Νέο στην καρδιά, χάρη στους συμμετέχοντες δημιουργούς, το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας ξεκίνησε το βράδυ της Δευτέρας με γενέθλια τούρτα και μια λιτή τελετή.
Βέβαια, όπως πολύ σωστά είπε ο κριτικός κινηματογράφου Στράτος Κερσανίδης, μέλος της κριτικής επιτροπής της FIPRESCI, «το φεστιβάλ μπορεί να σαραντάρισε, αλλά δεν θα δείτε στα μαλλιά του ούτε μια άσπρη τρίχα. Εύχομαι να παραμείνει πάντα νέο και άτακτο…».
Η τελετή έναρξης ξεκίνησε με την παιδική χορωδία του Δημοτικού Ωδείου αναδεικνύοντας τη διαχρονική σχέση του φεστιβάλ με τη νέα γενιά. Όπως και η φετινή αφίσα του επετειακού φεστιβάλ, φανερώνει την υποστήριξη του θεσμού στις σκηνοθέτριες γένους θηλυκού - που φέτος αποτελούν το ένα τρίτο των διαγωνιζομένων σκηνοθετών.
Στη μικρή αλλά ουσιαστική αναδρομή στην ιστορία του φεστιβάλ, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Δράμας, θύμισε τους σταθμούς της διοργάνωσης που πρωτοξεκίνησε το 1978 και το 1989 θεσμοθετήθηκε από τη Μελίνα Μερκούρη, και τον τότε σύμβουλο κινηματογραφίας Μάνο Ζαχαρία, ως το εθνικό Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους.
Ανατρέποντας, όπως υπογράμμισε, μια σειρά από στερεότυπα που συνόδευαν τη μικρού μήκους ταινία: ότι είναι απλώς «τσόντα» της μεγάλου μήκους, ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει ως αυθύπαρκτο είδος, ότι αφορά μόνο τους νέους κινηματογραφιστές, και πως μια παραμεθόρια πόλη δεν μπορεί να υποστηρίξει σε βάθος χρόνου ένα φεστιβάλ αξιώσεων.
Η ιστορία τους διέψευσε. Τα τελευταία σαράντα χρόνια πάνω από 2.500 ταινίες έχουν προβληθεί στη Δράμα και το φεστιβάλ, που το 1995 έγινε διεθνές, θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα στην Ευρώπη, με εταίρους την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου και τη Fipresci.
Ο Α. Παπαδόπουλος μνημόνευσε όλους τους δημάρχους που έχουν σταθεί αρωγοί στον θεσμό: από τον Σωκράτη Δημητριάδη, μέχρι τον Μαργαρίτη Τζίμα. Και από τον Θωμά Μαργαρίτη και τον Κυριάκο Χαρακίδη μέχρι τον σημερινό δήμαρχο Χριστόδουλο Μαμσάκο και τον πρόεδρο του Πολιτιστικού Οργανισμού Ανέστη Τερζή, που στηρίζουν το φεστιβάλ μέσα στη δίνη αυτής της μεγάλης κρίσης.
«Ακρογωνιαίος λίθος βέβαια του φεστιβάλ είναι οι έλληνες κινηματογραφιστές που παραμένουν το κέντρο του ενδιαφέροντος του φεστιβάλ».
«Τα 40 χρόνια δεν μας τρομάζουν, απλώς μας δημιουργούν ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη», προσέθεσε ο κ. Ανέστης Τερζής, τονίζοντας πως ο Δήμος Δράμας παραμένει ο βασικός στυλοβάτης του θεσμού και επισημαίνοντας πως «φέτος το φεστιβάλ πέτυχε ρεκόρ χρηματοδότησης» συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια (από το 2012 και ύστερα).
Ο δήμαρχος Δράμας Χριστόδουλος Μαμσάκος αναφέρθηκε στην ακριτική πόλη της Δράμας υπογραμμίζοντας την ταύτισή της ιστορίας της με την ιστορία του φεστιβάλ και δήλωσε κατηγορηματικά πως «απάντηση σε κάθε κρίση είναι η στήριξη των εκδηλώσεων του πολιτισμού. Αυτό το μήνυμα θέλουμε να περάσουμε». Και κατέληξε «η Δράμα είναι το δικό μας φεστιβάλ, που στο διάβα των ετών έχει γίνει το Φεστιβάλ όλων των Δραμινών».
Στην τελετή χαιρετισμό απηύθυνε ακόμα ο αντιπεριφερειάρχης Δράμας κ. Ανάργυρος Πατακάκης, και ο πρόξενος της Γαλλίας Φιλίπ Ρε.
Βιντεάκια με τις ευχές τους για το φεστιβάλ έστειλαν από την Ανιέσκα Χόλαντ, πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου, μέχρι τον αμερικάνο σκηνοθέτη Μπόμπι Ροθ και τον βραβευμένο με όσκαρ δημοφιλή ηθοποιό Ρίτσαρντ Ντρέιφους.
Κατά την διάρκεια της τελετής, παρουσιάστηκαν οι φετινές κριτικές επιτροπές με προέδρους το Νίνο Φένεκ Μικελίδη (Διεθνές Τμήμα) και Κατερίνα Μαραγκουδάκη (Ελληνικό).
Μικρά σποτάκια εμπνευσμένα από τα γενέθλια του Φεστιβάλ έδειξαν ο Αχιλλέας Κυριακίδης και ο Νικόλας Κολοβός από τη Σουηδία. Πρωταγωνιστής του τελευταίου ήταν το μικρό αγοράκι του, καρπός του έρωτα του με την ηθοποιό Ελευθερία Γεροφωκά - ένα ειδύλλιο που ξεκίνησε στη Δράμα, με χάπι έντ…
Η βραδιά έκλεισε με δεξίωση από την Ένωση Κυριών Δράμας.
Το 40ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας θα διαρκέσει έως τις 23 Σεπτεμβρίου.
O Κατάλογος του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας 2017
Το Ημερήσιο Πρόγραμμα Προβολών του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας
Περισσότερες πληροφορίες στην επίσημη ιστοσελίδα του Φεστιβάλ: www.dramafilmfestival.gr
Παρουσιάσεις σκηνοθετών
Οι παρουσιάσεις των σκηνοθετών του ελληνικού διαγωνιστικού προγράμματος ξεκίνησαν στο 40ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Οι κριτικοί κινηματογράφου Κωνσταντίνος Καϊμάκης και Κώστας Κωνσταντινίδης σύστησαν στο κοινό τους μικρομηκάδες που ήδη παρουσίασαν την ταινία τους στη φετινή διοργάνωση.
Ο Δαρείος Χαλίλι αναφέρθηκε στην ταινία “Μr. Null», που εξετάζει το παράλογο των ανθρώπινων συμβάσεων. Ένας κλέφτης ταυτότητας αγωνίζεται να δημιουργήσει τη δική του προσωπικότητα, κλέβοντας στοιχεία από τη ζωή των θυμάτων του. Καταδιώκει τα θύματά του σε κοινωνικές εκδηλώσεις ενώ η ζωή του επαναλαμβάνεται από κλοπή σε κλοπή.
Η ταινία είναι μια σπουδή πάνω σε έναν χαρακτήρα χωρίς συναισθηματισμό. Ταυτόχρονα, είναι μια σάτιρα πάνω στο διαδικτυακό φλερτ και στην αποστασιοποίηση που αυτό επιφέρει. Όπως εξήγησε ο σκηνοθέτης, ο «χορός στην ταινία φανερώνει την απορρύθμιση των χαρακτήρων».
«Ως ένα φόρο τιμής στο φιλμ νουάρ και στον Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ» περιέγραψε ο Στέφανος Γκέκας την δική του ταινία μυθοπλασίας με τίτλο «Humphrey», όπου ο πρωταγωνιστής της έπειτα από ένα ατύχημα αρχίζει να πιστεύει ότι είναι ο Χάμφρει Μπόγκαρντ.
«Η ταινία συνδυάζει το παλιό και το νέο. Το σλόγκαν της είναι: «Όταν το παλιό συναντάει το νέο αποκτάει κι ενδιαφέρον». Ο συνδυασμός αυτός μας βοηθάει να ταξιδέψουμε στον χρόνο μπρος και πίσω και να αποτίσουμε συνολικά έναν φόρο τιμής σε μιαν άλλη εποχή της Τέχνης, του κινηματογράφου, της μουσικής, της καθημερινότητας, μιας άλλης ζωής…» ανέφερε ο σκηνοθέτης.
«Ένα σύντομο βύθισμα στον προβληματικό κόσμο μέσα στον οποίο ζει η ηρωίδα» χαρακτήρισε την πτυχιακή ταινία της «Το μαύρο κουτί» η σκηνοθέτης Ανθή Τσιρούκη με ήρωα «έναν άνδρα που έχει εθιστεί στον τζόγο και ηρωίδα μια γυναίκα που έχει εθιστεί στον άντρα…».
Όπως υπογράμμισε «Πολλές φορές όταν οι άνθρωποι έχουν προβλήματα, εγκλωβίζονται μέσα σε αυτά, βαλτώνουν. Σαν να μην μπορούν να βγάλουν το κεφάλι τους έξω από την κατάσταση στην οποία ζουν και να δούνε πιο καθαρά. Ήθελα να κάνω μια ταινία για αυτή την κατάσταση που όλο και περισσότεροι άνθρωποι ζουν γύρω μου».
«Πάντα κουβαλάμε μέσα μας το παιδί που υπήρξαμε. Κάποιοι ίσως το νιώθουν λιγότερο αυτό, κάποιοι περισσότερο. Και αυτή την αίσθηση θέλαμε να αποδώσουμε στην ταινία, η οποία βασίστηκε στο σενάριο της Μαργαρίτας Κόκκιζα» τόνισε η Έλενα Δεμέστιχα για την πτυχιακή ταινία της «Ωραίες πεταλούδες».
Η ηρωίδα της η Αντιγόνη , σε μια τυπική επίσκεψη στον πατέρα της την ημέρα των γενεθλίων του, θα έρθει αντιμέτωπη με το παρελθόν και την παιδική της ηλικία. Όπως είπε η σεναριογράφος Μαργαρίτα Κόκκιζα «η ταινία εστιάζει στην καταλυτική σχέση με τους γονείς θέτοντας το ερώτημα: γεφυρώνονται οι γκρεμοί;».
Η «Ροζαλία» είναι η δεύτερη μικρού μήκους της Κατερίνας Γιαννακοπούλου, η οποία πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του Μικροφίλμ 2016.
Η «Ροζαλία» όπως είπε «είναι μια ταινία συναισθηματική. Θέλει να προσεγγίσει τις άμυνες και το ένστικτο της επιβίωσης, της προστασίας και με κάποιο τρόπο της αγάπης. Είναι η πρώτη φορά που αντιμετωπίζω έτσι μια ταινία, τόσο από θέμα όσο και από κεντρικό ήρωα. Υπάρχει κι ένα διακριτικό πολιτικό background». Την ταινία της την χαρακτήρισε ως έν φιλμ «για την βία, την εξουσία, για τις κοινωνικές και προσωπικές επιλογές». Ο φαροφύλακας ήρωάς της «αγαπά την αυτοεξορία, επιλέγει να πεθάνει εκεί, ενώ υπάρχει και μια υπόγεια αναφορά στη Μακρόνησο…».
Ο σκηνοθέτης Θάνος Κερμίτσης γύρισε την μετα-αποκαλυπτική ταινία του «Καληνύχτα», ένα μιούζικαλ με λαϊκή μουσική υπόκρουση, χωρις καθόλου χρήματα. «Είναι μια do it yourself ταινία».
«Ο κόσμος όπως τον γνωρίζουμε έχει καταστραφεί. Η Ελλάδα, μια σειρά από ερείπια. Όλοι πλέον προσπαθούν να επιβιώσουν με κάθε τρόπο και να αφήσουν πίσω την ζωή τους πριν την καταστροφή. Όλοι εκτός από τον Κώστα, που αναζητά την Βίκυ, προσπαθώντας να καταλάβει την αιτία του χωρισμού τους. Στην αναζήτηση του, θα έχει στο πλευρό του τον φίλο του τον Τάσο, που θα προσπαθήσει να τον εκπολιτίσει, να τον εκλογικέψει. Όμως σ' αυτόν τον κατεστραμμένο κόσμο, το μόνο που κρατάει τον Κώστα στα λογικά του, είναι η καψούρα του για την Βίκυ. Και όταν για τον Έλληνα υπάρχει καψούρα, η επιβίωση έρχεται σε δεύτερη μοίρα» τόνισε ο Θάνος Κερμίτσης. «Όταν καταστραφούν όλα και έχεις άπλετο χρόνο και χώρο συνειδητοποιείς τι πραγματικά σε κινεί και τι σε βγάζει από τον λήθαργο…».
Αίθρια λογοτεχνικά μεσημέρια
Ο αγαπημένος θεσμός του φεστιβάλ έκανε σήμερα Τρίτη πρεμιέρα για φέτος, με τον συγγραφέα και δημοσιογράφο Παύλο Μεθενίτη να υποδέχεται τέσσερις αξιόλογες γυναίκες: την συγγραφέα και σεναριογράφο Κάλλια Παπαδάκη, την συγγραφέα Γιούλη Αναστασοπούλου, την πανεπιστημιακό Μαρία Παραδείση και την συγγραφέα και δημοσιογράφο Ρένα Τριανταφυλλίδη που παρουσίασε το επίκαιρο βιβλίο της «Ελληνικό Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Δράμας 1978-1987. Ο ρόλος της Κινηματογραφικής Λέσχης Δράμας στην ίδρυση και εξέλιξη του θεσμού».
Αναφερόμενη στους βραβευμένους «Δενδρίτες» της, η Κάλλια Παπαδάκη, εξήγησε πως «δενδρίτες» είναι οι συνάψεις των νευρώνων που ελέγχουν την μνήμη, και πως το βιβλίο της μιλά ακριβώς γι’ αυτό: την μνήμη και το αποτύπωμά της, αυτό το αποτύπωμα που χάνεται, αλλά και για την απόλυτη ομορφιά που κρατά ένα δευτερόλεπτο.
Σπουδαγμένη στην Αμερική, η Κάλλια Παπαδάκη άντλησε την έμπνευσή της από τους Έλληνες ομογενείς και τον μόχθο τους «και κυρίως από τους ομογενείς που δεν τα κατάφεραν…».
Αναφερόμενη στην ιδιαίτερη γραφή της εξήγησε πως «μπορώ να γράψω και τρεις σελίδες χωρίς τελεία. Ήθελα ο αναγνώστης να αποκτήσει μια νέα ανάσα. Είναι ένας ασθμαίνων λόγος αλλά στο τέλος βυθίζεσαι μέσα του».
Η Κάλλια Παπαδάκη, σεναριογράφος της Πέννυς Παναγιωτοπούλου αλλά και της Κατερίνας Ευαγγελάκου στην επόμενη ταινία της, μίλησε και για τις ιδιαιτερότητες της συγγραφής του σεναρίου. «Με δυσκολεύει πάρα πολύ το σενάριο. Στο μυθιστόρημα αφήνεσαι, ενώ στο σενάριο πρέπει να συρρικνωθείς. Γι’ αυτό και το σενάριο μου θυμίζει την ποίηση».
«Τα διηγήματά μου «Τι συμβαίνει με τα βατόμουρα;» γράφτηκαν μετά από πένθος. Με το χιούμορ τους θέλησα να ξορκίσω αυτήν την τραγωδία», εξήγησε η Γιούλη Αναστασοπούλου. «Τα έγραψα στο Ελσίνκι και ένα από αυτά, το «Σεμινάριο», που θα γίνει μικρού μήκους ταινία από τον Αντώνη Γλαρό, στην Στοκχόλμη».
Σχολιάζοντας την διαδικασία της γραφής, η Γ. Αναστασοπούλου, που είναι ψυχολόγος, αναφέρθηκε στον Φρόιντ ο οποίος έλεγε πως οι συγγραφείς δεν ξέρουν για ποιο λόγο γράφουν. Ίσως να ψάχνουν «για το απωλεσθέν κείμενο της παιδικής ηλικίας».
Η ιδέα για μια μελέτη πάνω στον ελληνικό κινηματογράφο, προέκυψε, όπως εξήγησε η πανεπιστημιακός Μαρία Παραδείση, μετά από ένα συνέδριο στο οποίο συμμετείχε μαζί με την Αφροδίτη Νικολαΐδου και την Μυρτώ Καλοφωλιά. Η τελευταία, επιστρέφοντας, εξανέστη: «Κάθε φορά που πρέπει να μιλήσουμε για το ελληνικό σινεμά πάμε Λονδίνο και μιλάμε αγγλικά. Γιατί; Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι εδώ;».
Έτσι, αποφάσισαν να υιοθετήσουν την μορφή του σεμιναρίου μακράς διαρκείας στο Πάντειο, που περιελάμβανε πλήθος εισηγήσεων. Τις εισηγήσεις αυτές περιλαμβάνει η έκδοση «Από τον Πρώιμο στον Σύγχρονο Ελληνικό Κινηματογράφο. Ζητήματα μεθοδολογίας, θεωρίας, ιστορίας» σε επιμέλεια της Μαρίας Παραδείση και της Αφροδίτης Νικολαΐδου.
Αναφερόμενη στην έκδοση με θέμα τον ρόλο της Κινηματογραφικής Λέσχης Δράμας στην ίδρυση και εξέλιξη του Φεστιβάλ Δράμας, η Ρένα Τριανταφυλλίδου είπε πως αξιοποίησε ένα μεγάλο όγκο αρχειακού υλικού που περιελάμβανε από τα πρακτικά της Λέσχης μέχρι εφημερίδες της εποχής (1978-1987), ενώ θυμήθηκε με νοσταλγία την εποχή που έφηβη ακόμα έβλεπε με δέος τα πανό του φεστιβάλ. Ενός φεστιβάλ που «στελεχώθηκε από σημαντικούς ανθρώπους του κινηματογράφου, μακριά από κέντρα σκοπιμότητας και διαπλοκής. Και έπαιζε συχνά κομμένες από την Θεσσαλονίκη ταινίες, που ενίοτε μάλιστα βραβεύονταν».
Η κ. Τριανταφυλλίδου αναφέρθηκε ιδιαίτερα στη συνεισφορά του Θωμά Γεωργόπουλου, ενός εκ των πρωτεργατών του φεστιβάλ, και τότε προέδρου της Λέσχης.
Σε παρέμβασή του, ο πρώην δήμαρχος Θωμάς Μαργαρίτης επίσης μνημόνευσε τους ανθρώπους της Λέσχης, χαρακτηρίζοντας τους «ανθρώπους ρομαντικούς που οραματίστηκαν κάτι ωραίο και μεγάλο. Μόνο τρεις από αυτούς τους πρωτοπόρους ζουν σήμερα».
Στην συζήτηση που ακολούθησε τέθηκε το ζήτημα της ύπαρξης ή μη γυναικείας και ανδρικής λογοτεχνίας που κατέληξε στο κοινό συμπέρασμα πως το σημαντικό δεν είναι το φύλο του συγγραφέα αλλά το μόνο κριτήριο είναι η αξία του βιβλίου καθεαυτού.
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω