Γιατί η κυβερνητική πλειοψηφία καταβάλλει τέτοια προσπάθεια να προστατευθεί ο υπουργός Άμυνας και να μην καταθέσει στην Επιτροπή της Βουλής; Τι φοβούνται, εφόσον διακηρύσσουν ότι ενήργησε για το καλό της κοινωνίας;
του Γιώργου Καρελιά
Εντάξει, δεν χρειαζόταν να υπενθυμίσει ο Πάνος Καμμένος ότι θα πάνε μέχρι το τέλος μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα. Αυτό είναι εμπεδωμένη αντίληψη πλέον, για κάποιους ήταν εδώ και πολύ καιρό. Εκτός αν συμβαίνει κάτι άλλο. Αν, δηλαδή, ο Καμμένος ξέρει κάτι, που ξέρουν ελάχιστοι. Και γι’ αυτό φοβάται.
Αυτό, πάντως, που προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση είναι η εργώδης προσπάθεια να προστατευθεί ο υπουργός Αμυνας από «κακοτοπιές». Ενώ ο ίδιος, σε μια επίδειξη παλικαρισμού, ζήτησε να συσταθεί... Προανακριτική Επιτροπή για την εμπλοκή του στην υπόθεση με τον ισοβίτη, ο Πρωθυπουργός απέρριψε προκαταβολικά ακόμα και την Εξεταστική.
Αλλά η κυβερνητική ασπίδα προστασίας προς τον Καμμένο δεν σταμάτησε εκεί. Με τα χίλια ζόρια η κυβερνητική πλειοψηφία αποδέχτηκε (δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς) την κλήση του στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας. Προηγουμένως τόσο η πρόεδρος Τασία Χριστοδουλοπούλου, με αστείες προφάσεις, όσο και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησαν να αποτρέψουν αυτήν την κλήση του υπουργού. Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η στάση του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Νίκου Παρασκευόπουλου, ο οποίος έφτασε στο σημείο να υπαινιχθεί ότι ο υπουργός Αμυνας μπορεί να έκανε ό,τι έκανε με υπόδειξη των Αρχών. Πρόκειται για καινοφανή άποψη, που εκφέρεται μάλιστα από καθηγητή της Νομικής, χωρίς να την έχει επικαλεστεί μέχρι στιγμής ούτε ο Καμμένος.
Οι επιτροπές της Βουλής σπανίως παράγουν πολιτικό αποτέλεσμα. Πόσο μάλλον όταν η κυβερνητική πλειοψηφία είναι αποφασισμένη να το ελέγξει. Γι’ αυτό ξενίζει ιδιαίτερα η επίμονη προσπάθεια αυτής της πλειοψηφίας να αποφευχθεί η κλήση του συγκεκριμένου υπουργού.
Τι φοβούνται, αφού ο κ. Καμμένος έκανε ό,τι έκανε για να διαλευκανθεί η δυσώδης υπόθεση του πλοίου Noor1; Έτσι δεν βροντοφωνάζει ο ίδιος; Με αυτό το επιχείρημα δεν τον υπερασπίστηκαν ο κ. Τσίπρας και ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής; Τότε γιατί να μην καταθέσει στην Επιτροπή; Γιατί να μην κληθούν, επίσης και τα άλλα εμπλεκόμενα πρόσωπα και να λάμψει η αλήθεια;
Η ευθεία και καθαρή απάντηση θα ήταν «να κληθούν όλοι». Αλλά η κυβερνητική πλειοψηφία δεν το θέλει. Και αυτό ενισχύει τις υποψίες ότι κάτι δεν πάει καλά στην υπόθεση αυτή. Κάτι φαίνεται να φοβούνται. Μήπως αποκαλυφθεί κάτι που θα επιδεινώσει κι άλλο τη θέση του εμπλακέντος υπουργού. Εξ ου και η προστασία που του παρέχουν.
Η κυβερνητική συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, του κ. Τσίπρα με τον κ. Καμμένο αποτελεί στίγμα ανεξίτηλο. Έτσι το νιώθουν αρκετοί στον ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι θα ήθελαν να απαλλαγούν από τον συνεταίρο αυτόν. Αλλά δεν μπορούν. Χωρίς αυτόν δεν υπάρχει κυβέρνηση, ούτε βουλευτικές έδρες.
Όταν θα έρθει η στιγμή που η συνεργασία αυτή θα τερματιστεί, το κόστος που θα πληρώσει ο αριστερός συνεταίρος θα είναι πανάκριβο. Κάποιοι το υποψιάζονται εδώ και καιρό, αλλά δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Η εξουσία γαρ. Όλοι θα το καταλάβουν στις εκλογές.
Εκτός αν συμβεί κάτι εν τω μεταξύ, ας πούμε μια ηχηρή αποκάλυψη. Αν αυτό συμβεί, καμιά προστασία σαν κι αυτή που επιχειρείται στη Βουλή, δεν θα μπορεί να ελέγξει τις εξελίξεις. Το παρελθόν έχει δείξει ότι, όταν «σκάνε» οι υποθέσεις και αρχίζουν να ανοίγουν στόματα, ο έλεγχος χάνεται...
Πηγή: protagon.gr
[post_ads]
Εντάξει, δεν χρειαζόταν να υπενθυμίσει ο Πάνος Καμμένος ότι θα πάνε μέχρι το τέλος μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα. Αυτό είναι εμπεδωμένη αντίληψη πλέον, για κάποιους ήταν εδώ και πολύ καιρό. Εκτός αν συμβαίνει κάτι άλλο. Αν, δηλαδή, ο Καμμένος ξέρει κάτι, που ξέρουν ελάχιστοι. Και γι’ αυτό φοβάται.
Αυτό, πάντως, που προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση είναι η εργώδης προσπάθεια να προστατευθεί ο υπουργός Αμυνας από «κακοτοπιές». Ενώ ο ίδιος, σε μια επίδειξη παλικαρισμού, ζήτησε να συσταθεί... Προανακριτική Επιτροπή για την εμπλοκή του στην υπόθεση με τον ισοβίτη, ο Πρωθυπουργός απέρριψε προκαταβολικά ακόμα και την Εξεταστική.
Αλλά η κυβερνητική ασπίδα προστασίας προς τον Καμμένο δεν σταμάτησε εκεί. Με τα χίλια ζόρια η κυβερνητική πλειοψηφία αποδέχτηκε (δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς) την κλήση του στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας. Προηγουμένως τόσο η πρόεδρος Τασία Χριστοδουλοπούλου, με αστείες προφάσεις, όσο και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησαν να αποτρέψουν αυτήν την κλήση του υπουργού. Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η στάση του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Νίκου Παρασκευόπουλου, ο οποίος έφτασε στο σημείο να υπαινιχθεί ότι ο υπουργός Αμυνας μπορεί να έκανε ό,τι έκανε με υπόδειξη των Αρχών. Πρόκειται για καινοφανή άποψη, που εκφέρεται μάλιστα από καθηγητή της Νομικής, χωρίς να την έχει επικαλεστεί μέχρι στιγμής ούτε ο Καμμένος.
Οι επιτροπές της Βουλής σπανίως παράγουν πολιτικό αποτέλεσμα. Πόσο μάλλον όταν η κυβερνητική πλειοψηφία είναι αποφασισμένη να το ελέγξει. Γι’ αυτό ξενίζει ιδιαίτερα η επίμονη προσπάθεια αυτής της πλειοψηφίας να αποφευχθεί η κλήση του συγκεκριμένου υπουργού.
Τι φοβούνται, αφού ο κ. Καμμένος έκανε ό,τι έκανε για να διαλευκανθεί η δυσώδης υπόθεση του πλοίου Noor1; Έτσι δεν βροντοφωνάζει ο ίδιος; Με αυτό το επιχείρημα δεν τον υπερασπίστηκαν ο κ. Τσίπρας και ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής; Τότε γιατί να μην καταθέσει στην Επιτροπή; Γιατί να μην κληθούν, επίσης και τα άλλα εμπλεκόμενα πρόσωπα και να λάμψει η αλήθεια;
Η ευθεία και καθαρή απάντηση θα ήταν «να κληθούν όλοι». Αλλά η κυβερνητική πλειοψηφία δεν το θέλει. Και αυτό ενισχύει τις υποψίες ότι κάτι δεν πάει καλά στην υπόθεση αυτή. Κάτι φαίνεται να φοβούνται. Μήπως αποκαλυφθεί κάτι που θα επιδεινώσει κι άλλο τη θέση του εμπλακέντος υπουργού. Εξ ου και η προστασία που του παρέχουν.
Η κυβερνητική συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, του κ. Τσίπρα με τον κ. Καμμένο αποτελεί στίγμα ανεξίτηλο. Έτσι το νιώθουν αρκετοί στον ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι θα ήθελαν να απαλλαγούν από τον συνεταίρο αυτόν. Αλλά δεν μπορούν. Χωρίς αυτόν δεν υπάρχει κυβέρνηση, ούτε βουλευτικές έδρες.
Όταν θα έρθει η στιγμή που η συνεργασία αυτή θα τερματιστεί, το κόστος που θα πληρώσει ο αριστερός συνεταίρος θα είναι πανάκριβο. Κάποιοι το υποψιάζονται εδώ και καιρό, αλλά δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Η εξουσία γαρ. Όλοι θα το καταλάβουν στις εκλογές.
Εκτός αν συμβεί κάτι εν τω μεταξύ, ας πούμε μια ηχηρή αποκάλυψη. Αν αυτό συμβεί, καμιά προστασία σαν κι αυτή που επιχειρείται στη Βουλή, δεν θα μπορεί να ελέγξει τις εξελίξεις. Το παρελθόν έχει δείξει ότι, όταν «σκάνε» οι υποθέσεις και αρχίζουν να ανοίγουν στόματα, ο έλεγχος χάνεται...
Πηγή: protagon.gr
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω