Παρά τις διεθνείς αντιδράσεις οι Κούρδοι του Ιράκ διεξάγουν δημοψήφισμα στις 25 Σεπτεμβρίου, ζητώντας πλήρη ανεξαρτησία από τη Βαγδάτη. Τι πρέπει να γνωρίζετε για το δημοψήφισμα ανεξαρτησίας του Κουρδιστάν.
Ο πρόεδρος της τοπικής κουρδικής κυβέρνησης, Μασούντ Μπαρζανί, είναι ξεκάθαρος: «Ο λόγος που καταλήξαμε σε αυτό το δημοψήφισμα είναι γιατί μόνο μέσα από την ανεξαρτησία θα διασφαλίσουμε το μέλλον μας χωρίς τις βιαιότητες που έχουμε υποστεί στο παρελθόν».
Οι Κούρδοι από την πλευρά τους είναι αποφασισμένοι: «Ζητάω από όλους, την οικογένεια μου, τους φίλους και του συγγενείς, να πάμε μαζικά στις κάλπες και να ψηφίσουμε ναι ώστε να έχουμε ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν που θα αναπτυχθεί οικονομικά, πολιτισμικά και σε όλους τους τομείς».
Η κυβέρνηση του Ιράν πάντως απαγόρευσε πτήσεις προς το Κουρδικό Ιράκ μετά το αίτημα της Βαγδάτης σε μια προσπάθεια να περιορίσει τη ροή Κούρδων προς το Αρμπίλ.
Παράλληλα ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, ζήτησε να μην διεξαχθεί το δημοψήφισμα λέγοντας πως μόνο ο διάλογος μπορεί να οδηγήσει σε επίλυση της κατάστασης.
Σε κάθε περίπτωση η 25η Σεπτεμβρίου είναι ιστορική ημέρα για τους Κούρδους του Ιράκ.
Τι πρέπει να γνωρίζετε για το δημοψήφισμα ανεξαρτησίας του Κουρδιστάν
Δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία του Κουρδιστάν
Το Κουρδιστάν, μια αυτόνομη περιοχή στο βόρειο Ιράκ, θα διεξαγάγει δημοψήφισμα στις 25 Σεπτεμβρίου, ζητώντας πλήρη ανεξαρτησία από τη Βαγδάτη.
Γιατί είναι σημαντικό;
Οι αναλυτές λένε ότι το εκλογικό σώμα είναι πιθανό να δώσει το πράσινο φως για την ανεξαρτησία. Ωστόσο πολλές γειτονικές χώρες αντιτίθενται σε αυτή την προοπτική και αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγαλύτερη αστάθεια σε μια περιοχή που ήδη αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα.
Ποιο το ιστορικό υπόβαθρο της απαίτησης των Κούρδων για μια δική τους χώρα;
Οι Κούρδοι, που δεν έχουν αποκτήσει ποτέ μόνιμη κρατική υπόσταση, προέρχονται από μια ορεινή περιοχή που διασχίζει τα σύνορα της Τουρκίας, της Συρίας, του Ιράκ και του Ιράν.
Έγινε νύξη για τη δημιουργία μιας πατρίδας για τους Κούρδους στις αρχές του 20ού αιώνα, αλλά ποτέ δεν υλοποιήθηκε για κάποιο χρονικό διάστημα.
Οι ελπίδες των Κούρδων αναπτερώθηκαν κατά τη διάρκεια της Συνθήκης των Σεβρών, όταν προβλεπόταν ένα κουρδικό κράτος μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά δεν επετεύχθη συμφωνία και οι Κούρδοι έκτοτε βρίσκονται στην αναμονή.
Υπήρξε μια πατρίδα που ιδρύθηκε σε αυτό που είναι το σημερινό Ιράν το 1946 - αλλά η Κουρδική Δημοκρατία Μαχαμπάντ κράτησε μόνο 11 μήνες.
Οι Κούρδοι στο βόρειο Ιράκ ξεκίνησαν έναν ένοπλο αγώνα το 1961 και πολέμησαν διαδοχικές ιρακινές κυβερνήσεις, κυρίως τον Σαντάμ Χουσεΐν. Υπό το καθεστώς του Σαντάμ έγινε η επίθεση με τοξικά αέρια στην κουρδική πόλη Halabja.
Όταν οι Κούρδοι επαναστάτησαν μετά τον Πόλεμο του Κόλπου, κατεστάλησαν βίαια και οι ΗΠΑ επέβαλαν ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στα βόρεια της χώρας.
Η προστατευόμενη περιοχή έγινε η de facto αυτόνομη περιοχή των Κούρδων - κάτι που έγινε επίσημα το 2005.
Γιατί το Κουρδιστάν θέλει ανεξαρτησία;
Οι Κούρδοι στο βόρειο Ιράκ έχουν ήδη το δικό τους κοινοβούλιο, μπορούν να περάσουν τους δικούς τους νόμους και να έχουν τον έλεγχο σε τομείς όπως η εκπαίδευση.
Γιατί λοιπόν θέλουν να πάνε ένα βήμα πιο πέρα;
«Η περιφερειακή κυβέρνηση του Κουρδιστάν έχει παγώσει τα τελευταία δύο χρόνια και ο σημερινός πρόεδρος δεν έχει αποσυρθεί, παρόλο που θα έπρεπε», δήλωσε ο Δρ Ζεϊνάπ Καγιά, ερευνητής στο Κέντρο Μέσης Ανατολής του London School of Economics. Έτσι υπάρχει μια πολιτική κρίση.
Ο Μασούντ Μπαρζανί έχει χάσει κάποια αξιοπιστία, ιδιαίτερα με την οικονομική κρίση στο Κουρδιστάν. Έτσι, πιέζοντας για ανεξαρτησία και η ιδέα της εθνικής ενότητας βοηθά τον Μπαρζανί να κερδίσει κάποια αξιοπιστία επειδή ήταν ανέκαθεν στην πρώτη γραμμή της κουρδικής ανεξαρτησίας - η οικογένειά του αγωνίζεται για περισσότερο από έναν αιώνα. Οι Κούρδοι πιστεύουν ότι είναι χειρότερα στο Ιράκ επειδή ο ιρακινός στρατός δεν μπόρεσε να προστατεύσει τους Κούρδους και τους Γιαζιντί. Το καθεστώς της Βαγδάτης δεν στέλνει το μερίδιο του προϋπολογισμού στο Κουρδιστάν γι αυτό και η Βαγδάτη αντιμετωπίζεται ως η αιτία των δεινών τους.
[post_ads_2]
Τι σκέφτονται οι γειτονικές χώρες;
Το Ιράκ, η Τουρκία και το Ιράν είναι όλοι εναντίον του δημοψηφίσματος.
Το Ιράκ θεωρεί το συγκεκριμένο δημοψήφισμα αντισυνταγματικό και ένα προοίμιο για τη διάλυση της χώρας, ενώ η Τουρκία και το Ιράν φοβούνται ότι θα προκαλέσουν κινήσεις ανεξαρτησίας μεταξύ των δικών τους κουρδικών πληθυσμών.
Οι ΗΠΑ είναι επίσης ενάντια στην ανεξαρτησία των Κούρδων, επειδή δεν θέλουν να αποδυναμωθεί το Ιράκ - έναν από τους βασικούς συμμάχους στην καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους.
Το Ισραήλ είναι η μόνη χώρα που έχει ψηφίσει δημοσίως για ένα ανεξάρτητο κουρδικό κράτος κατά την προετοιμασία του προβλεπόμενου δημοψηφίσματος. Θεωρείται ότι συνδέεται με τις καλές σχέσεις μεταξύ Κούρδων και Εβραίων και το ότι το Ισραήλ θέλει να σταματήσει την επιρροή του Ιράν και του ριζοσπαστικού Ισλάμ.
Ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου μίλησε για τις «νόμιμες προσπάθειες του κουρδικού λαού να φτάσει στο δικό του κράτος».
«Δεδομένης της παρουσίας του Ιράν στα ανατολικά και της αστάθειας στην περιοχή, μια σταθερή και συνεκτική κουρδική οντότητα στη μέση δεν είναι κακή ιδέα», δήλωσε ο στρατηγός Γιαϊρ Γκολάν κατά τη διάρκεια μιας εκδήλωσης στο Ινστιτούτο Πολιτικής Εγγύς Ανατολής της Ουάσινγκτον.
Τι θα συμβεί;
Ο Κάγια είπε στο euronews ότι είναι πολύ πιθανό οι Κούρδοι να ψηφίσουν για ανεξαρτησία. Όμως, με το Ιράκ να εμμένει στην αντισυνταγματική ψηφοφορία, θα μπορούσε να γίνει ένα de facto ανεξάρτητο κράτος.
Ωστόσο, ενώ η πλειοψηφία θα ψηφίσει «ναι», η δημοσκόπηση έχει διευρύνει τις πολιτικές διαιρέσεις.
Τίποτα δεν έχει πολώσει την κουρδική κοινωνία όσο αυτή η ψηφοφορία, δήλωσε ο Μπάχρα Σαλέχ, αναλυτής στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο του Ιράκ, Σουλαϊμάνι.
Το αδιέξοδο επιδεινώνεται με την οικονομική κρίση που προκλήθηκε από την απόφαση της Βαγδάτης να μειώσει τη χρηματοδότηση και επιτείνεται από τις χαμηλές τιμές πετρελαίου και τη σύγκρουση με το Ισλαμικό Κράτος.
Η περιοχή έχει χρέος δισεκατομμυρίων δολαρίων και οι μισθοί του δημοσίου έχουν μειωθεί απότομα από το 2014, επηρεάζοντας ιδιαίτερα τους δημόσιους υπαλλήλους, τους μαχητές Πεσμεργκά και τους δασκάλους.
Πηγή: euronews
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω