Το αποτέλεσμα της εκλογής δικαιώνει απόλυτα τη Φώφη Γεννηματά, αλλά πρωτίστως είναι μία νίκη του ΠΑΣΟΚ και των χιλιάδων πολιτών που θύμισαν στον ΣΥΡΙΖΑ ότι η ηγεμονία του στον χώρο δεν είναι εξασφαλισμένη.
Η Φώφη Γεννηματά είχε ακούσει πολλά μέχρι σήμερα. Τα περισσότερα είχαν να κάνουν με την αίγλη και την επιρροή που έχει το όνομά της. Όμως από το βράδυ της Κυριακής τα στόματα θα κλείσουν. Η Φώφη δεν κέρδισε μόνο στη σκακιέρα της τακτικής. Αν δεν συμβούν «τέρατα», νίκησε και στην αρένα της κάλπης.
Μόνο ΠΑΣΟΚ. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο δεύτερος της κούρσας, συγκεντρώνει ποσοστό ίσο με το άθροισμα όλων όσων τον ακολουθούν. Αν τώρα στο ποσοστό του προσθέσεις Ραγκούση και Μανιάτη, το αποτέλεσμα είναι πράσινο με έναν ήλιο που έχει τόσες ακτίνες, όσες θέλει η Φώφη. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να διαβάσεις το αποτέλεσμα. Όμως είναι δίκαιο να ξεκινήσεις από τη νίκη της Φώφης Γεννηματά. Μεγάλωσε το γήπεδο, άνοιξε το παιχνίδι και πήγε και (πιθανότατα) το κέρδισε. Φαινόταν και από τα δημογραφικά των ανθρώπων που πήγαν στην κάλπη. Μεγάλες ηλικίες, παλιό ΠΑΣΟΚ. Αν μη τι άλλο, η προσέλευση και το αποτέλεσμα δείχνουν τη συσπείρωση του ΠΑΣΟΚ και, ασφαλώς, τη διάθεση επανάκαμψης αρκετών ψηφοφόρων. Τι άνθρωποι είναι αυτοί; Ο όγκος της προσέλευσης δείχνει ότι πρόκειται για ακροατήριο που σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί να εκχωρήσει στον ΣΥΡΙΖΑ την εκπροσώπηση της προοδευτικής παράταξης.
Οι ουρές στα εκλογικά τμήματα προκάλεσαν, όπως φάνηκε, αμηχανία, ίσως και εκνευρισμό στην Κουμουνδούρου. Λογικό. Κατάλαβαν ότι η ηγεμονία στο χώρο δεν είναι εξασφαλισμένη. Η διαφαινόμενη νίκη της Φώφης δεν πρέπει να τους ενθουσίασε. Από όλους τους υποψηφίους, ήταν εκείνη που μπορούσε να απευθυνθεί πιο πειστικά στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. (Αλλά συνάμα και εκείνη που θα συνομιλούσε πιο εύκολα με την ηγεσία του…). Όμως ακόμα υπάρχει δρόμος ως τις εκλογές και, κυρίως, μετά από αυτές, όταν μπει στο τραπέζι η κουβέντα για τον εκλογικό νόμο και την κατάργηση ή μη της απλής αναλογικής. Όλα δείχνουν ότι αυτή η απόφαση θα ληφθεί πρωτίστως από τη Φώφη Γεννηματά.
Είναι και ο Νίκος Ανδρουλάκης. Που, λογικά, θα νοείται από εδώ και στο εξής ως το νούμερο δύο, εκπροσωπώντας μία διακριτή ισχυρή τάση. Σύντομα θα ξέρουμε αν θα είναι και αγκάθι στο πλευρό της Γεννηματά.
Καμίνης και Θεοδωράκης δεν κατάφεραν να πείσουν ή, πιο σωστά, να διεισδύσουν στο παραδοσιακό ακροατήριο του ΠΑΣΟΚ. Ακόμα και αν ένωναν τις δυνάμεις τους δεν θα μπορούσαν καν να απειλήσουν τον δεύτερο Ανδρουλάκη. Τα ποσοστά τους δείχνουν πως ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ ούτε καν σκέφτηκε να τους αναθέσει την ανασύνταξη της παράταξης. Τώρα δείχνει προφανές ότι δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς. Οι προσδοκίες τους ήταν είτε ανεδαφικές είτε πρόωρες. Τα δύσκολα, βέβαια, έρχονται για τον Θεοδωράκη. Ο Καμίνης, ούτως ή άλλως, έχει ένα γραφείο στο δημαρχείο και πάνω από δύο χρόνια για να βρει τι θα κάνει στην πολιτική του ζωή. Ο Θεοδωράκης όμως οφείλει να αποφασίσει γρήγορα. Θα προσέλθει ως στρατιώτης, όπως είπε, ή θα το ξανασκεφτεί; Λογικά σύντομα θα το μάθουμε και αυτό.
Αυτή η διαδικασία, πέρα από τη μεγάλη συμμετοχή και τα μηνύματα που αυτή στέλνει, μας δίδαξε και κάτι ακόμα: οι ενεργοί πολίτες, ακόμα και σιωπηροί, παρακολουθούν τις εξελίξεις και εκδηλώνουν τη βούληση να τις διαμορφώσουν. Η Γεννηματά οφείλει να το σεβαστεί αυτό. Οι υπόλοιπο καλό είναι να ανησυχούν.
Πηγή: protagon.gr
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω