Πως να εξηγήσω την λαχτάρα που πέρασα σ΄ αυτά τα χαρούμενα παιδάκια που χτύπησαν την πόρτα μου; Οι χαρούμενες φωνές σταμάτησαν και τα παιδάκια πήγαν σε άλλα σπίτια. Εγώ έμεινα με το παράπονο που δεν είδα τις φατσούλες τους και δεν ενίσχυσα τον κουμπαρά τους. Του χρόνου ελπίζω να ξανάρθουν και θα τους ανταμείψω διπλά για τον κόπο τους.
της Ευγενίας Ηλιοπούλου
Γλυκές παιδικές φωνές ήχησαν στην πόρτα μου. Να τα πούμε; Τα άκουσα αλλά δεν έτρεξα να ανοίξω την πόρτα. Το σώμα μου ήταν πονεμένο και ανήμπορο. Ξάπλα στο κρεβάτι του πόνου δεν μπόρεσα να ανταποκριθώ στο ελπιδοφόρο κάλεσμα τους. Τι να τους πω; Πως να τους εξηγήσω πόσο βλακωδώς τραυματίστηκα; Πως να περιγράψω ότι σε μία στιγμή όλα μπορούν να αλλάξουν;
Παραμονή Χριστουγέννων στην στάση του ΗΣΑΠ. Μία αφηρημάδα. Μία απροσεξία μου στοίχισε πολύ ακριβά και το αποτέλεσμα είναι η προσωρινή υποχρεωτική στήριξη του σώματος μου σε δύο πατερίτσες. Η χορήγηση τριών παυσίπονων για ημέρες και η καταγραφή (με το κινητό) των δύο μεγάλων μελανιών στο αριστερό μου μηρό. Η κάθε μετακίνηση συνοδεύεται από αφόρητους πόνους. Ακόμα και η αλλαγή θέσης στο κρεβάτι συνοδεύεται από βογγητά και νεύρα. Η αγωνία μου το ατύχημα να μην προεκταθεί σε άλλες βλάβες του μυοσκελετικού μου συστήματος. Ως γιατρός και ως άνθρωπός έκανα έναν απολογισμό και μία ιεράρχηση των προβλημάτων υγείας. Άτυχη μοίρα με περιμένει ή θα την σκαπουλάρω; Η απόλυτη χαρά της διαπίστωσης ότι δεν υπάρχει κανένα κάταγμα δεν περιγράφεται. Θα βασανιστώ για ημέρες με την μεγάλη θλάση αλλά το μέλλον θα είναι λαμπρό. Θα περπατήσω ξανά σε λίγες ημέρες.
Τα τηλέφωνα χτυπούσαν συνέχεια και πολλοί ήταν οι φίλοι που ανησυχούσαν για μένα. Διάχυτη η ανησυχία τους για το ατύχημα. Μεγάλη η αγάπη και η δύναμη που αυτές οι ευχές μου μετάγγισαν.., βάλσαμο για την ψυχή μου οι θετικές τους σκέψεις. Το ηθικό μου, που σέρνονταν (τέτοιες ημέρες είχα προγραμματίσει τα γλέντια και τις παρέες και τα δώρα για τους φίλους μου) πήρε την ανιούσα και απογειώθηκε. Πετάει! Μπορεί το 2017 να τελειώνει με κακά μαντάτα για εμένα αλλά υπάρχει μέλλον (μια χρονιά που ξεκίνησε με την εκλογή του Τραμπ πως θα τελείωνε καλά;). Πράγματι ο Άγιος Βασίλης μου έφερε ένα ατύχημα αλλά είμαι πολύ τυχερή που έχω τόσους φίλους. Οι ευχές τους θα πιάσουν τόπο και το τραύμα μου θα γιάνει!
Πως να εξηγήσω την λαχτάρα που πέρασα σ΄ αυτά τα χαρούμενα παιδάκια που χτύπησαν την πόρτα μου; Οι χαρούμενες φωνές σταμάτησαν και τα παιδάκια πήγαν σε άλλα σπίτια. Εγώ έμεινα με το παράπονο που δεν είδα τις φατσούλες τους και δεν ενίσχυσα τον κουμπαρά τους. Του χρόνου ελπίζω να ξανάρθουν και θα τους ανταμείψω διπλά για τον κόπο τους.
[post_ads]
Γλυκές παιδικές φωνές ήχησαν στην πόρτα μου. Να τα πούμε; Τα άκουσα αλλά δεν έτρεξα να ανοίξω την πόρτα. Το σώμα μου ήταν πονεμένο και ανήμπορο. Ξάπλα στο κρεβάτι του πόνου δεν μπόρεσα να ανταποκριθώ στο ελπιδοφόρο κάλεσμα τους. Τι να τους πω; Πως να τους εξηγήσω πόσο βλακωδώς τραυματίστηκα; Πως να περιγράψω ότι σε μία στιγμή όλα μπορούν να αλλάξουν;
Παραμονή Χριστουγέννων στην στάση του ΗΣΑΠ. Μία αφηρημάδα. Μία απροσεξία μου στοίχισε πολύ ακριβά και το αποτέλεσμα είναι η προσωρινή υποχρεωτική στήριξη του σώματος μου σε δύο πατερίτσες. Η χορήγηση τριών παυσίπονων για ημέρες και η καταγραφή (με το κινητό) των δύο μεγάλων μελανιών στο αριστερό μου μηρό. Η κάθε μετακίνηση συνοδεύεται από αφόρητους πόνους. Ακόμα και η αλλαγή θέσης στο κρεβάτι συνοδεύεται από βογγητά και νεύρα. Η αγωνία μου το ατύχημα να μην προεκταθεί σε άλλες βλάβες του μυοσκελετικού μου συστήματος. Ως γιατρός και ως άνθρωπός έκανα έναν απολογισμό και μία ιεράρχηση των προβλημάτων υγείας. Άτυχη μοίρα με περιμένει ή θα την σκαπουλάρω; Η απόλυτη χαρά της διαπίστωσης ότι δεν υπάρχει κανένα κάταγμα δεν περιγράφεται. Θα βασανιστώ για ημέρες με την μεγάλη θλάση αλλά το μέλλον θα είναι λαμπρό. Θα περπατήσω ξανά σε λίγες ημέρες.
Τα τηλέφωνα χτυπούσαν συνέχεια και πολλοί ήταν οι φίλοι που ανησυχούσαν για μένα. Διάχυτη η ανησυχία τους για το ατύχημα. Μεγάλη η αγάπη και η δύναμη που αυτές οι ευχές μου μετάγγισαν.., βάλσαμο για την ψυχή μου οι θετικές τους σκέψεις. Το ηθικό μου, που σέρνονταν (τέτοιες ημέρες είχα προγραμματίσει τα γλέντια και τις παρέες και τα δώρα για τους φίλους μου) πήρε την ανιούσα και απογειώθηκε. Πετάει! Μπορεί το 2017 να τελειώνει με κακά μαντάτα για εμένα αλλά υπάρχει μέλλον (μια χρονιά που ξεκίνησε με την εκλογή του Τραμπ πως θα τελείωνε καλά;). Πράγματι ο Άγιος Βασίλης μου έφερε ένα ατύχημα αλλά είμαι πολύ τυχερή που έχω τόσους φίλους. Οι ευχές τους θα πιάσουν τόπο και το τραύμα μου θα γιάνει!
Πως να εξηγήσω την λαχτάρα που πέρασα σ΄ αυτά τα χαρούμενα παιδάκια που χτύπησαν την πόρτα μου; Οι χαρούμενες φωνές σταμάτησαν και τα παιδάκια πήγαν σε άλλα σπίτια. Εγώ έμεινα με το παράπονο που δεν είδα τις φατσούλες τους και δεν ενίσχυσα τον κουμπαρά τους. Του χρόνου ελπίζω να ξανάρθουν και θα τους ανταμείψω διπλά για τον κόπο τους.
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω