Η σκιά του Ιβάν με το κουμπούρι

Τον Οκτώβριο του 1992 οι οπαδοί του ΠΑΟΚ εισέβαλαν στο γήπεδο στη διάρκεια του αγώνα με την Παρί Σεν Ζερμέν, οδηγώντας την ομάδα σε μακροχρόνια αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Αυτό που έκανε ο Σαββίδης ήταν το διοικητικό αντίστοιχο εκείνης της εισβολής.

του Κώστα Γιαννακίδη

Επιτρέψτε μου να γράψω ως φίλος του ΠΑΟΚ. Υπάρχουν τέσσερις άνθρωποι στους οποίους ο σύλλογος χρωστάει πολλά. Ο Γιώργος Παντελάκης είναι αυτός που έκανε τον ΠΑΟΚ πραγματικά μεγάλη ομάδα. Ο Πέτρος Καλαφάτης ήταν ο πρόεδρος του πρώτου και, δυστυχώς, μοναδικού επαγγελματικού πρωταθλήματος. Ο Θοδωρής Ζαγοράκης βρήκε έναν ημιθανή σύλλογο και έπιασε τον απινιδωτή. Όμως ο Ιβάν Σαββίδης τον ανέστησε, τον σήκωσε όρθιο, του έδωσε δύναμη και ορμή.

Τη μέρα που ο Σαββίδης έστειλε στην Εφορία την επιταγή με την οποία ξοφλούσε τα χρέη του ΠΑΟΚ, σκέφτηκα ότι ήταν μία στιγμή που κάθε φίλος της ομάδας όφειλε να πανηγυρίσει σαν τίτλο. Ο σύλλογος τότε πήγαινε ολοταχώς προς καταστροφή. Ο Σαββίδης ήταν το θαύμα που χρειαζόταν, αλλά δεν τολμούσε καν να περιμένει. Και αν ο σχεδιασμός τηρηθεί με βάση τα προβλεπόμενα, τον Μάιο η Τούμπα θα γκρεμιστεί για να σηκωθεί στη θέση της ένα από τα καλύτερα ποδοσφαιρικά γήπεδα της Ευρώπης.

Το βράδυ της Κυριακής ο Σαββίδης απέδειξε ότι έχει γίνει ένα με τον ΠΑΟΚ. Αυτοκαταστροφικός. Αυτή τη φορά ο κόσμος στις κερκίδες ήταν υποδειγματικός. Δεν ήταν ο πρόεδρος. Με ένα γκολ που στην αρχή δεν μέτρησε, αλλά στη συνέχεια μέτρησε. Αυτή η ομάδα κουβαλάει μία κατάρα, δεν εξηγείται αλλιώς. Αν ο αγώνας τελείωνε κανονικά, με το γκολ να μετράει υπέρ του ΠΑΟΚ, η ομάδα ίσως έπαιρνε έναν τίτλο στον οποίο οι αντίπαλοι πάντα θα έριχναν μομφή. Αν ο αγώνας τελείωνε χωρίς να μετρήσει το γκολ, μία γενιά ΠΑΟΚτσήδων θα μεγάλωνε με το μοιρολόι της αδικίας. Τελικά το γκολ μέτρησε και ο αγώνας δεν τελείωσε. Μόνο στον ΠΑΟΚ συμβαίνουν αυτά.

Ήταν οφσάιντ; Τι να σας πω. Όταν το είδα σε πρώτη φάση είπα ότι ήταν. Μετά διάβασα σχόλια και παρατηρήσεις διαιτητών που έλεγαν ότι το γκολ έπρεπε να μετρήσει, όπως και έγινε. Διαιτητής δεν είμαι. Φοβήθηκα όμως μη βαρύνει την Ιστορία του συλλόγου μία αμφισβήτηση. Πλέον δεν έχει σημασία. Πάνω σε όλα αυτά έπεσε η σκιά του Ιβάν με το κουμπούρι στη μέση και τους μπράβους γύρω του.

Ο Σαββίδης μπήκε στο γήπεδο και ζήτησε από τον Βιερίνια να πάρει την ομάδα και να φύγει. Και ο Βιερίνια έδειξε στον πρόεδρο τι σημαίνει να είσαι αρχηγός ενός μεγάλου συλλόγου. Σήκωσε το δάχτυλο και του έγνευσε πως δεν πρόκειται να το κάνει. Αυτό ίσως του κοστίσει ένα συμβόλαιο. Δεν πειράζει, παικταράς είναι, θα βρει καινούργιο. Ούτως ή άλλως, μετά από αυτό που έκανε κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αγάπη του για τον σύλλογο. Ο Βιερίνια είπε στον ιδιοκτήτη της ομάδας ότι ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να αποσύρεται από το γήπεδο. Οι περισσότεροι φίλοι της ομάδας είναι με τον ποδοσφαιριστή, όχι με τον πρόεδρο. Διότι ο ΠΑΟΚ μπορεί να οφείλει πολλά στον Ιβάν Σαββίδη, αλλά σίγουρα δεν του ανήκει. Ανήκει πρωτίστως σε αθλητές με τη μαγκιά του Βιερίνια και στους φιλάθλους που έφυγαν θυμωμένοι από το γήπεδο.

Δεν υπάρχει δίκιο μήτε δικαιολογία που απαλλάσσει τον Ιβάν Σαββίδη από την ευθύνη. Τον Οκτώβριο του 1992 οι οπαδοί του ΠΑΟΚ εισέβαλαν στο γήπεδο στη διάρκεια του αγώνα με την Παρί Σεν Ζερμέν, οδηγώντας την ομάδα σε μακροχρόνια αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Εχω την αίσθηση ότι αυτό που έκανε ο Σαββίδης ήταν το διοικητικό αντίστοιχο εκείνης της εισβολής. Όχι, δεν πιστεύω ότι ακυρώνει την προσφορά του προς την ομάδα. Όμως την υπονόμευσε βάναυσα, προσβάλλοντας και προκαλώντας, ταυτοχρόνως, το φίλαθλο αίσθημα.

Οι πρόσφατες εξελίξεις θα είναι τραυματικές για τον ΠΑΟΚ. Επίσης θα εντείνουν την εσωστρέφεια ενός μεγάλου κομματιού της Θεσσαλονίκης που ζει και αναπνέει στο ρυθμό των αθλητικών ραδιοφώνων. Φοβάμαι δε, ότι θα δούμε τερατώδεις αντιδράσεις από την οπαδική βάση του ΠΑΟΚ. Η ευθύνη του Ιβάν Σαββίδη είναι πλέον μεγαλύτερη από αυτή που πηγάζει εκ της θέσης του. Τουλάχιστον ας βρει ένα μέρος να θάψει το όπλο του. Επίσης η κυβέρνηση θα πράξει ορθά αν διακόψει το Πρωτάθλημα. Και ακόμα πιο σωστά αν δεν επιτρέψει την επανεκκίνηση του. Ας στείλουμε στο Champions League την κοπέλα που πάει στη Eurovision.
[post_ads]