Όπως η Γκουίνεθ Πάλτροου, οι σύγχρονοι media savvy γονείς παραβιάζουμε ηθελημένα και κατ' εξακολούθηση την ιδιωτικότητα των παιδιών μας. Είναι τεράστιοι οι κίνδυνοι για την ασφάλεια του παιδιού που προκύπτουν από αυτήν την υπερέκθεση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
της Λένας Παπαδημητρίου
Οι σύγχρονοι γονείς παραβιάζουν συστηματικά και κατ΄εξακολούθηση την ιδιωτικότητα των παιδιών τους, ποστάροντας φωτογραφίες τους και ό,τι άλλο εμπλουτίζει το δικό τους προφίλ στα σόσιαλ μίντια. Συχνά ξεχνώντας, όπως συνέβη με την Γκουίνεθ Πάλτροου, ότι κάποια στιγμή τα παιδιά μεγαλώνουν και εκδικούνται.
Ποιος ο λόγος να αποκτήσεις παιδί αν δεν μπορείς να το ποστάρεις; Οσο και αν εξανίσταται η 14χρονη Απλ Μάρτιν που η μητέρα της Γκουίνεθ Πάλτροου ανέβασε μια κοινή τους selfie στο Ιnstagram, χωρίς τη συγκατάθεσή της, η αλήθεια είναι μία. Στην εποχή της Τριπλής Επανάστασης (Ίντερνετ, smartphones, σόσιαλ μίντια), η σαρξ εκ της σαρκός σου είναι πάνω από όλα Instagram friendly.
H πλειοψηφία των σύγχρονων γονέων έχει υποπέσει στην αμαρτία στην οποία υπέπεσε η Πάλτροου, το επονομαζόμενο «sharenting» (εκ του share = μοιράζομαι και parenting = γονεϊκότητα) στα σόσιαλ μίντια. Τα σημερινά παιδιά έχουν (μέχρι μια ηλικία εν αγνοία τους) δραστήριες online ζωές. Σύμφωνα με έρευνα του 2010, στις ΗΠΑ το 90% των νηπίων ηλικίας 2 ετών και το 80% των βρεφών έχουν παρουσία στο Διαδίκτυο.
Κατά κανόνα μοιράζεσαι φωτογραφίες ή άλλο υλικό του παιδιού σου, σε μια προσπάθεια α) να κτίσεις το brand σου ή να κάνεις χοντρές μπίζνες (όπως στην περίπτωση της Πάλτροου με τη βιομηχανία ευεξίας Goop). Στην αυτή κατηγορία και γνωστοί mom bloggers αλλά και family vloggers (γονείς προβάλλουν βίντεο, συνήθως στο YouΤube, από την καθημερινότητα της οικογένειας, β) να εκτονώσεις τον υπερχειλίζοντα γονεϊκό ναρκισσισμό σου και να προκαλέσεις τον φθόνο στους άκληρους, αποτυχημένους και βαθιά εγωκεντρικούς φίλους σου, γ) να νιώσεις κοντά με άλλους σαν εσένα, μοιραζόμενος πχ τις δουλείες και τις χαρές του γονεϊκού ρόλου, δ) να πάρεις likes, τίποτα δεν συνιστά καλύτερο likebait από τις φωτογραφίες μικρών παιδιών (ούτε καν τα τρισχαρατωμένα pets), ε) να αναπληρώσεις για την αδυναμία σου να τυπώσεις φωτογραφίες, στ) να προβάλλεις μια λουστραρισμένη παιδική ηλικία. Τέρμα, εκείνες οι πολαρόιντ που έδειχναν τα παιδιά στραβομούτσουνα με αντιαισθητικά, πετσετέ σορτς και καταματωμένα γόνατα. Σήμερα όλα εμβαπτίζονται στον ψηφιακό φακό. Ενίοτε, όλα τα προναφερθέντα μπορεί να συνυπάρχουν, σε έναν υπερρεαλιστικό, αυτοαναφορικό αχταρμά.
Τολμώ να προσθέσω ότι χειρότερες και από τις φωτογραφίες είναι αυτές οι παραληρηματικές de profundis εξομολογήσεις των γονέων προς τα ίδια τους τα τέκνα. Σκέψεις, ευχές, νουθεσίες, προσδοκίες, ονειροπολήσεις κτλ που παλαιότερα θα έμεναν επτασφράγιστες και αφανείς (ψήγματά τους μπορεί να συναντούσες σε ένα ημερολόγιο ή σε μια κάρτα γενεθλίων) τώρα παραδίδονται οικειοθελώς στον ψηφιακό όχλο. Όλα αυτά που υπό κανονικές συνθήκες θα ψιθύριζες στο παιδί σου πχ την ώρα που κοιμάται ή σε κάποια δική σας, ιδιαίτερη, μαγική στιγμή στις διακοπές, μετά από μπόλικο ήλιο, μπάνιο και παγωτό φράουλα, σήμερα κρίνεις σκόπιμο ότι πρέπει να διαβαστεί από όλους τους φίλους σου στο Facebook (και βέβαια όχι από το παιδί σου): «Σήμερα που κλείνεις τα τρία / πέντε / οκτώ / δεκαπέντε σου χρόνια, θέλω να σου πω πόσο πολύτιμος είσαι για μένα / πόσο ευτυχισμένη θέλω να γίνεις στη ζωή σου / πόσο ξεχωριστός είσαι για όποιον σε γνωρίζει / πόσες επιτυχίες είμαι σίγουρη ότι θα έχεις στο μέλλον».
Όλα αυτά βέβαια διανθισμένα με τα συνήθη γονεϊκά ερωτόλογα και τις χαϊδευτικές προσφωνήσεις, που όπως όλα τα ερωτόλογα και όλες οι χαϊδευτικές προσφωνήσεις, προκαλούν στους τρίτους από θυμηδία μέχρι ακατάσχετη επιθυμία για αυτοπυρπόληση. Είμαι δε βεβαία ότι οι γονείς που επιδίδονται σε αυτές τις εξομολογήσεις δεν έχουν ιδέα τι θα συμβεί όταν το παιδί τους φτάσει στην εφηβεία και ανακαλύψει, ΟMG, ότι το ψηφιακό τους αποτύπωμα περικλείει τις λέξεις «μπουμπουκίνο μου»,«ροδακινάκι», «ψευτομαγκάκο».
Όπως η Γκουίνεθ Πάλτροου, οι σύγχρονοι media savvy γονείς παραβιάζουμε ηθελημένα και κατ΄εξακολούθηση την ιδιωτικότητα των παιδιών μας. Είναι τεράστιοι οι κίνδυνοι για την ασφάλεια του παιδιού που προκύπτουν από αυτήν την υπερέκθεση. Ένας ειδικός με είχε πληροφορήσει ότι οι φωτογραφίες στα σόσιαλ μίντια είναι η προσφιλέστερη δεξαμενή αλίευσης υλικού για τους παιδόφιλους. Βρετανική δε έρευνα προβλέπει ότι μέχρι το 2030, το «sharenting» θα ευθύνεται για το 2/3 των υποκλοπών ταυτότητας.
Ουδείς επίσης σκέφτεται την ημέρα που ο γιος ή κόρη του θα είναι σε θέση να γκουγκλάρει τον εαυτό του/της, φέρνοντας στην επιφάνεια όλα αυτά τα ψηφιακά γονεϊκά αμαρτήματα. Πόσο θα απογοητευτεί από την καταπάτηση της παιδικής του/της ηλικίας; Στην Γαλλία ήδη τα παιδιά μπορούν να μηνύσουν τους γονείς τους για το ακατάσχετο posting. Θα έρθει η μέρα που αφηνιασμένοι ενήλικες θα βγουν στους δρόμους, ζητώντας πίσω την παιδική τους ηλικία.
Πηγή: Protagon.gr
[post_ads]
Οι σύγχρονοι γονείς παραβιάζουν συστηματικά και κατ΄εξακολούθηση την ιδιωτικότητα των παιδιών τους, ποστάροντας φωτογραφίες τους και ό,τι άλλο εμπλουτίζει το δικό τους προφίλ στα σόσιαλ μίντια. Συχνά ξεχνώντας, όπως συνέβη με την Γκουίνεθ Πάλτροου, ότι κάποια στιγμή τα παιδιά μεγαλώνουν και εκδικούνται.
Ποιος ο λόγος να αποκτήσεις παιδί αν δεν μπορείς να το ποστάρεις; Οσο και αν εξανίσταται η 14χρονη Απλ Μάρτιν που η μητέρα της Γκουίνεθ Πάλτροου ανέβασε μια κοινή τους selfie στο Ιnstagram, χωρίς τη συγκατάθεσή της, η αλήθεια είναι μία. Στην εποχή της Τριπλής Επανάστασης (Ίντερνετ, smartphones, σόσιαλ μίντια), η σαρξ εκ της σαρκός σου είναι πάνω από όλα Instagram friendly.
H πλειοψηφία των σύγχρονων γονέων έχει υποπέσει στην αμαρτία στην οποία υπέπεσε η Πάλτροου, το επονομαζόμενο «sharenting» (εκ του share = μοιράζομαι και parenting = γονεϊκότητα) στα σόσιαλ μίντια. Τα σημερινά παιδιά έχουν (μέχρι μια ηλικία εν αγνοία τους) δραστήριες online ζωές. Σύμφωνα με έρευνα του 2010, στις ΗΠΑ το 90% των νηπίων ηλικίας 2 ετών και το 80% των βρεφών έχουν παρουσία στο Διαδίκτυο.
Κατά κανόνα μοιράζεσαι φωτογραφίες ή άλλο υλικό του παιδιού σου, σε μια προσπάθεια α) να κτίσεις το brand σου ή να κάνεις χοντρές μπίζνες (όπως στην περίπτωση της Πάλτροου με τη βιομηχανία ευεξίας Goop). Στην αυτή κατηγορία και γνωστοί mom bloggers αλλά και family vloggers (γονείς προβάλλουν βίντεο, συνήθως στο YouΤube, από την καθημερινότητα της οικογένειας, β) να εκτονώσεις τον υπερχειλίζοντα γονεϊκό ναρκισσισμό σου και να προκαλέσεις τον φθόνο στους άκληρους, αποτυχημένους και βαθιά εγωκεντρικούς φίλους σου, γ) να νιώσεις κοντά με άλλους σαν εσένα, μοιραζόμενος πχ τις δουλείες και τις χαρές του γονεϊκού ρόλου, δ) να πάρεις likes, τίποτα δεν συνιστά καλύτερο likebait από τις φωτογραφίες μικρών παιδιών (ούτε καν τα τρισχαρατωμένα pets), ε) να αναπληρώσεις για την αδυναμία σου να τυπώσεις φωτογραφίες, στ) να προβάλλεις μια λουστραρισμένη παιδική ηλικία. Τέρμα, εκείνες οι πολαρόιντ που έδειχναν τα παιδιά στραβομούτσουνα με αντιαισθητικά, πετσετέ σορτς και καταματωμένα γόνατα. Σήμερα όλα εμβαπτίζονται στον ψηφιακό φακό. Ενίοτε, όλα τα προναφερθέντα μπορεί να συνυπάρχουν, σε έναν υπερρεαλιστικό, αυτοαναφορικό αχταρμά.
Τολμώ να προσθέσω ότι χειρότερες και από τις φωτογραφίες είναι αυτές οι παραληρηματικές de profundis εξομολογήσεις των γονέων προς τα ίδια τους τα τέκνα. Σκέψεις, ευχές, νουθεσίες, προσδοκίες, ονειροπολήσεις κτλ που παλαιότερα θα έμεναν επτασφράγιστες και αφανείς (ψήγματά τους μπορεί να συναντούσες σε ένα ημερολόγιο ή σε μια κάρτα γενεθλίων) τώρα παραδίδονται οικειοθελώς στον ψηφιακό όχλο. Όλα αυτά που υπό κανονικές συνθήκες θα ψιθύριζες στο παιδί σου πχ την ώρα που κοιμάται ή σε κάποια δική σας, ιδιαίτερη, μαγική στιγμή στις διακοπές, μετά από μπόλικο ήλιο, μπάνιο και παγωτό φράουλα, σήμερα κρίνεις σκόπιμο ότι πρέπει να διαβαστεί από όλους τους φίλους σου στο Facebook (και βέβαια όχι από το παιδί σου): «Σήμερα που κλείνεις τα τρία / πέντε / οκτώ / δεκαπέντε σου χρόνια, θέλω να σου πω πόσο πολύτιμος είσαι για μένα / πόσο ευτυχισμένη θέλω να γίνεις στη ζωή σου / πόσο ξεχωριστός είσαι για όποιον σε γνωρίζει / πόσες επιτυχίες είμαι σίγουρη ότι θα έχεις στο μέλλον».
Όλα αυτά βέβαια διανθισμένα με τα συνήθη γονεϊκά ερωτόλογα και τις χαϊδευτικές προσφωνήσεις, που όπως όλα τα ερωτόλογα και όλες οι χαϊδευτικές προσφωνήσεις, προκαλούν στους τρίτους από θυμηδία μέχρι ακατάσχετη επιθυμία για αυτοπυρπόληση. Είμαι δε βεβαία ότι οι γονείς που επιδίδονται σε αυτές τις εξομολογήσεις δεν έχουν ιδέα τι θα συμβεί όταν το παιδί τους φτάσει στην εφηβεία και ανακαλύψει, ΟMG, ότι το ψηφιακό τους αποτύπωμα περικλείει τις λέξεις «μπουμπουκίνο μου»,«ροδακινάκι», «ψευτομαγκάκο».
Όπως η Γκουίνεθ Πάλτροου, οι σύγχρονοι media savvy γονείς παραβιάζουμε ηθελημένα και κατ΄εξακολούθηση την ιδιωτικότητα των παιδιών μας. Είναι τεράστιοι οι κίνδυνοι για την ασφάλεια του παιδιού που προκύπτουν από αυτήν την υπερέκθεση. Ένας ειδικός με είχε πληροφορήσει ότι οι φωτογραφίες στα σόσιαλ μίντια είναι η προσφιλέστερη δεξαμενή αλίευσης υλικού για τους παιδόφιλους. Βρετανική δε έρευνα προβλέπει ότι μέχρι το 2030, το «sharenting» θα ευθύνεται για το 2/3 των υποκλοπών ταυτότητας.
Ουδείς επίσης σκέφτεται την ημέρα που ο γιος ή κόρη του θα είναι σε θέση να γκουγκλάρει τον εαυτό του/της, φέρνοντας στην επιφάνεια όλα αυτά τα ψηφιακά γονεϊκά αμαρτήματα. Πόσο θα απογοητευτεί από την καταπάτηση της παιδικής του/της ηλικίας; Στην Γαλλία ήδη τα παιδιά μπορούν να μηνύσουν τους γονείς τους για το ακατάσχετο posting. Θα έρθει η μέρα που αφηνιασμένοι ενήλικες θα βγουν στους δρόμους, ζητώντας πίσω την παιδική τους ηλικία.
Πηγή: Protagon.gr
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω