Προεδρικό διάταγμα υποχρεώνει τους Δήμους που διαχειρίζονται πολυσύχναστες παραλίες, πέραν από τους ναυαγοσώστες να διαθέτουν και ναυαγοσωστικά σκάφη ειδικών προδιαγραφών. Ευθύνες στους αιρετούς της τοπικής Αυτοδιοίκησης σε περίπτωση ατυχήματος ή πνιγμού.
Αν και το αίτημα του Υπουργείου φαντάζει… μελετημένο, πρακτικά είναι αδύνατον να εφαρμοστεί, αφού για να πραγματοποιηθεί η αγορά των συγκεκριμένων «ειδικών σκαφών» απαιτείται, πέρα από το κόστος της δαπάνης και ανοιχτός διαγωνισμός που για να ολοκληρωθεί στην καλύτερη περίπτωση χρειάζονται 3 μήνες!
Οι παραλίες τυπικά «άνοιξαν» 1η Ιουνίου και οι Δήμοι πρέπει να εφαρμόσουν κατά γράμμα το προεδρικό διάταγμα.
Και αυτό διότι σε περίπτωση ατυχήματος, πνιγμού ή οτιδήποτε άλλο… θα πληρώσουν τη «νύφη» οι αιρετοί της τοπικής Αυτοδιοίκησης καθώς ενδέχεται να κινηθεί δίωξη εναντίον τους για αμέλεια!
Με απλά λόγια, το συγκεκριμένο Π.Δ. πετάει πλέον το μπαλάκι της ευθύνης στους Δήμους και εντοπίζει τους «υπευθύνους».
Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας του Πειραιά «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ», η ΚΕΔΕ αλλά και το πανελλήνιο όργανο των ναυαγοσωστών αντιδρούν ζητώντας αναστολή του Προεδρικού Διατάγματος για τη φετινή σεζόν (1 Ιουνίου – 31 Σεπτεμβρίου) και την εφαρμογή του την επόμενη χρονιά, ώστε να υπάρξει έστω, η κατάλληλη προετοιμασία.
Σύμφωνα μάλιστα με νέες αποκλειστικές πληροφορίες της εφημερίδας, και στις αρμόδιες Επιτροπές των Δήμων έχουν γίνει «ομηρικές» συγκρούσεις! Εκεί υπήρξαν διαξιφισμοί για το πότε μια παραλία χαρακτηρίζεται πολυσύχναστη και πότε όχι. Ο όρος «να έχει τουλάχιστον 300 λουόμενους», αποτελεί γρίφο, διότι πολλοί αυτό τον αριθμό τον βγάζουν με το «μάτι», ενώ άλλοι μετράνε και όσους δεν κολυμπάνε αλλά και όσους πίνουν τον καφέ τους τριγύρω…!
Άλλοι πάλι επικαλούνται στοιχεία από τους πνιγμούς που έχουν σημειωθεί τα τελευταία χρόνια.
Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα δεν υπολογίζεται ούτε η γνώμη αιρετών που έχουν άμεση επαφή με τις παραλίες καθώς εκεί στεγάζονται υποδομές των Δήμων που εκπροσωπούν!
Σε κάθε περίπτωση το Υπουργείο φαίνεται να μην θέλει να κάνει πίσω! Δεν εξηγείται αλλιώς καθώς οι πιέσεις που έχουν ασκηθεί είναι μεγάλες. Κάποιοι μάλιστα, ειδικά για το θέμα των σκαφών, αφήνουν υπόνοιες για «φωτογραφικές» διαδικασίες.
Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι «πηγή» του Δήμου Πειραιά υπολόγισε το κόστος όλης αυτής της «αλλαγής» βάσει του Π.Δ. στα 60.000 ευρώ, μόνο για τους μήνες που θα λειτουργούν οι παραλίες Βοτσαλάκια και Φρεαττύδα.
Σημειώστε επίσης τα εξής:
- Το «ειδικό» σκάφος που θα πρέπει να έχει κάθε Δήμος ζυγίζει 160 κιλά! Σκεφτείτε λοιπόν τον κόπο ενός ναυαγοσώστη που πρέπει να το σύρει στη θάλασσα σε μια έκτακτη περίπτωση…!
- Θα πρέπει οι ναυαγοσώστες να διαθέτουν VHF, κάτι που νομικά αλλά και πρακτικά πρέπει να ξεκαθαριστεί γιατί εδώ έχουμε να κάνουμε με συχνότητες του Λιμεναρχείου.
Τι αναφέρει το Προεδρικό Διάταγμα
Σε συνέχεια λοιπόν όσων προαναφέραμε, παρουσιάζουμε μία προς μία τις αλλαγές που επιφέρει το συγκεκριμένο Π.Δ.
Είναι το Προεδρικό Διάταγμα υπ’ αριθμ 31 με ημερομηνία κυκλοφορίας 4/4/2018. Αυτό, μεταξύ πολλών άλλων, ρυθμίζει ζητήματα που άπτονται της ναυαγοσωστικής ιδιότητας. Αναφορικά με τους Δήμους, τα καινούρια δεδομένα έχουν ως εξής:
«Οι Δήμοι, καθώς και οι φορείς διαχείρισης χώρων (Λιμενικά Ταμεία, Οργανισμοί Λιμένων Α.Ε., Ε.Τ.Α.Δ. Α.Ε. κ.λπ.), όταν παραχωρούν ή εκμισθώνουν σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, χώρο αιγιαλού - παραλίας που θεωρείται λουτρική εγκατάσταση, υποχρεούνται όπως:
Κατά τους μήνες Ιούνιο, Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο και από ώρας 10.30 - 17.30, προσλαμβάνουν ικανό αριθμό ναυαγοσωστών. Κάθε ναυαγοσώστης ελέγχει έκταση ακτής σε ακτίνα 200 μέτρων εκατέρωθεν του βάθρου - παρατηρητηρίου (μέχρι τώρα η απόσταση ήταν 300 μέτρα). Εφόσον ο υπόχρεος πρέπει να διαθέτει 3 τουλάχιστον ναυαγοσώστες, υποχρεούται να προσλαμβάνει και έναν συντονιστή - επόπτη ναυαγοσωστών. Επίσης, πρέπει να κατασκευάζουν παρατηρητήριο για κάθε ναυαγοσώστη και να τον εφοδιάζουν με τον απαραίτητο εξοπλισμό (ρούχα, ναυαγοσωστικό σωσίβιο, σανίδα διάσωσης, σωστικό σωλήνα, φορητό φαρμακείο, πτυσσόμενο φορείο, φορητή συσκευή VHF κλπ), καθώς και να εφοδιάζουν τον ναυαγοσώστη με μηχανοκίνητο επαγγελματικό μικρό σκάφος, ολικού μήκους τουλάχιστον 3,30 μέτρων, ιπποδύναμης τουλάχιστον των 6 HP.
Οι Δήμοι, οφείλουν επιπλέον να διαθέτουν για την περιοχή δικαιοδοσίας τους, εφόσον σε αυτή υφίστανται λουτρικές εγκαταστάσεις, ανεξαρτήτως των φορέων διαχείρισης τους, ένα μηχανοκίνητο μικρό ταχύπλοο σκάφος, εγγεγραμμένο σε Βιβλίο Εγγραφής Μικρών Σκαφών ως επαγγελματικό, ολικού μήκους τουλάχιστον 5 μέτρων, χρώματος εξωτερικά πορτοκαλί, εφοδιασμένο με τα προβλεπόμενα για την κατηγορία του εφόδια. Στο μέσο των πλευρών του σκάφους, δεξιά και αριστερά, είναι γραμμένη η ένδειξη ΣΩΣΤΙΚΟ ΣΚΑΦΟΣ και, κάτωθεν αυτής, η ένδειξη RESCUE BOAT, μπλε απόχρωσης. Επιπλέον, πρέπει να είναι εφοδιασμένο με μόνιμα εγκατεστημένο προβολέα, καθώς και με VHF GPS - PLOTER - ΦΟΡΗΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΗ - ΦΟΡΗΤΟ ΑΠΙΝΙΔΩΤΗ. Στο σκάφος θα επιβαίνουν ο χειριστής του και ένας ναυαγοσώστης, όντες σε ετοιμότητα καθημερινά για παροχή άμεσης βοήθειας στις υφιστάμενες λουτρικές εγκαταστάσεις, οι οποίοι και προσλαμβάνονται από τον οικείο Δήμο».
Παραθέτουμε εδώ ολόκληρο το ΦΕΚ και τα συμπεράσματα δικά σας…
Πηγή: koinoniki.gr (Κώστας Παναγιωτάκης)
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω