Η κρατική μέριμνα σε συνδυασμό με τις τοπικές αρχές πρέπει να ασχοληθεί τεκμηριωμένα και εμπεριστατωμένα με το πρόβλημα. Το πλάνο εξοικονόμησης και σωστής διαχείρισης του νερού πρέπει να μπει σε περίοπτη θέση στο τραπέζι των κρατικών αποφάσεων για την περιοχή μας.
Εδώ και λίγες ημέρες ο νομός Έβρου δοκιμάζεται από τις πλημμύρες, αφού οι βροχές και η απόφαση των Βουλγάρων να απελευθερώσουν από το φράγμα του Ιβαήλοβγκραντ μεγάλες ποσότητες νερού είχαν σαν αποτέλεσμα να σπάσουν τα αναχώματα του ποταμού Έβρου και χιλιάδες στρέμματα να πλημμυρίσουν.
Ο βιαστικός Απρίλης έκανε την είσοδο του με μπρίο και με πλημμύρες στο νομό Έβρου. Κάτι που συμβαίνει, μονότονα και ενοχλητικά, κάθε δύο χρόνια και τα φουσκωμένα νερά από την γειτονικές χώρες περνάνε, χωρίς βίζα, στα δικά μας χωράφια και τα πνίγουν. Εδώ και 20 ημέρες 90.000 στρέμματα υπερκαλύφθηκαν με νερά. Στο ποτάμι το ύψος του νερού ξεπερνούσε το όριο επιφυλακής των 6 μέτρων.
Ο μεγαλύτερος ποταμός στα Βαλκάνια, ο Έβρος, έχει μήκος 550 χλμ. σε βουλγαρικό, τουρκικό και ελληνικό έδαφος. Το 1958 έγινε το πρώτο ανάχωμα. Μπήκαμε στην Ε.Ε. μπήκε και η Βουλγαρία, υπάρχουν και εφαρμόζονται ευρωπαϊκοί κανόνες διαχείρισης υδάτων, ανάμεσα στις δύο χώρες, αλλά η Τουρκία δεν ανήκει στην Ε.Ε. και δεν είναι υποχρεωμένη να τους τηρήσει. Κάθε χρόνο συμβαίνουν τέτοια καιρικά φαινόμενα και όμως δεν υπάρχει ο προγραμματισμός αντιμετώπισης και λύσης του προβλήματος. Όπως οι Αιγύπτιοι, στην αρχαιότητα, προγραμμάτιζαν τις σοδειές τους ανάλογα με τις πλημμύρες του Νείλου να διδάσκονται και οι Έλληνες πως να εκμεταλλευτούν τις πλημμύρες και να βελτιώσουν την παραγωγή τους.
Υπάρχει ολοκληρωμένη μελέτη διαχείρισης υδάτων, μια που κάθε χρόνο επαναλαμβάνονται οι πλημμύρες; Υπάρχει ζώνη εκκένωσης που να πλημμυρίζει τεχνητά για να αποφευχθούν οι ζημιές στα οργωμένα χωράφια; Εφόσον είναι αναμενόμενες πλημμύρες γιατί δεν άλλαξε το προφίλ των καλλιεργειών (να γίνουν μονοετείς, χωρίς δέντρα και στοιχεία που καταστρέφονται από την πλημμύρα); Γιατί δεν έγιναν φράγματα; Το 2014 "σπάσανε" 153 αναχώματα. Το 2018 μόνο τρία. Εντυπωσιακή η διαφορά. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί το 2014 πληρώθηκαν 20.000.000 ευρώ για τα καινούργια αναχώματα; Τι θα απογίνουν τα σπαρτά; Ποιος θα πληρώσει την ζημιά; Έχουν δίκιο οι αγρότες που θα προσφύγουν στη δικαιοσύνη για αν πάρουν τις αποζημιώσεις;
Το νερό, η «πηγή ζωής για τον πλανήτη και τους κατοίκους του» είναι και «το υλικό της ζωής». Χωρίς αυτό δεν υπάρχει πλανήτης, δεν υπάρχει ζωή, δεν υπάρχει άνθρωπος. Εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο δεν έχουν πρόσβαση στη «ζωή» και παλεύουν για να επιβιώσουν. Το «αγαθό σε ανεπάρκεια» έχει «πρόβλημα». Εμείς το δημιουργούμε με τις επιλογές μας, τις παρεμβάσεις μας, τον τρόπο που λειτουργούμε μέσα στη φύση. Η αποψίλωση, για παράδειγμα, των τροπικών δασών στην Αφρική για να μετατραπούν σε εκτάσεις εντατικής γεωργίας, και η καταστροφή των (ελάχιστων πλέον) δασικών εκτάσεων της Αττικής για να μετονομαστούν σε οικοδομήσιμα οικόπεδα, έχουν το ίδιο αποτέλεσμα: την ερημοποίηση, τον ελλιπή εμπλουτισμό των υπόγειων υδάτων, την αλλαγή του μικροκλίματος της περιοχής, την εμφάνιση λιγότερων, αλλά καταρρακτωδών βροχών, τη δημιουργία των συνθηκών εκείνων που ευνοούν τις πλημμύρες.
Το νερό είναι απαραίτητο για την ζωή μας και φυσικά και για την γεωργία. Τεράστιες ποσότητες νερού περνάνε και χάνονται και το καλοκαίρι, που το χρειαζόμαστε κάνουμε γεωτρήσεις για νερό. Όταν πλημμυρίζουν τα χωράφια δεν κρατάμε το νερό με φράγματα. Οι βούλγαροι έχουν τρία, όμως εμείς κανένα. Ανίκανοι να κάνουμε ένα φράγμα για εξοικονόμηση νερού και διαμόρφωση του πλάνου αγροτικής ανάπτυξης στην περιοχή; Η κρατική μέριμνα σε συνδυασμό με τις τοπικές αρχές πρέπει να ασχοληθεί τεκμηριωμένα και εμπεριστατωμένα με το πρόβλημα. Το πλάνο εξοικονόμησης και σωστής διαχείρισης του νερού πρέπει να μπει σε περίοπτη θέση στο τραπέζι των κρατικών αποφάσεων για την περιοχή μας.
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω