Αν η σημερινή κυβέρνηση «έχει καταστρέψει την οικονομία», πώς μια κυβέρνηση Μητσοτάκη θα εφαρμόσει τις παροχές που εξήγγειλε; Αν η σημερινή κυβέρνηση αφήνει «ένα τέταρτο Μνημόνιο», πώς η νέα κυβέρνηση θα το παρακάμψει;
Όταν κάνουν παροχές οι πρωθυπουργοί, οι οποίοι γνωρίζουν επακριβώς την κατάσταση της οικονομίας, θα ήταν παράδοξο να μην τάζουν οι αρχηγοί της αντιπολίτευσης. Δηλαδή, όταν δίνει ο Αλέξης Τσίπρας, πώς να ζητήσεις από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να μην τάξει;
Το προπερασμένο Σαββατοκύριακο στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης τα έδωσε όλα ο Τσίπρας. Το περασμένο Σάββατο τον μιμήθηκε ο Μητσοτάκης. Οι ομιλίες τους είχαν - όσο κι αν φαίνεται περίεργο - πολλά κοινά σημεία. Τόσο στο επίπεδο των συνθημάτων («θα πάμε μπροστά ή πίσω;» διερωτήθηκε ο Πρωθυπουργός, «μπορούμε να πάμε την Ελλάδα μπροστά» είπε ο αρχηγός της ΝΔ) όσο και στο επίπεδο των υποσχέσεων. Και οι δύο υποσχέθηκαν αυξήσεις μισθών, μειώσεις φόρων και εισφορών, δημιουργία εκατοντάδων χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας (300 χιλιάδες ο Τσίπρας, 700 χιλιάδες ο Μητσοτάκης).
Η διαφορά είναι ότι ο Τσίπρας ισχυρίζεται ότι βγήκαμε από τα μνημόνια και ότι η οικονομία πάει καλά, επομένως υπάρχουν περιθώρια και για παροχές και για ταξίματα. Όμως, ο Μητσοτάκης αντιτείνει ότι όχι μόνο δεν βγήκαμε από τα μνημόνια, αλλά η κυβέρνηση Τσίπρα έχει υπογράψει ένα τέταρτο μνημόνιο. Επιπλέον, ο Μητσοτάκης ισχυρίζεται ότι η κυβέρνηση Τσίπρα αφήνει μια εξουθενωμένη οικονομία, την οποία η δική του κυβέρνηση καλείται να ανορθώσει. Είναι η θεωρία της «καμένης γης», την οποία επικαλούνται σχεδόν όλες οι αντιπολιτεύσεις.
Εδώ, όμως, έγκειται η μεγάλη αντίφαση για τον σημερινό αρχηγό της ΝΔ και επίδοξο πρωθυπουργό. Ο κ. Μητσοτάκης υπόσχεται πάνω κάτω παρόμοια πράγματα με τον κ. Τσίπρα:
- Αύξηση μισθών, με την κατάργηση του υποκατώτατου κτλ. Όμως, πώς θα αντέξει μια - κατά τον ίδιο - χειμαζόμενη ιδιωτική οικονομία αυτό το βάρος;
- Μείωση φόρων (και ΦΠΑ και ΕΝΦΙΑ) και εισφορών, που σημαίνει μεγάλη απώλεια εσόδων για τα δημόσια ταμεία. Όμως, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε δημοσιονομικά προβλήματα και σε άλλες απρόβλεπτες εξελίξεις, δεδομένων των δεσμεύσεων που έχει η χώρα.
- Όχι μείωση των συντάξεων από 1-1-2019. Όμως, αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον ισχυρισμό του κόμματός του ότι το ενιαίο ασφαλιστικό ταμείο (ΕΦΚΑ) έχει εικονικά πλεονάσματα. Πώς η νέα κυβέρνηση θα συνεχίσει να δίνει τις ίδιες συντάξεις όταν το ταμείο (οι ίδιοι το λένε) δεν αντέχει;
Υπάρχουν δύο εξηγήσεις για την αντιφατική αυτή στάση του κ. Μητσοτάκη:
Πρώτον, αφού εμφανίζεται βέβαιος ότι θα μπορέσει να κάνει αυτές τις παροχές, όσα ισχυρίζεται η σημερινή κυβέρνηση για την καλή κατάσταση της οικονομίας είναι αληθή. Και, επομένως, η καταστροφολογία της αντιπολίτευσης είναι καθαρά προσχηματική και γίνεται μόνο για προεκλογικούς λόγους.
Δεύτερον, η κατάσταση της οικονομίας είναι όπως την περιγράφει ο κ. Μητσοτάκης: μαύρη κι άραχλη. Θα παραλάβει από τον Τσίπρα «καμένη γη». Όμως, ο κ. Μητσοτάκης πιστεύει (ή ελπίζει ή απλώς κάνει την προεκλογική ανάγκη φιλοτιμία) ότι αυτός θα τα καταφέρει.
Ο καθένας διαλέγει την εκδοχή που θέλει. Απλώς υπενθυμίζουμε ότι τις δύο τελευταίες φορές που υποψήφιοι πρωθυπουργοί υποσχέθηκαν ότι θα εφαρμόσουν το πρόγραμμά τους (το 2009 ο Γιώργος Παπανδρέου και το 2014 ο Αλέξης Τσίπρας) ακολούθησαν οικτρές διαψεύσεις. Ήρθαν το πρώτο και το τρίτο Μνημόνιο.
Είναι προφανές ότι κάθε καλοπροαίρετος άνθρωπος θέλει να ισχύει η πρώτη εκδοχή. Δηλαδή, να ανταποκρίνονται στην αλήθεια όσα λέει σήμερα ο Τσίπρας, για να μπορεί να «δώσει» αύριο και ο Μητσοτάκης, αν γίνει πρωθυπουργός. Οτιδήποτε άλλο θα ήταν διπλά καταστροφικό.
Σε κάθε περίπτωση, ας έχουμε υπόψη μας την, κλασική πια, ρήση του παλιού προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Μιτεράν: «Οι υποσχέσεις δεν δεσμεύουν παρά μόνον εκείνους που τις δέχονται».
Πηγή: Protagon.gr
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω