Η ερημική παραλία, εκεί στα Δίκελλα, είναι όμορφη και άκρως ελκυστική αλλά δεν σου ανοίγει η όρεξη για ρομαντικούς περιπάτους και αναπολήσεις. Η καταγάλανη, πανέμορφη, κρυστάλλινη και καθαρή θάλασσα, πλαισιώνεται από τα σημάδια του πολιτισμού μας...
Αγαπάω την Αλεξανδρούπολη και ονειρεύομαι να αναπτυχθεί σε όλα τα επίπεδα. Κάθε φορά που την επισκέπτομαι αναζητώ τις βελτιώσεις και τις νέες γωνιές της. Χαίρομαι όταν αντικρίζω και ανακαλύπτω θετικά βήματα αυτής της πόλης. Μιζεριάζω με τις ατέλειες και τις παρατυπίες της. Αντιδράω με την κατάφωρη καταπάτηση χώρων δημόσιας διέλευσης των πεζών. Αναζητώ καινούργιες γωνιές και καινούργιες παραλίες. Καλοκαίρι χωρίς μπάνια στην θάλασσα δεν γίνεται. Έτσι επέλεξα να πάω σε μία ερημική παραλία, μακριά από την πόλη. Στα Δίκελλα.
Η Λίνα Νικολακοπούλου περιγράφει μοναδικά την ανάγκη αναπόλησης ερωτικών στιγμών σε συνθήκες ιδανικές για δύο πονεμένες ψυχές. Προφανώς δεν ήξερε ότι αυτό είναι ανέφικτο στην ερημική παραλία, εκεί στα Δίκελλα. Δυστυχώς μέχρι την παραλία αντικρίζεις πολλούς σωρούς από κλαδιά δέντρων, πλαστικά σκουπίδια και υπερβολικά πολλά ξερά χόρτα. Επικίνδυνα στα πλαίσια της αντιπυρικής προστασίας. Φαντάστηκα ότι είναι μία προσωρινή κατάσταση που θα βελτιωθεί εντός ημερών. Δυστυχώς μετά από μία εβδομάδα αντίκρισα την ίδια απελπιστική εικόνα εγκατάλειψης και περιφρόνηση απλών κανόνων υγιεινής.
Η καταγάλανη θάλασσα, η πανέμορφη, κρυστάλλινη και καθαρή, πλαισιώνεται από τα σημάδια του πολιτισμού μας. Μέχρι να την αντικρίσεις περνάς από μία συστάδα δέντρων και θάμνων όπου ανακαλύπτεις κρυφούς θησαυρούς. Γιρλάντες από χρησιμοποιημένα χαρτιά υγείας, πατημένα κουτιά αναψυκτικών, πλαστικά μπουκάλια και φυσικά σερβιέτες. Αναμνηστικά δώρα από τους ασυνείδητους περαστικούς που επέμεναν να γράψουν ιστορία με αυτό τον άσχημο τρόπο. Όλα αυτά συμπληρώνουν αρμονικά το μοναδικό ντεκόρ της περιοχής. Προφανώς οι άρχοντες του τόπου, οι υπεύθυνοι της τοπικής αυτοδιοίκησης, δεν μερίμνησαν για την τοποθέτηση βιολογικών τουαλετών ή έστω χημικών.
Η παραλία είναι ερημική, όμορφη και άκρως ελκυστική αλλά δεν σου ανοίγει η όρεξη για ρομαντικούς περιπάτους και αναπολήσεις. Πως να παραλείψεις τα λίγα βήματα που πρέπει να κάνεις για να μπεις στον παράδεισο των συναισθημάτων; Σίγουρα δεν υπάρχει στο μελλοντικό προϋπολογισμό της τοπικής κοινότητας προγραμματισμός για ελικοδρόμιο ή έστω για την δημιουργία μιας καθαρής δημοτικής πλαζ.
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω