίευση της δόσης ώστε να πληρωθούν ομόλογα μετά από 15 ημέρες. Επίσης, θα υπάρξει στην επόμενη συνεδρίαση και μια ασαφής και γενικόλογη αναφορά στο θέμα του χρέους και όλα θα μετατεθούν για μετά τις γερμανικές εκλογές. Νούμερα και σχεδιασμοί δηλαδή απλά θα περιφέρονται στον αέρα αλλά δεν πρόκειται να κλειδώσουν.
Από το πρόσφατο Eurogroup έμεινε ο φόβος που προκαλεί ο Σόιμπλε. Πέρασε η γραμμή του, τα πάντα μετατίθενται όπως αυτός θέλει και ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι σχετικά με το ότι δεν πιστεύουμε να πάμε σε εκλογές. Ο σκληρός Σόιμπλε δεν ενδιαφέρεται για το ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα και με ποιον συνδιαλέγεται. Δεν τον νοιάζει αν μπροστά του έχει τον Παπανδρέου, τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο, τον Παπαδήμο, τον Τσίπρα, τον Βαρουφάκη, τον Τσακαλώτο ή τον Στουρνάρα. Έχει χαράξει μια συγκεκριμένη γραμμή και θέλει όλοι να την τηρούν.
Για την Ελλάδα ο Γερμανός υπουργός είναι δεδομένο ότι θέλει να την βγάλει από το ευρώ. Και θα κάνει αυτά που μπορεί, σε οικονομικό και σε πολιτικό επίπεδο. Δεν αποκλείεται δε η άτεγκτη στάση του να είναι η επιθυμία του να πάει η χώρα σε εκλογές.
Όμως, η προσφυγή στις κάλπες είναι δύσκολη. Δεν εγκαταλείπουν την εξουσία οι Συριζαίοι. Θα προτιμήσουν να βλέπουν την πατρίδα μας να σέρνεται και αυτοί να σχεδιάζουν πώς θα παραμείνουν για χρόνια στην εξουσία. Υπό τις παρούσες συνθήκες, ακόμη και το ελάχιστο να πάρει για το χρέος η κυβέρνηση θα το τραβήξει επικοινωνιακά όσο πάει. Και θα κάνει εκλογές με το τέλος του τρίτου μνημονίου, το φθινόπωρο του 2018. Θεωρητικά χωρίς πρόγραμμα θα σπεύσει να μοιράσει το πλεόνασμα του 2017 και να πάει σε εκλογές καταγγέλλοντας τα συμφέροντα, τους ξένους, τους ντόπιους της τρόικας και άλλα τέτοια που έχουμε ξανακούσει.
Αυτό είναι το ένα σενάριο που βολεύει τον Τσίπρα αφού και να χάσει θα κληθεί ο Κυριάκος να εφαρμόσει τα μέτρα που ψηφίστηκαν την περασμένη Πέμπτη.
Υπάρχει και η περίπτωση να το πάει... όσο πάει και να εξαντλήσει την τετραετία του, δηλαδή μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2019.
Μην ξεχνάμε τα βασικά. Εκλογές για ΕΕ και Δήμους την άνοιξη του 2019 αλλά το κυριότερο: Προεδρικές εκλογές τον χειμώνα του 2020, ίσως και νωρίτερα. Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι ο Μητσοτάκης δεν θα είναι αυτοδύναμος, δεν θα μπορεί να ψηφίσει κάποιον για Πρόεδρο γιατί θα χρειαστεί και τις ψήφους του Τσίπρα. Μήπως τότε πάμε σε πρόωρες εκλογές και με απλή αναλογική; Δεξιά παρένθεση δηλαδή ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι ο «μπαλαντέρ» της εξουσίας;
Πηγή: antinews.gr
[post_ads]
Λένε μερικοί ότι δεν το 'χει σε τίποτε να ρίξει μια «βόμβα» με κανένα δημοψήφισμα ή και με πρόωρες κάλπες. Όμως, παρά τα τσαλιμάκια του Σόιμπλε, είναι δύσκολο στις 15 Ιουνίου να μην αποφασιστεί η εκταμίευση της δόσης ώστε να πληρωθούν ομόλογα μετά από 15 ημέρες. Επίσης, θα υπάρξει στην επόμενη συνεδρίαση και μια ασαφής και γενικόλογη αναφορά στο θέμα του χρέους και όλα θα μετατεθούν για μετά τις γερμανικές εκλογές. Νούμερα και σχεδιασμοί δηλαδή απλά θα περιφέρονται στον αέρα αλλά δεν πρόκειται να κλειδώσουν.
Από το πρόσφατο Eurogroup έμεινε ο φόβος που προκαλεί ο Σόιμπλε. Πέρασε η γραμμή του, τα πάντα μετατίθενται όπως αυτός θέλει και ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι σχετικά με το ότι δεν πιστεύουμε να πάμε σε εκλογές. Ο σκληρός Σόιμπλε δεν ενδιαφέρεται για το ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα και με ποιον συνδιαλέγεται. Δεν τον νοιάζει αν μπροστά του έχει τον Παπανδρέου, τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο, τον Παπαδήμο, τον Τσίπρα, τον Βαρουφάκη, τον Τσακαλώτο ή τον Στουρνάρα. Έχει χαράξει μια συγκεκριμένη γραμμή και θέλει όλοι να την τηρούν.
Για την Ελλάδα ο Γερμανός υπουργός είναι δεδομένο ότι θέλει να την βγάλει από το ευρώ. Και θα κάνει αυτά που μπορεί, σε οικονομικό και σε πολιτικό επίπεδο. Δεν αποκλείεται δε η άτεγκτη στάση του να είναι η επιθυμία του να πάει η χώρα σε εκλογές.
Όμως, η προσφυγή στις κάλπες είναι δύσκολη. Δεν εγκαταλείπουν την εξουσία οι Συριζαίοι. Θα προτιμήσουν να βλέπουν την πατρίδα μας να σέρνεται και αυτοί να σχεδιάζουν πώς θα παραμείνουν για χρόνια στην εξουσία. Υπό τις παρούσες συνθήκες, ακόμη και το ελάχιστο να πάρει για το χρέος η κυβέρνηση θα το τραβήξει επικοινωνιακά όσο πάει. Και θα κάνει εκλογές με το τέλος του τρίτου μνημονίου, το φθινόπωρο του 2018. Θεωρητικά χωρίς πρόγραμμα θα σπεύσει να μοιράσει το πλεόνασμα του 2017 και να πάει σε εκλογές καταγγέλλοντας τα συμφέροντα, τους ξένους, τους ντόπιους της τρόικας και άλλα τέτοια που έχουμε ξανακούσει.
Αυτό είναι το ένα σενάριο που βολεύει τον Τσίπρα αφού και να χάσει θα κληθεί ο Κυριάκος να εφαρμόσει τα μέτρα που ψηφίστηκαν την περασμένη Πέμπτη.
Υπάρχει και η περίπτωση να το πάει... όσο πάει και να εξαντλήσει την τετραετία του, δηλαδή μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2019.
Μην ξεχνάμε τα βασικά. Εκλογές για ΕΕ και Δήμους την άνοιξη του 2019 αλλά το κυριότερο: Προεδρικές εκλογές τον χειμώνα του 2020, ίσως και νωρίτερα. Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι ο Μητσοτάκης δεν θα είναι αυτοδύναμος, δεν θα μπορεί να ψηφίσει κάποιον για Πρόεδρο γιατί θα χρειαστεί και τις ψήφους του Τσίπρα. Μήπως τότε πάμε σε πρόωρες εκλογές και με απλή αναλογική; Δεξιά παρένθεση δηλαδή ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι ο «μπαλαντέρ» της εξουσίας;
Πηγή: antinews.gr
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω