Ο αδιάφορος γιατρός...

Η αδιαφορία του γιατρού την απογοήτευσε. Ευτυχώς βρήκε βοήθεια, καλοσύνη και ανθρωπιά, στο φαρμακείο, εκεί που περίμενε μόνο τυπική αντιμετώπιση. Γιατρέ ωραία τα πτυχία σου αλλά αν δεν πλαισιώνονται από ανθρωπιά και καλοσύνη παραμένουν τυπικά χάρτινα εκθέματα.

της Ευγενίας Ηλιοπούλου

Οι ανάγκες, τα γεράματα και οι συχνές επαφές με τις ασθένειες έχουν διαμορφώσει την κοινωνική της συμπεριφορά. Περνάει ώρες σε διάφορα ιατρεία και φαρμακεία. Τα οικονομικά της έχουν επηρεαστεί από την συχνές πληρωμές σε φαρμακεία και σε ταξί. Ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία και αποδέχεται την σκληρή πραγματικότητα. Η ασφάλισή της δεν πήγε χαμένη.

Που πήγαν τα λούσα, τα κομμωτήρια και τα επώνυμα ρούχα; Όλα τα λεφτά διοχετεύονται για τη διατήρηση και την συντήρηση της υγείας της. Έμαθε να κάνει υπομονή, κουράγιο και, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, αστεία. Αστεία να ζητά την συμβουλή φίλης εξειδικευμένης στο ξεμάτιασμα. Τελευταία επίλυση διαφόρων συμβάντων που ενίοτε την πλακώνουν και την έχουν σπρώξει στην μοιρολατρία. Πάνε τα χρόνια που όλα, δύσκολα και μη, είχαν κάποια καλή ή έστω αποδεκτή έκβαση.

Κλείνει ραντεβού στο 1535, συνομιλεί με τον αυτόματο τηλεφωνητή, δηλώνει την επιθυμία της και εμφανίζεται στους γιατρούς συμβεβλημένους με το ΕΟΠΥΥ. Κρατά γερά το βιβλιάριό της. Περιμένει υπομονετικά την σειρά της. Κουβαλάει την προίκα της. Ένα μάτσο εξετάσεις. Δεν διαμαρτύρεται. Υπομένει τα τσιμπήματα, τους λάθος χειρισμούς των λειτουργών της Υγείας και τα επακόλουθα αδυναμίας υπηρεσιών να εξυπηρετήσουν τους ασθενείς. Ως γιατρός ξέρει ποια είναι τα τρωτά σημεία του συστήματος και ενδόμυχα μελετάει το ποσοστό ευθύνης του κράτους στο δυσκίνητο και συνάμα αναβαθμισμένο ΕΣΥ.

Μόλις τον είδε κατάλαβε ότι ο συνάδελφος είναι ξεχωριστός. Το χέρι που άπλωσε να τον χαιρετήσει συνάντησε ελάχιστη μυϊκή δύναμη και η ματιά του καρφώθηκε κάπου πίσω της και σίγουρα μακριά της. Φανερά δεν την έβλεπε και ούτε την ένιωθε. Δήλωσε ιδιότητα και ζήτησε τα απαραίτητα για να ξεκινήσει την φαρμακευτική της αγωγή. Στο γραφείο, ο γιατρός, έριξε μία ματιά στο φάκελό της. Έλεγξε τα απαραίτητα έγγραφα και ξεκίνησε την συνταγογράφηση. Ο υπολογιστής, υπάκουος στης πληροφορίες που είχαν αποθηκευτεί στο ΑΜΚΑ της, έστειλε προς εκτύπωση έξι χαρτιά. Ο γιατρός με ηρεμία πήρε όλα αυτά τα χαρτιά, τα έλεγξε ξανά και... τα έσκισε. Στην ερώτησή της τι συμβαίνει, της απήντησε με απαξίωση. Αυτός ξέρει καλύτερα. Αποστομωμένη αναρωτήθηκε γιατί σε μία υπηρεσία που την χαρακτηρίζει η εξοικονόμηση υλικών πετάνε τόσα χαρτιά. Σε λίγο όμως ο γιατρός έψαξε, μέσα στα σκουπίδια, κάποια στοιχεία της. Τον ρώτησε τι ψάχνει και αν μπορεί να βοηθήσει. Δεν μπήκε καν στο κόπο να της απαντήσει. Τον ευχαρίστησε και έτρεξε να προλάβει το φαρμακείο. Εκεί στην Αλεξάνδρας.

Έκατσε στο φαρμακείο, πάλι στην σειρά με το βιβλιάριο στο χέρι. Όταν ήρθε η σειρά της την πληροφόρησαν ότι έλειπε ένα σημαντικό χαρτί στα δικαιολογητικά της. Η έγκριση θεραπείας από τον γιατρό που μόλις είχε εκδώσει την συνταγή της. Πήρε ταξί, πήγε πίσω στο γιατρό αλλά... είχε φύγει. Μία παρά η ώρα, αυτός πήρε άδεια από την σημαία. Οι επιπτώσεις των πράξεων του αδιάφορου γιατρού την έσπρωξαν σε μία κραυγή αγανάκτησης. Τζάμπα ύψωσε την φωνή της. Κανείς δεν μπορούσε να την βοηθήσει επειδή κανείς δεν θα έμπαινε στους φακέλους της υπηρεσίας. Νοσηλεύτριες και γιατροί άλλων ειδικοτήτων είχαν ήδη πολλή δουλειά με άλλους ασθενείς.

Απογοητευμένη ξαναγύρισε, με το ταξί, στο φαρμακείο, όπου την περίμεναν. Τους εξήγησε ότι δεν βρήκε τον γιατρό και πήγε να φύγει όταν η υπεύθυνη επέλεξε να την εξυπηρετήσει. Η φαρμακοποιός, όχι μόνο, σεβάστηκε τον πόνο της και την ανάγκη της, αλλά κυρίως την κούραση της. Έψαξε το ΑΜΚΑ και βρήκε τα χαρτιά και τις εγκρίσεις για την θεραπεία της. Τύπωσε τα χαρτιά που ο άλλος, ο αδιάφορος και ο υπερόπτης ξερόλας γιατρός δεν ήξερε ή δεν ήθελε να της δώσει. Ήταν υποχρέωση του γιατρού να εφοδιάσει την ασθενή και το φαρμακείο με αυτά τα απαραίτητα έγγραφα. Η ασθενής ευχαρίστησε θερμά την υπεύθυνη και ανθρώπινη φαρμακοποιό και έφυγε.

Η κούραση της βάραινε τα πόδια, αλλά η καρδιά της πετούσε. Βρήκε αδιαφορία και απαξίωση στον γιατρό αλλά ήταν τυχερή τελικά. Αξιοσημείωτη η διαφορά στην αντιμετώπιση της. Η αδιαφορία και η απαξίωση του συναδέλφου την απογοήτευσε. Ευτυχώς βρήκε βοήθεια, καλοσύνη και ανθρωπιά, στο φαρμακείο, εκεί που περίμενε μόνο τυπική αντιμετώπιση.

Συνάδελφε ωραία τα πτυχία σου αλλά αν δεν πλαισιώνονται από ανθρωπιά και καλοσύνη παραμένουν τυπικά χάρτινα εκθέματα.
[post_ads]